Ze was hier, We betoverden elkaar, Genoten elkaars gezelschap. Ze was hier, Ik vond het fijn dat ze er was, Ze vond het fijn bij me te zijn. Ze was hier, Ik voelde haar lach, Keek diep in haar ogen. Ze was hier, Was ze maar gebleven, Spoedig zullen we elkaar weerzien. Ze is hier, Ons karma zal zich met elkaar verweven, Hoe had ik kunnen denken dat ik om iemand die ik niet kende, zoveel zou kunnen geven. De warmte is nooit vertrokken en zal blijven. Nog veel meer, zal ik over je schrijven. Tot ziens! CorvuS
Teneinde een doel te bereiken, streeft men naar perfectie. Perfectie wordt echter nooit bereikt. Men kan zich slechts tot doel stellen de weg naar perfectie zo goed mogelijk te bewandelen. Het doel van het leven is de weg naar de dood. Iedere stap op de weg brengt verandering teweeg. In de dood vind men perfectie, want niets is perfect. Het is die verandering die ons in staat stelt om ons te ontplooien. Het is die verandering die het ons mogelijk maakt onze stempel te drukken op het aards bestaan. Wees bewust van de verandering. Want daaruit komt alle creatie voort. CorvuS
Aan de overkant van de straat, daar woont een saaie man. Hij draagt altijd dezelfde saaie grijze jas en op zijn hoofd altijd dezelfde hoed. Zelfs zijn hond is saai. Iedere dag om 4 uur zie ik ze lopen: de saaie man met zijn saaie hond. Ook vandaag loopt hij er weer. De blonde labrador sjokt tam achter hem aan. Ik hoor zijn adem piepen als hij zwijgend naast mij op het bankje neerploft. Tevreden zakt de hond voor zijn voeten neer op de grond. Beleefd glimlach ik naar hem, hij knikt terug. Dan ziet hij dat ik zit te schrijven. Blozend bedek ik met beide handen mijn papier, bang dat hij mijn schrijven leest. Nu moet de man lachen, het is een warme innemende lach. "Wat schrijft u?" Vraagt de man me nieuwsgierig. Ik weet niet goed wat ik zeggen moet, maar voordat ik het weet flapt het eruit: "Ik schreef over u." Nu kijkt de man nog verbaasder. "Over mij? Wat kun je in godsnaam over mij geschreven hebben?" "Lees het maar." Zeg ik, en overhandig hem het schriftje. Ik ben verbaasd bij het lezen van deze tekst. Het gaat over mij, alleen herken ik me er niet in. Ik ben zo vrij geweest verder te schrijven waar de vorige schrijver gestopt is. Op het bankje, zit een saaie vrouw. Iedere dag als ik er met mijn trouwe viervoeter voorbij loop, kijkt ze me onderzoekend aan. Ze lijkt niets anders te doen te hebben dan de hele dag op dat bankje te zitten terwijl ze andere mensen aangaapt. Niet bewust van hetgeen er in die mensen omgaat beoordeeld ze deze alleen naar het uiterlijk. Ik wed dat deze vrouw over weinig zelfkennis beschikt. Vandaag kreeg mijn astma tijdens mijn dagelijkse wandeling de overhand, en ik besloot te gaan zitten naast deze vrouw. In plaats van een gesprek aan te knopen gaf ze me dit stuk papier in handen. "Wat bent u nu aan het schrijven?"Vraagt de vrouw nieuwsgierig. Ik verzeker haar dat het niet over mezelf gaat. Over mij valt weinig te vertellen, ik ben namelijk een hele saaie man.
