REIN BLOEM (1932 - 2008) ? DICHTER - de gebogen rug en twee armen over het hele stuur
REIN BLOEM (1932 - 2008) Dichter, vertaler, filmer, criticus en docent Rein Bloem is op 20 juli in zijn geboorte- en woonplaats Amsterdam overleden. Hij schreef voor Merlyn en Raster. Rein Bloem vertaalde werken van experimentele schrijvers als Pound, Joyce, Baudelaire, Reverdy en Mallarm?. In 1997 verscheen de po?ziebundel De troost van de pelgrim; deels gewijd aan de Catalaanse componist Federico Mompou, deels aan de Francigena, de pelgrimsroute tussen Pavia en Rome. Bloem verzorgde decennialang po?ziekritiek in dag- en weekbladen als Vrij Nederland en De Groene. Rein Bloem maakte de films; Hercules Seghers, Pierre Tal-Coat en Gorter aan zee (naar een gedicht van Hans Faverey). laten we nog een keer stilstaan bij rein bloem in 2008 overleden. een zakelijk berichtje. Zoals je ze kan lezen op die sites die plichtmatig berichten over de dood en in een adem door over prijzen ? alles op ??n hoop. Maar hier is het anders. Ik schreef hieronder over jacques kruithof die ook in 2008 tot sterven bereid was. Rein bloem in hetzelfde jaar gelukkig wat ouder. Een twee-eenheid op het instituut waar ik deze twee vijf jaren vierde als docent. En de makkelijkste student was ik niet. toen woonde hij in de lumeijstraat in Amsterdam west. draaide buster keaton daar op de muur van zijn kamer voor zijn studenten. reden we met zijn achten met hem mee in zijn renaultje-klein. smeedden we plannen voor de democratie tegen tiepjes als breukers. Hij leerde ons van suspense in de film, van hadewych en haar sappen, van polleke van ostaijen en zoveel meer. hij de levensgenieter die kon vertellen als de beste. alsof het allemaal geen moeite kostte. En het kostte hem geen moeite. Hij moet een zeldzaam hoog iq hebben gehad en een goed geheugen. doceerde daaruit slechts wat van waarde was en bijzonder. hij wist alles van alles. wist van records in de atletiek, de bergen in de tour, de elementaire deeltjes van heel veel vrouwen en altijd voor de avant garde uit. hij was gehaat en geliefd. rook rechte harten pleegde verzet tegen onwaarachtigheid waar hij kon. Vertrok niet ongemerkt met een rel maar van hier tot ginder als het klimaat hem niet beviel ? met het gelijk aan zijn zijde. Werd vervolgens vanzelfsprekend binnengehaald met alle egards bij mensen die wisten wat goed was en voor de troep uit. zo anders dan kruithof ? die toegewijd en serieus ? rein was een dichter en jacques was dat niet - deze rein bloem die vol van leven het literaire leven doorgaf, maar met precisie, puttend uit enorme kennis. Zag hem twee jaar geleden nog steeds in een renaultje door amsterdam scheuren. stonden voor een stoplicht bij de rai. de gebogen rug en twee armen over het hele stuur ? dat was rein bloem. faverey zijn liefde in de po?zie: Laat de god die zich in mij verborgen houdt mij willen aanhoren, mij laten uitspreken, voor hij mij met stomheid slaat en mij doodt waar ik bij sta, waar jij bij staat. Hans Faverey, laatste gedicht, laatste regels in 'Het ontbrokene' .
het jaar kan niet beter beginnen dan met eva
32 hij 20 sprak net met haar. en ze vertelde haar levensverhaal. Hoe verliefd ze was zij 32 en hij 20 en dat het voorbij ging toen. Hoe zwaar hij nog in haar maag nu ze hem weer moet zien ? een kleine twintig jaar later - omdat hij een zaak heeft geopend op de weg van haar huis naar haar werk. en of ze hem aan zal spreken. en nerveus is. laten we haar ook eva noemen. Ze heeft zich nooit meer kunnen binden ? een keer was genoeg zei ze mij. toen. moest denken aan een liedje van rowen heze, over venlo, over 'weggegooid geluk'. Vorige week hebben we een voornemen gemaakt in het oude jaar. een is genoeg. we gaan in prachtig. Eten. ??n heerlijk voornemen. een voornemen per jaar is genoeg. 32 hij 20 sprak net met haar en ze vertelde ver telde ze hoe ver verliefd ze was zij 32 hij 20 en dat het voorbij ging toen hoe zwaar hij in haar maag nu ze hem weer-weer-weer moet zien of ze hem aan zal spreken nerveus is laten we haar ook eva noemen ze heeft zich nooit meer ? meer- meer kunnen binden een keer was genoeg zei ze moest denken een is genoeg in een in prachtig eten pw .
the sunny side
dichters zijn meestentijds vrolijk. zo ook roop. laat mij maar lekker aan mijn voeten hangen omgekeerd bezien en met het water in mijn ogen ben je toch veel mooier dan rechtop en droog al dat bloed het stroomt de diepte in in dit geval mijn hoofd en als het on verhoopt te vol wordt ben ik goedkoop verdoofd je denkt zo veel als je met je voeten aan het zachte lover klampt wist je dat de mussen die hier van het dak af vallen voor ze weer de aarde vinden al zijn verdampt rp .
