Blogverzameling tot aan de sluitingsmail

Is het einde in zicht? 26 februari 2010 Het zal anderen ook opgevallen zijn. Iedere dag verschijnen er minder mensen alhier. En hoewel ik geen uitgesproken mening over de vpro-actie heb.. en niet voldoende ingewijd ben trouwens... lijkt het een kwestie van tijd voordat happy op zwart gaat. Dat is best jammer, want ik heb hier leuke, minder leuke en ook verdrietige dingen meegemaakt. Ik hoop wel dat de vpro het tijdig laat weten.... ik heb (dom natuurlijk) heel veel teksten alleen hier staan. Dat was voor mij ook een hele belangrijke functie van happy... het inspireerde en knisperde hier..... Dat lijkt verdwenen. Maar misschien is het wel helemaal niet zo.... en worden wij allemaal blij en gelukkig! Dat zeg jij Bericht van de VPRO 26 februari 2010 Geachte mevrouw , Hartelijk dank voor uw e-mail. Op dit moment is de VPRO zich aan het beraden op de toekomst van happyvpro.nl. Wij hopen u eind maart meer te kunnen laten weten en zullen u dan zeker op de hoogte stellen. Vriendelijke groet, Silvia van der Heiden VPRO Afdelingshoofd marketing & communicatie www.vpro.nl Zomaar een vrijdagmiddagbezoekje aan de moderator 20 februari 2010 Donderdagavond, de discussie over 'waarheen, waarvoor' gaat vrolijk door. Knuflook vindt dat er niet zo ge-emmerd moet worden. "Stuur die moderator een bloemetje". En er ontstaat een plan. De volgende dag moet ik toch in Amsterdam zijn voor werk. En nog wel dichtbij het adres waarop de beheerder van deze VPRO site is gevestigd. Waarom niet gewoon even langsgaan, even kijken of er ijs te breken is. En misschien wat informatie vergaren waar we in onze gesprekken hier wat aan zouden kunnen hebben. Een gebaar maken. Per slot van rekening heeft Niels van Egoactive deze site - met vallen en opstaan - in de lucht gehouden. Ik realiseer me dat het vooral het gebrek aan communicatie is, dat me stoort bij de recente verwijderingen. Ik stuur een mailtje met het bericht dat ik morgen bel of langskom. Een antwoord verwacht ik eigenlijk niet. Vrijdagmiddag, 'on tour' langs een paar werkcontacten, parkeer ik eerst even op de KNSM laan. Een bedrijfsverzamelgebouw met veel bellen en brievenbussen. Ik ken dit soort plekken: vormgevers, muziekuitgeverijtjes, reclamebureau's, een decorbouwer, evenementenorganisatie en veel digitale sector; de vrijplaats net voorbij. Omdat ik niet weet wat ik kan verwachten, bluf ik me naar binnen. "Ik kom een pakketje afgeven". Het werkt, de verzameldeur gaat open. Trap, lange lang, branddeuren, 112, 113, 115. Kloppen, mijn pakketje met een aardigheidje voor Niels in de hand. Ik heb mijn huiswerk gedaan en op de site van het bedrijf de foto van onze moderator gezien. Deur open. "Dag Niels, ik ben Zeiler van Happy met een cadeautje. " Even zie ik iets van 'nee he, niet hier, niet nu' in zijn ogen. Maar Niels, die een aardige vent lijkt te zijn, ontdooit snel na mijn verhaaltje over waarom ik hier ben. We praten even over de recente verwijderingen. Ik hoor dat hij niet de enige is die op Happy past en dat de VPRO uiteindelijk gewoon aan de touwtjes trekt. Beslissingen worden niet lichtvaardig genomen, er is altijd overleg. Mijn conclusie is al snel dat dit kleine bedrijf (zoals Barbz al schreef donderdag) door de VPRO met een klus is opgezadeld die misschien onvermoede lastigheden met zich meebracht. En woonde Bram hier niet om de hoek? Zo is het vast gegaan toen. "ken jij niet iemand die dit voor ons kan doen" en dan " bij mij achter zit een klein, jong bedrijf van een paar lui die heel handig zijn met internet" Voor een startende onderneming een leuke klus. Zoiets. Ik heb veel vragen: waarom doen de filmpjes het niet, wanneer worden er weer nieuwe profielen toegelaten, gaat de VPRO nog reageren, en nog veel meer. Maar ik besluit er niet over te beginnen. Het is niet de reden van mijn bezoek. NIet aanvallen, maar de communicatie open maken. De discussie is niet met Niels, maar met de VPRO, met de ontvangers van de brief van Anna K. Heel voorzichtig vis ik een beetje verder. Niels lijkt het nog steeds een goede klus te vinden, en zo akelig als het lijkt, is het vaak ook niet. En: "er zijn altijd mensen die weg moet zien te houden omdat ze het voor anderen verpesten." Ik ga er niet op in en wens hem sterkte en zeg dat we elkaar misschien nog eens zien in een later stadium. Als ik de deur achter me dichttrek, voel ik de verbazing aan de andere kant. Klaarblijkelijk is het in internetland niet gebruikelijk om, als er iets is, elkaar even op te zoeken om te zien of er iets aan te doen is. In de auto bedenk ik dat het tijd wordt -als er nog steeds geen reactie komt op de brief van Anna K.