De tweede ronde ging voortvarend van start, zeker na zo'n goede score in de eerste ronde... Maar al snel werd duidelijk dat dit toch een iets ander kaliber vragen was. Het zoekwerk vergde aanzienlijk meer tijd en uiteindelijk 1 vraag deed me de das om!! Tot een kwartier voor sluitingstijd allerlei zoekvragen geprobeerd, maar niks langs zien komen wat ook maar een beetje in de buurt van het antwoord kwam. En ja, dan komt het punt van opgeven steeds dichterbij, omdat je inziet dat het antwoord er niet meer gaat komen.... Op het laatste moment maar een gokje invullen is dan nog de enige optie en dan maar duimen... Om 4 uur vrijdag sloot de ronde en om 5 uur was het verlossende antwoord..... MISGEGOKT!!! :o( De vraag waar ik over struikelde blijkt overigens de moeilijkste vraag van de ronde geweest te zijn. Maar 1/3 had hem goed en wel 20% heeft hetzelfde foute antwoord gegeven als ik. Daar gaan de 10 punten die je per vraag kunt krijgen. Deze week maar 60 van de 70, maar daarmee toch nog bij de bovenste 30% van deze week. Overigens toch al weer veel afvallers - al ongeveer 30% na de eerste ronde, maar ik kan het me nog heel goed herinneren van mijn eerste jaar... ik was na 2 weken al geheel kapot, ging de 3e week op mijn tandvlees en heb voor de 4e toen niet eens meer de puf kunnen opbrengen. Dat gaat tegenwoordig al aanzienlijk beter... Hoewel, ik heb de vragen voor de komende week gezien.... Dat voorspelt veel uurtjes struinen en surfen over het internet!! Hopen dat het deze week iets beter gaat!
De eerste ronde is achter de rug en ik heb het gehaald... Ruim binnen de tijd af, maar dan toch in spanning wachten of alles goed was. En ja, gelukt. Samen met 207 anderen alle vragen goed en een voorsprong opgebouwd op de meer dan 500 anderen. Pppppfffffttttt, de volgende week dient zich al weer aan. En daar ie ie hoor!! 1 van de jaarlijse VOC vragen. Overigens een hoog koninklijk gehalte dit jaar.
Het is weer zo ver....!!! De krakers zijn er weer!! Het is een jaar wachten en je dan 5 weken helemaal te pletter werken om het binnen de gestelde termijnen af te krijgen, maar het is het waard... meer dan waard!! We doen nu al een paar jaar mee en het gaat ieder jaar beter. Of we het dit jaar weer kunnen verbeteren moeten we nog afwachten. Vorig jaar waren we al best hoog geeindigd, hoewel de finale voor ons toch nog iets te hoog gegrepen was. Maar we gaan er weer voor!!! PS. Mocht ik de komende weken minder aanspreekbaar zijn, verontschuldig ik me vast bij voorbaat... Maar je weet dus waar ik te vinden ben en wat ik aan het doen ben! Madrid here we come!
het statement van mijn zoon, na het bezichtigen van het Anne Frank Huis
Vandaag het eerste vakantieuitstapje op het program... althans voor mij. Mijn zoon was al naar Legoworld meegenomen, gelukkig door een moeder die ieder jaar voor haar zoon het offer doet om erheen te gaan en dit jaar mocht zelfs zijn beste vriendje mee dus.... Vandaag togen wij dus naar de Zoo.... en wel DE Zoo!! Die van Antwerp dus! Van te voren wel gedacht aan de mogelijkheid dat het wat drukker zou zijn op zondag en dat waarschijnlijk alle winkels dicht zouden zijn, maar alla, we gingen toch alleen voor de Zoo henen h?.... Bij de ingang aangekomen bleek het al iets drukker dan dat ik het in mijn stoutste dromen had voorgesteld... Tot mij de posters en spandoeken van de Gezinsbond opvielen! Dan spookt er meteen van alles door mijn hoofd.... Gezinsbond voor gezinnen natuurlijk.... maar wat zal in het belgisch een gezin zijn? Kennen ze hier in het zuiden ook de eenoudergezinnen en mogen mijn zoon en ik dan nog wel de Zoo in, of zullen we geboycot worden.... De hoeksteen mist een zijde... op 1 been kun je niet.... je kent het wel! Voorzichtig schoof ik aan in de rij voor de kassa.... keek schichtig om mij heen.... voor mij een vader met moeder en drie hele jonge blommen, waar ze vast nog veel mee te stellen krijgen... Daarvoor twee jonge ouders met een buggy, inhoud ondefinieerbaar, maar met menselijke trekken... In de rij naast mij voor zover ik kon overzien ook alleen maar tweeoudergezinnen... Mijn hart klopte steeds harder en scheen zich inmiddels opgedrongen te hebben tot in mijn keel. Daardoor werd het ademhalen moeilijker en ging dan ook steeds sneller. Het klamme angstzweet voelde ik langzaam druppeltjes vormen.... Even gloorde er hoop.... Een ouder, v??l ouder stel met kinderen... moeten wel opa en oma zijn... niet echt een gezin dus.... totdat opa aan de kassa de mededeling deed dat ergens achter mij nog enkele leden stonden :o( Maar toen waren wij aan de beurt.... zachtjes en voorzichtig zei ik: 1 volwassene en 1 kind... kreeg geen afwijzende reactie en de kassadame gaf me een schone glimlach en ging verder stoicijns door, dus mijn bioritmiek deed meteen verwoede pogingen om weer de normaalstand terug te vinden en zich een zucht van verlichting liet ontsnappen. Uiteindelijk waren we binnen.... maar of we daar nu zo goed aan gedaan hebben, gezien de grote drukte van al die gezinnen... dat weet ik eigenlijk niet! Maar ach, we hebben de raarste dieren gezien, waarvan een groot aantal in kleren uitgedost, en mijn zoon noemde het aan het einde een geslaagde dag, dus missie geslaagd!
Pageviews : ?
Geblokkeerd door : 0
Favoriet bij : 10
Is zelfs zo lang geleden dat ik een nieuw wachtwoord heb moeten aanvragen ha ha .. wij waren destijds met elkaar in contact onder de naam Oriah - en vaak samen met Odile - Odile is helaas overleden en toen heb ik dta profiel ook maar laten overlijden .. ze
gelukkig, ik leef hier nog... dat is met zo'n mededeling toch maar even afwachten natuurlijk ;o)