16 Februari: THERION 11 Maart: Kreator 9 April: Moonspell 2 Mei: Annihilator
Het paard begint te steigeren. Uit het gehinnik klinkt een scherpe pijn door. Zijn berijder kan de angst ruiken. Met een klap stort zijn rijdier tegen de grond. Een pijl steekt diep in de hals, het dier stribbelt nog tegen terwijl de dood zich langzaam door het gepierde lijf verspreidt. Ongelovig staat Wolf ernaar te kijken, de tranen staan hem in de ogen. Hoewel het leven van een dier voor velen weinig betekent, is hij doordrongen van de waarde van het leven. Ieder leven, ook dat van een paard. Dat hij verder zal moeten lopen is voor hem geen enkel probleem. Hij voelt hoe de woede door zijn aderen vloeit, als een ziekte. Vastbesloten is hij zijn woede meester te blijven. Hij stopt zijn denken en speurt in de rondte. Waar kwam de pijl vandaan? Welk lafhartig wezen was de oorzaak van dit onnodig lijden? Al snel wordt deze vraag beantwoord, wanneer een tweede pijl op een haarlengte van zijn gezicht voorbij suist. De schutter vloekt en legt een nieuwe pijl aan. Wolf's geest is zuiver als water uit een maagdelijke bergstroom. Voordat de pijl hem raken kan, slaat hij het projectiel met zijn zwaard uit de lucht. Dan neemt hij een run. De boogschutter krijgt niet eens tijd de pees van de boog uit te trekken. Wolf slaat in ??n klap de boog in twee?n. Dan begint de man te schreeuwen en achterwaarts te rennen. Een zwaardhouw splijt zijn dijbeen doormidden en jammerend valt de schutter in elkaar. Vanachter de struiken klinken opgewonden stemmen en een hoop voetstappen. Het was dus een valstrik geweest! Wolf trekt zijn tweede zwaard en onthoofd zijn hulpeloze slachtoffer met een snelle beweging. Die heeft hij niet meer nodig voor ondervraging. Snel trekt hij zich terug naar het karkas van het paard. De zichtbare adem bewijst dat het arme dier nog leeft. Maar hij heeft geen tijd het uit zijn lijden te verlossen omdat 4 mannen met getrokken wapens op hem afstormen. Hij neemt een verdedigende houding aan en bekijkt zijn vijand. Geen van hen komt hem bekend voor, wel dragen ze helmtekens die zijn hart doen overslaan. Het zijn mannen van Ildor, wat hebben die hier te zoeken? Hij krijgt niet de kans het hen te vragen. 'Een eik staat diepgeworteld in de grond en voelt slechts zijn omgeving, de stam is zijn bescherming.' Hij prevelt zijn woorden onnadenkend. "Het is hem!" Schreeuwt een van de mannen. Een ander grijnst, zijn afgebrokkeld gebit tonend. Wolf trekt zijn lippen op en brult als een beest. Even ziet hij aarzeling bij de mannen, ziet hij aarzeling? of voelt hij deze? 'De kat besluipt zijn prooi, spant zijn spieren tot het uiterste. Als een boog. En dan, wanneer zijn prooi verstijfd door de waarneming van naderend gevaar. Schiet hij, als een projectiel, op zijn prooi af.' Wolf springt met geheven zwaarden op de mannen af, draait een halve slag en twee van zijn belagers storten schreeuwend van de pijn neer. De halve draai doet hem met zijn rug naar de vijand staan, deze uitlokkend tot een uitval. Het kriebelen van haartjes in zijn nek waarschuwd hem voor de nadering van de strijdbijl en net op tijd duikt hij zijwaarts, rolt door het stof en springt weer op zijn voeten. Nu staat hij oog in oog met een breedgeschouderde figuur. Hij glimlacht naar het totaal verbijsterde gezicht en stoot zijn zwaard diep in het lichaam van de man. Een strijdbijl valt kletterend op de grond. De andere man kan slechts een jankerige kreet laten horen terwijl hij zich omdraait en probeert weg te rennen. Maar de prooi is de jager geworden, gedreven door pure bloeddorst sprint hij erachteraan. Al snel bewijst de jarenlange volharding in zijn training zijn nut. Uitgeput laat de laatste lafaard zich op zijn knie?n vallen en begint te jammeren, te smeken om zijn leven. "Sta op!" Beveelt Wolf de man. Hij begint zich op zijn trillende benen omhoog te werken. Wolf Heeft de zwaarden teruggeschoven in de scheden. Hij walgt van deze vent die, nu alleen, plotseling niets meer voorstelt. "Alstubl...." Een krakend geluid volgt wanneer wolf met een harde trap het hoofd onder de kin raakt. Vroeger zou hij hebben moeten kotsen bij het geluid van een brekende nek, nu kan hij slechts opgelucht ademhalen dat het voorbij is. Weer een uitdaging overleefd.
Pageviews : ?
Geblokkeerd door : 0
Favoriet bij : 2
Dit is een agenda spammetje, nieuw item op: 11 oktober, Volksopstand den Haag, gezellig samen demonstreren voor de burgerlijke vrijheden. Kijk op www.happyvpro.nu
hela hola hiep hoeraaaa jij bent jarig hiep hiep hiep! wij wensen jou een fijne dag! :-)