- om een keer de burelen van de VPRO te verrassen op een soortgelijke manier. De Directiekamer (Faction, geheel verzonnen, maar niet zonder kennis van zaken) 17 februari 2010 Het zou best wel eens ongeveer zo kunnen gaan. Aanwezig: Voorzitter (VZ), Betrokkene (Betr, de veranwoordelijke uitvoerder), twee leden. VZ: Kunnen we naar Agendapunt 14, die Happysite? Betr: Mag ik dan eerste even het woord? Er gebeurt nogal wat daar. VZ: Oke, laat maar horen. Betr: Af en toe maken ze mekaar af daar. En dan moeten we ingrijpen en ruziemakers verwijderen. We kregen ook weer eens zo?n brief van een werkgroepje. VZ: Ik zie in de begroting dat we dik acht mille per kwartaal aan die club besteden. Betr: Dat klopt wel ongeveer. Lid 1: Wat krijgen we eigenlijk terug, behalve ruzie en bagger? Lid 2: Gezien de kwestbare positie van de Publieke Omroep wil ik aandacht vragen voor het afbraakrisico; als de zaak daar klapt, weet straks internettend Nederland het. Niet goed voor ons. VZ: (gericht aan Betr:) Wat stel je voor? Betr: Ik wil nog een keer met die lui praten. Als daar te weinig uitkomt, is het wel over denk ik. Lid 1 Ik wil er even op wijzen dat de begroting voor het tweede half jaar nog erg rammelt, is dit geen post die we kunnen schrappen? Lid 2 Als we die post kunnen schrappen, heb ik nog wel een idee voor dat bedrag. VZ: In de volgende vergadering hakken we de knoop door. Volgende punt. Over cijfers 14 februari 2010 Charlie twijfelt aan het getal van ongeveer 1000 happies die min of meer regelmatig van de site gebruik maken. Wellicht geeft Berge meer informatie. Als de feitelijke cijfers lager liggen dan die aanname, dan is de sponsoring per happy door de vpro nog hoger. Wellicht dat de cijfers van Happywelkom dit iets duidelijker kunnen maken. En voor de duidelijkheid: dit is niet het verslag van het gesprek, maar alleen iets dat in mij opkwam naar aanleiding van dat gesprek. Het verslag volgt nog. Over geld en happy 14 februari 2010 Naar aanleiding van de opmerking van Watzgeblut en ook als gevolg van het gesprek op zaterdagavond: over geld: Zowel een degelijke Marxistische opvoeding en jaren ervaring met ook de zakelijke kant van mediazaken leren dat alles een prijs heeft. In het gesprek van zaterdagavond, voorafgaand aan JP, kwam het bedrag van ? 35.000 boven water. Dat is het bedrag dat de VPRO jaarlijks besteed aan Happy, waarmee onze hobby door de omroep wordt gesubsieerd met ruwweg 35 euro per happy per jaar, uitgaande van 1000 actieve happies. En wie betaald bepaalt. Voor dat bedrag krijg de omroep voor het publieke geld dat aan ons besteed wordt nogal wat bagger en narigheid terug. There is no such thing as a free ride! Wie verbaasd is dat de omroep overweegt de stekker uit ons speelveldje te trekken, snapt klaarblijkelijk niet dat de man of de vrouw aan de geldkraan beslist waar en hoe deze site voorgezet kan worden. De tegenprestatie voor die 35 euro lijkt nogal tekort te komen. Er zijn voor wat betreft de geldzaak twee lijnen denkbaar: we bedenken wat we de VPRO terug kunnen geven voor dat bedrag. Dat zou minimaal een tienjeslidmaatschap kunnen zijn; 1000 nieuwe leden is niet te versmaden. Maar beter nog zou het benutten van de kwaliteiten van deze gemeenschap kunnen zijn. De creatieve energie, de nogal speciale manier van met elkaar omgaan; dat is snoepen voor een mediabedrijf. Happy the movie, happy reallifesoap, happy broedplaats etc. Er zijn meer dan genoeg happies in staat om hier bijdragen aan te leveren. Als we er voor kiezen om meer