Midwinter
Het sneeuwt al dagen, al dagen sneeuwen De dagen ons onder, al nachten zwellen De straten, de grachten, de dampende daken. De stad en december staan bol van ons paar. Wij liggen opgesloten onder het vriespunt Te slapen, haar dromen klinken gedempt Als ik droom wat zij zegt: 'Wij zijn jong Op een kraakhelder uur met geheimen getrouwd.' Een kou staat stijf te duwen tegen de ramen. Wij poken de vuren op met tongen van vroeger, Pas morgen vriezen wij definitief aan elkaar. Wie maakt ons hier wakker, wij raken vermist. Nog naakt staande drink ik in de heet Gestookte keuken bier en rook een sigaret Terwijl zij knielt en mij aandachtig pijpt. Ik zie ons niet en hoor het langzaam sneeuwen. Leonard Nolens
Ars poetica
Zo?ven kwam ik de werkelijkheid tegen en ze zei: ?Dag, en wie ben jij?? ?Ik,? zei ik, ?kan dat?? ?Bij mij wel,?zei ze. Ik wilde wel van haar houden, en toch, ze was zo gewoon, maar ze zei: ?Natuurlijk. Kijk, de velden hebben geen nevel meer nodig om te slapen en wij geen verliefdheid om te beminnen.? En toen moest ik lachen. ?Je bent dan toch nog een po?tische werkelijkheid,? zei ik. En zij: ?Ja, natuurlijk, wat had je dan gedacht?? En ik bekeek haar lang, en dacht: ?Nu komt de zomer in het land en veel beelden in mijn gedicht. Ik wil de taal dynamiteren tot een gebeurtenis waar veel mensen naar komen kijken.? ?Ja, doe dat,? zei ze. Herman de Coninck
Uit: Wolken boven E
In de arcade zong in het donker de hele nacht een saxofoon en op een bank in t park sliep, dronken hoofd op een krant, een manspersoon Ook ik wil saxofoon studeren en als ik niet te sterven kom, dan ga ik nachtenlang staan spelen daarbuiten met mijn strikje om. Zodat bij leeggedronken hemel een zatlap zonder droefenis kan slapen ? laat ze je problemen, muziek is alles wat er is. Boris Ryzji
Kruistocht der dieren
Op een dag openden de hokken en de holen. Naar buiten kwam de holenbeer, de mammoet de zeevarende aalscholver, cormorant in verzen, de witkopgier de steenbok uit de bergen, de dolkdragende haai Je kon aan hun snuiten zien dat het ernst was Je kon het horen aan hun vleugelslag en hun gebrom. Ze hadden afgelegd hun verootmoediging, neergeworpen hun juk, eertijds opgelegd door die geheimzinnige held Adam die met zijn tuin. Ze hadden er kort en goed tabak van. En afgeworpen lag de moraal van het jachtgeweer het afgestroopte vel van de vlucht verbleekte. De adder liep rechtop en het zwijn droeg polaroid glazen die hem een aangenaam uiterlijk gaven. De bevers knaagden telefoonpalen om en verbraken zo iedere communicatie. Wat te voorspellen was. Voorop ging de leeuw zwart, zwart als zwart goud en goudkleurig als diepzwart. Het was een schitterende stoet, oogverblindend. Achteraan de eenhoorn als vermist opgegeven, de dodo, de trekduif, alsmede de virussen en de uitgelaten spermatozo?den. Zo trokken de heilige dieren door de heilige wereld En weten jullie ook hoe of waarom? O nee, ze trokken zo maar wat, ze hadden geen vlag! Verscheurden soms van blijdschap een wet of molken een stad uit. Vertrapten af en toe een Jezus of velden een profeet of een prinses. Ze werden langzaamaan toch moe. Haast was niet meer nodig. De eendagsgoden doofden elk vuur. H.H. ter Balkt
Pageviews : ?
Geblokkeerd door : 0
Favoriet bij : 2
Pannonicus*
En verder is het wel waar hoor, dat het wel fijn is eens concrete dingen te bewerkstelligen. Met die Middeleeuwen van mij is het onderhand wel leuk geweest.
Pannonicus*
Ik heb trouwens het idee dat ik nog eens bij jou in de leer ga voor communicatie-s trategie?n.
Pannonicus*
De zelfkant van de samenleving opzoeken. Gevangenissen met name. Samenwerking opzetten. Mijn directeur heeft grootse pl@nnen.
Pannonicus*
Jawel, ik heb wel zin! Maar door overdrijving en melodrama probeer ik de onlust te bezweren die er ook is. De details worden vanmiddag geregeld.
Pannonicus*
Dat lijkt me wel wat, zo'n wapenuitrusting. Maar ter verklaring van het raadsel schiet het tekort.
Pannonicus*
Hihi. Dan kom ik bij je in de leer. Jij bent veel geschikter voor mijn nieuwe baan dan ik. Als ik weer opkras, zal ik je aanbevelen.