mohs volke en pom wolff in boxtel verenigd
zo ongeveer vond het plaats in de residentie. mohs zette een wereldgedicht in - zojuist geschreven in de auto op weg naar god weet wat. hmm dan doe ik wel deze hoorde je dan. het had liesje kunnen zijn. na het grote het kleine, na de een de ander. na het leven de dood. ja past wel. jaman. zo werden de teksten residentieel. nieuwe taal toegevoegd aan het hoofdstuk aarde. nou groet had dan nog wel wat dood liggen en tom zinger fietste er een sportfiets tussen door - anders wordt het allemaal zo zwaar - dat ie en passant ook nog even zijn borsthaar in de fik stak al sms-end met een vlaams meisje - 'he mn borsthaar staat nu echt in brand, hoorde je hem het meisje zeggen, doet pijn man - daar keek niet echt iemand van op boven vlaanderen. vlaams meisje is nu iets keurigs daar te lande en ze smst niet meer met jongens die borstharen in de fik doen vliegen. ook niet met ??n. zo kan het mensen vergaan lieve lezer. je moet op! tom hoorde je dan de altijd weer zo zorgzame groet op de achtergrond. werkelijk kut dat publiek hier hoor - tering moet ik op hoorde je dan het vrolijke antwoord van tom - huppelend sportfiets, sportfiets, meisje meisje, inzettend en zo met zijn hand op zijn borst gaf hij het publiek klanken, woorden, po?zie. HET HOOFDSTUK AARDE niets is er verborgen dan alleen mijn onwetendheid die precies zover draagt als armen en benen dit lichaam alles is open: de ogen en het vuur erin dat al deze dingen veranderen moet ja, het zal doven, uiteindelijk maar laat het nu uit liefde zijn omdat er niets te wensen overblijft dan deze zinnige waan waarin we voor de ander zijn dus neem deze prijs dit hoofd en schenk het aan het museum van onze tijd want dit zijn de dagen die het kostbaar maken die ons dichter brengen bij het afscheid. ?MohsVolke LIESJE vroeger had ik een konijntje van fluweel totdat ik op een dag alleen nog maar dat oortje had vandaag vond ik het konijntje terug liesje had je niet nog even weet je dat ik nu nooit meer een konijn kan zien zonder aan jou te denken als dood gewoon de stilte is hoe kunnen hier dan stiller nog pw Finalisten Dichtslamrap Boxtel 2009 2009 komt er weer aan. Is zeer nabij zelfs. Een van de eerste dichtavonden in het nieuwe jaar is - het lijkt bijna een traditie te worden - Dichtslamrap Boxtel, donderdag 28 januari 2009. Zoals altijd een pakket met daarin een dichtbundel, expositie van posterontwerpen, kunstwerken en natuurlijk de dichtavond. En alles draait natuurlijk rond die dichters. De jury (Gijs ter Haar, Ronella Moser, Maarten Gulden en Marcel Linssen) heeft inmiddels alle inzendingen gezien, soms gehoord, gewikt en gewogen. En beslist. De namen voor de Dichtslamrap van Boxtel staan weer op papier, toezeggingen zijn binnen. Hoogtepunt is de gebruikelijke finale in En Garde! in Boxtel. Dit restaurant wordt donderdag 29 januari omgetoverd tot dichtpodium. Nieuw dit jaar is een voorronde, vrijdag 9 januari. Een regionale dichter/slammer kan zo nog een wildcard krijgen voor de finaleavond. In die finale staan al: Sieger Baljon (Amsterdam), Mohs Volke (Amsterdam), Martin Beversluis (Tilburg), Casper Fioole (Utrecht), Jee Kast (Brussel), Maaike Haneveld (Utrecht), Danny Danker (Roermond), Max Lerou (Den Haag), Pom Wolff (Amsterdam), Ronny Dijksterhuis (Eindhoven), Kila & Babsie (Arnhem en Utrecht) en Doeko L uit Den Bosch. Finale Dicht-Slam-Rap, donderdag 29 januari, restaurant En Garde! Markt 35, Boxtel, 20.00 uur .
ordures in den bosch
ze citeerde beaudelaire, sliep in een woestijn en was gelukkig. ?op de gelukkigste momenten in mijn leven was ik alleen. gek genoeg..? schreef ze. dat je de kleuren zag en jezelf van de hemel wist? de leegte haar antwoord. en ze liep langs het huis van jan arends twintig jaar geleden ?met mijn toenmalig geliefde?. roelof hartplein. voor hem schreef ik - 'ik hoor je uitgesproken stappen nog - weer waait papier op', schreef ik haar. nu woont ze in den Bosch. ?den Bosch is rumoerig? de mensen praten en lachen op straat.. geen stilte.. de eerste keer toen ik hier was kotste er een man tegen een winkel om 11 u ?s ochtends.? ja zei ik, ik was er ook ooit. moest aan haar denken. zij die nu zo elders. den Bosch het marktplein, die kerk in het licht rinkelende glazen, bollen en bossen meisjes voor het zicht ? in rumoer is het leven ik herinner me het straatje de boulevard of broken dreams ? een moeder met drie kinderen die verliefd was en er was een man die in de ochtend kotste tegen een winkel dat was ik pw .
Pageviews : ?
Geblokkeerd door : 0
Favoriet bij : 6
ily
zie blog - de selektieve verontwaardiging van een marjoke bijv. is veelzeggend. de opmerking "hoeveel kost je want ik wil nu neuken" van een happy stoort haar niet, maar een verhaal over menselijk tekort raakt haar zere benen. ach ja
ily
kort verslag van het ijmuiden feestje valt niet bij iedereen in goede aarde. mensen maken de dingen zo persoonlijk.
fotodoc
kan zondag niet naar Eijlders komen. Helaas. Heb zelf een eigen expositie in Hillegom, gelukkig!
Charlie
Dank je! En nu ga ik even rookwaar halen! Wil je wel vreselijk de lieve leuke aardige groeten doen aan je vreselijk leuke vriendin?
Ohnonotme
Uiteraard is het allemaal waar wat ik schrijf! Tss, ik ben een uitermate betrouwbaar type.