invloed op Happy te hebben, bijvoorbeeld op een betere manier van modereren, invloed willen hebben over wat wel en niet zou kunnen hier, over pimpen en wat er nog meer te beslissen is, dan moet er geld op tafel komen, linksom of rechtsom. Zeker als de VPRO de stekker er uit zou trekken, is het voor de voortzetting gewoon nodig om ergens de inkomsten vandaan te halen om dat mogelijk te maken. Ik denk dat het unieke karakter van Happy het mogelijk maakt om ergens de fondsen van te betrekken om onze hobby mogelijk te maken. Ik realiseer me dat voor veel happies denken in onfijne zaken als verdienmodellen, budgetteren en andere centenkwesties ver van het bed zijn. Maar enige realiteitszin is nodig nu. Uit de breed gedragen stellingname dat Happy van ons is, vloeit direct het gevolg voort dat de mensen die moreel eigenaar zijn van de content, ook de rekening zullen moeten betalen. Als we zouden weigeren na te denken over centenkwesties, leggen we ons bij voorbaat neer bij de grillen van beleidsmakers aan de geldkraan bij de VPRO en verspelen het recht om te zeuren over die grillen. De toestand na de clashes 01 februari 2010 Door de toestanden die zich nu voltrekken is het eens te meer duidelijk dat we toe zijn aan iets dat al Happy 3.0 genoemd wordt. Het is lastig om met zoveel mensen een nieuwe koers uit te zetten, vooral als niet erg duidelijk is wie er aan de touwtjes trekt, zo dat al gebeurt. Discussie dus, mooi zo! Hieronder mijn bijdrage. - Met Anna K heb ik gemeen dat ook ik fijne nieuwe vriendschappen opdeed, leuke mensen leerde kennen, af en toe zelfs ook zakelijk profijt had van het verzamelde talent hier en vooral: op soms lastige momenten in mijn leven was er ergens een plek waar genoeglijk ge-heen-en-weerd kon worden. - Bonje en venijn hebben de laatste tijd te veel aandacht gekregen. Dat is niet het Happy dat ik wil. Lange tijd had ik het idee dat ?straal negeren? de beste aanpak zou zijn. Ik kom daar nu van terug, Happy kan beter, leuker en ook democratischer. - Het opzoeken van grenzen hoort bij ?ons soort mensen?, je mag niet te kinderachtig zijn als dat af en toe wat uit de hand loopt. Er zijn nu profielen verwijderd die daar stevig in meededen. B? en Zadelpijn hadden af en toe zaken op hun pp die ook niet mijn smaak zijn. Maar belangwekkend en horend bij de happycultuur waren die profielen wel. Kraai heeft daar belangwekkende zaken over opgeschreven. Zieken, ruziemaken, priv?gegevens op het net zetten en ander digitale terreur is wat anders en daar mag hard tegen ingegrepen worden. - Ik ben een groot voorstander van wellevendheid, beschaving en prettige omgangsvormen. Twee keer (jaren geleden) heb ik de moderator gevraagd om iets te doen aan een profiel waar de grenzen van die beschaving grof werden overschreden; een naziding en iets heel akeligs seksistisch. Ik was niet de enige en deze profielen zijn verwijderd. - Op zich ben ik dus geen tegenstander van modereren. Elke kudde heeft een herder nodig, elke bemanning een schipper. Het lastige is dat wie en hoe van het modereren nu nogal onzichtbaar blijven. Ik zou er dan ook een voorstander van zijn dat de moderator met enige regelmaat de lastige gevallen voorlegt aan een groepje Happies. Dat hoeven niet steeds dezelfde mensen te zijn, na twee maanden maak je plaats voor een volgende zodat er steeds drie mensen meekijken met het gemodereer. - Bij de overgang van Happy 1 naar Happy 2 bleven veel mogelijkheden onbenut. Uitgebreide profielen van de kunstenaars onder ons die als uitstalkast voor hun werk gebruikt kunnen worden. Een echt tijdschrift (digitaal natuurlijk) met opinies, verhalen, impressies bijzonder beeld etc, en zo zijn er nog wel wat mogelijkheden. - Of de VPRO door wil gaan met ons gedoe, is maar de vraag. Er zijn meer dan voldoende media-happies om een beter plan te maken. Een Cooperatieve vereniging Happy. Iedereen die lid is, mag een uitgebreid pp (of desnoods meer) maken, pimpen, publiceren etc. Gratis, maar zeer beperkte pp?s voor iedereen die een kijkje in ons dorpje wil nemen. En zo?n vereniging kan die comissie modereren