Dr. Inder Verma, een gelauwerd biotechnoloog uit de VS, gaf vandaag een publiekslezing over gentherapie in het Concertgebouw. In het voorprogramma twee vaderlandse wetenschapshelden van het eerste uur, Jan Swammerdam en Govert Bidloo, die in de zeventiende eeuw het taboe op lijkenschennis overschreden. Een groot contrast: hun anatomische taferelen zitten onbehaaglijk dicht op de huid. De nieuwe biotechnologie dringt weliswaar diep in de cellen door, en vervangt daar disfunctionele genen met uit HIV gefabriceerde virusvectors, maar haar abstracte visualisaties brengen nog niet mijn kleinste zenuw uit de plooi. In tegenstelling tot de gekunstelde wereld van de DNA-manipulaties steekt de oude biologie maar ??n vadem dieper dan de alledaagse waarneming, het grensvlak tussen het onderhuidse en het alledaagse is nog dun. Voelbaar dun.
Wederzijds, als je dochter een keer wat meer wil weten over die studie (heb ik dat goed onthouden in benevelde toestand?) dan hoor ik t wel :-)