Sulamith
in een groot boek moet nu haar naam vermeld staan: een statistiek van zoveel doden en zoveel kubieke meter gas en de onvoorzienbare bergen van schoenen en engelenhaar ze moet gegaan zijn tussen de barakken ze moet een tijdje in de rij hebben gestaan mooi en naakt gereed zich door het blanke water te laten omhelzen naast haar voor haar achter haar moeten anderen gestaan hebben ook kinderen een stukje zeep strelend en geduldig: gelief u voooral niet te haasten ze zal de betonnen kamer betreden hebben even verbaasd omdat plafond en muren door vingernagels zo zeer zijn gewond voordien was ze uit brugge weggevoerd uit amsterdam en warschau met het lied van de trein en de gewapende kreten van soldaten zo donker ze moet de eerste geweest zijn die het blauwe gas heeft geproefd even verbaasd om het gehuil en de kreten vooral van de kinderen vooral van de kinderen heel even zal ze aan mij hebben gedacht heel even nog aan de andere vrienden en zwakjes nog aan het verduisterde brugge in het museum moet nu haar groene manteltje liggen de zwarte schoenen die ze kocht in de steenstraat haar haren van as toen ze as werd sulamith sulamith hoe kan ik je helpen hoe kan ik vergeten dat de dood een meester uit duitsland was dat je nu leeft in de tederste wolken elke dag legt men bloemen zo mooi en welriekend in de donkere holte van de oven waarin je verschroeide: vergeef me vergeef me dat ik niet in jouw plaats kon gaan Marc Braet
Jan
Jan Hanlo 16-06-1969 In 1958 verhuisde de ex-leraar Engels van Amsterdam naar Valkenburg aan de Geul vanwege de ziekte van zijn moeder. Na haar dood nam hij zijn intrek in het portiershuisje van de volkshogeschool Geerlingshof. Hij woonde daar tot zijn dood in juni 1969. Op 14 juni '69 knalde hij met zijn Vincent 1000 CC onder aan de Rasberg (in Berg en Terblijt) tegen een geen voorrang verlenende landbouwtractor. Een week later werd hij begraven op de r.k. begraafplaats te Broekhem-Valkenburg (graf 2-17). Op zijn grafsteen is eerst een verkeerde datum gebeiteld (24 juni i.p.v. 16 juni). Dit is een jaar later zo klunzig hersteld dat het nog te zien is. Wetende hoe precies Hanlo was op druk van zijn werk, is dit wel heel wrang. Vandaag even stil gestaan bij zijn graf (ik hoorde enkele mussen tjilpen), dagelijks naar mijn werk kom ik langs die begraafplaats. Steeds gaan dan mijn gedachten uit naar de dichter van Oote oote boe.
Hans
Muur Uit. De dood is een muur. Men beklimt hem of blaast hem op. Soms voelt men flitsen als een trilling van elecktriciteit wat er achter die muur is. Maar weinigen leven daarmee. Wat weten de heer en de dame van ons? Wat een vriend en de vriendin? Wij hebben een holte in onze borst van gemis, wij en eenieder, maar wie waagt zich daaraan? Wie leeft zich ten dode uit? Alleen de lafste leugens worden rijkelijk betaald. Wat moeten wij met leven voor die muur en het vraag- teken erna? Liefde werd ons genomen zoals men een appel schilt. Uit. De dood is een muur. Wie dan van de bewoners van ons lichaam klimt op die muur en ziet uit? Hans Andreus Variaties op een afscheid
Hanny
Vandaag, tijdens de middagpauze, sloeg ik de krant open en las....dat Hanny Michaelis afgelopen maandag op 84 jarige leeftijd (een bijbelse leeftijd, die der heel sterken) is overleden. Ik hoor haar nog vertellen dat zij, zodra de huisbel klonk, achter de piano plaats moest nemen en Bach spelen. Zo kreeg het bezoek de indruk dat zij twee?n (zij en Gerard) 'niet van de straat waren'. Thuisgekomen pakte ik de bundel 'Water uit de rots' en las: Vanavond toen ik naar het raam gevlucht was voor de lege kamer die wrokte tegen je afwezigheid, stroomde je warmte onverhoeds en machtig door mij heen. Roerloos gelukkig leunden de bomen tegen de he,el aan. Er hing een stilte van verzadiging over de aarde. Toen vielen traag en plechtig de eerste regendruppels en uit mijn ogen sprongen plotseling de tranen, warm en verlossend als het water dat Mozes uit de rotsen sloeg. Water uit de rots (1957) 'Er is een wedstrijd die niemand wint', zong Bram Vermeulen. De dood als grootleverancier van spot, hoon, troost, berusting en gelatenheid maar ook van rebellie, bravoure en opstandigheid ('Lang leve De Dood', 'O Dood, die waarheid zijt: nader tot U') In haar volgend gedicht wordt de dood met een stille, koele zekerheid bejegend: Niet langer drinkt mijn huid de dauw van het voorjaar. In mijn ogen verschaalt het licht. Moge de aarde mij verzwelgen. Die in mijn armen sliep, kent mij niet meer. Uit: Tegen de wind in
Herman
Eergisteren was her 10 jaar geleden dat de dichter Herman de Concink in de armen van Anna Enquist strief te Lissabon. Op de plek waar het gebeurde ligt nu een mozaiek-tegel. Ronduit ontroerend zijn de pagina's in Taal zonder mij van Kristien Hemmerechts waarin zij zijn drank- en rookgedrag beschrijft. Herman moest en kon veel innemen. Leeswaardig zijn de pagina's 80 tot en met 91 waarin zij zijn laatste uren beschrijft. Een vroeg gedicht geliefd bij vele pubers uit 'de lenige liefde' (de bundel van speelse, frivole en geinige meisjes, een draagt de naam Melinda): Het was een prachtidee van haar ouders, Melinda te verwekken. Aanvankelijk wou ze dan ook zichzelf gaan studeren. Psychologie noemt men die wetenschap, geloof ik. Maar al gauw vond ze er niks anders op zitten dan mooi te wezen en mij te ontmoeten. Kijk eens wat ik hier heb, zegt ze en brengt me voor het raam: allemaal om naar te kijken. En kijk eens wat ik nog heb, zegt ze en wijst op zichzelf: het kan zoenen, voegt ze er op hoge benen aan toe terwijl ik mijn happy end voel groeien. Rob Schouten beschrijft in zijn colum hoe heel vlaanderen op de been was tijdens zijn teraardebestelling. Na afloop sloeg hardcore Vlaanderen toe, geen koffie met een koekje, maar bier, een heleboel bier, daarna met een groepje uiteten en vervolgens weer bier, en daarna in zijn stamcafe nog een bier. Een nazit Herman waardig. Over een paar weken wordt deze dichtbundel (de lenige liefde) door de Vlaamse Esperantobond uitgegeven in het esperanto. Voor wat het waard is.......
Pageviews : ?
Geblokkeerd door : 0
Favoriet bij : 1
Mhirr
w3lk liedje hoort -voor jou- onlosmakelijk bij Happy? is d'r 'n songtext die Happy's lading dekt? hoe verklank jij Happy? wat hoorde je tijdens je eerste of je leukste Happy-deet? Happy is straks kwijt... dus meel me via wi3w3lk@gmail.com d?t e
Ploek...
Waarschijnlijk wel~als ik het niet vergeet~Den Bosch is maar een half uur treinen vanuit Nijmegen. Dat scheelt.
*merel*
dat bedoel ik, je hebt niks (meer) persoonlijks te zeggen behalve citaten, het is lucht voor mij inmiddels