instellen, gekozen door leden. Democratischer kan niet. Die modereercommissie publiceert haar besluiten, met redenen omkleed. - Als ik zo de dwarsdoorsnee van het happyvolk bekijk, zie ik weinig ruimte voor zelfstandigheid, betaald door adverteerders. Culture instellingen, kranten en weekbladen hebben weinig geld en ik zie banken en verzekeraars en soortgelijke bedrijven niet zo snel geintersseerd raken in ons soort mensen. Wel zou het mogelijk moeten zijn om een aantal sponsors voor een beperkt bedrag te contracteren met als als: Deze site werd mede mogelijk gemaakt door?. - Het moet duidelijk zijn dat ?vrijheid van meningsuiting? niet hetzelfde is als: ?alles mag en en alles kan?. En democratie is niet hetzelfde als: ?iedereen die iets roept krijgt altijd zijn of haar zin?. We mogen de VPRO dankbaar zijn dat de omroep zo lang ons speelveldje heeft gewied. Maar ik denk dat de tijd gekomen is om door te schakelen naar een nieuwe vorm, graag met de VPRO als sponsor, maar opgezet vanuit de gedachte dat dit iets leuks en belangwekkend in ons leven. En daarvoor iets betalen mag geen probleem zijn. En het zo organiseren dat de gebruikers samen bepalen hoe deze tent gerund moet worden, lijkt me een minimale voorwaarde om het een beetje leuk te houden. Dixit Zeiler Wat je zegt ben je zelf 13 februari 2010 Ik wil hierbij graag reageren n.a.v. de discussie over de toekomst van Happy. Ik heb die discussie de afgelopen weken nauwlettend gevolgd, want de toekomst van Happy is een onderwerp dat ook mij na aan het hart ligt. Ik ben sinds ruim anderhalf jaar lid van deze gemeenschap en heb er vriendschappen gesloten, geliefden ontmoet en bijval en steun mogen ontvangen bij de leuke en minder leuke momenten in mijn leven. Dat Happy niet alleen een virtuele gemeenschap is, maar ook volop mogelijkheden biedt om mensen in de werkelijkheid te ontmoeten en dingen samen te ondernemen (wandelingen, picnics, borrels, culturele uitstapjes) heeft voor mij een grote meerwaarde. Ik heb in die contacten veel geleerd en misschien wel in kortere tijd meer dan mogelijk zou zijn in een ander segment van mijn leven, waar sociale filters en conventies processen soms vertragen. Bij gebrek aan een sociaal filter (niemand kent elkaar en elkaars omgeving) lijken bepaalde conventies minder belangrijk. Ik zag bij het meelezen laatst iemand schrijven dat Happy een kweekschool is waar je zo fijn kunt oefenen met openheid en grenzen. Dat geeft precies weer wat ik bedoel. We zoeken vanwege de relatieve anonimiteit sneller de grenzen op, sommigen die van zichzelf en sommigen die van de ander. Dat mensen op Happy regelmatig botsen, is dus niet zo verwonderlijk. Begrippen als vrijheid van meningsuiting en omgangsvormen worden door verschillende mensen verschillend geinterpreteerd. In het stuk van Irk op het blog van Happy-welkom van 2 januari j.l. wordt gesteld dat over vrijheid van meningsuiting en omgangsvormen op Happy een consensus bestaat die door 'ons' op democratische wijze tot stand is gekomen in een publiek debat en dat het 'zij' die deze consensus niet onderschrijven vrij staat om te vertrekken. Mensen die op Happy behalve op hun eigen profiel andere content (blogs, video's, scroll) bekijken hebben het aan zichzelf te wijten als ze zich daardoor gekwetst voelen. Niemand dwingt ze immers om van die content kennis te nemen en door dat wel te doen valt het ongewenste gevolg onder zelf toegebracht leed en is het niet minder dan onbeschoft om je daarover te beklagen. Daar is al consensus over sinds de Romeinen dat twee en een half duizend jaar geleden in hun wetten lieten opnemen. Voor zover het de eigen content betreft ben ik het met die stelling eens. Als een filmpje me niet zint, hoef ik het niet te bekijken en als iemands uitlatingen me niet bevallen hoef ik het niet te lezen. Anders ligt het wanneer de mogelijkheid om content te plaatsen op dit forum gebruikt wordt om iemand opzettelijk te kwetsen of te beschadigen. In zijn brief aan de moderator van 29 november j.l. betrekt Kraai m.i. dan ook terecht behalve de content van het pp ook iemands