Zon
Zij stonden naast elkaar Even samen Gevangen In hun schaduw Die er alleen kan zijn Als de zon Ergens Schijnt
Later
Ik vraag me af Of dit Het nu is De droom Die ik eens had Het leven Dat ik zo anders had verwacht En bedenk me In een keer Later Dat is nu Niet meer
Koesteren
Zij koesterde Haar gedachten Gevoelens Hoop Vol Moment En stopte Ze diep Weg In haar Achterzak
Houden
Zij zou zo graag Willen Houden En wist.... Dat was niet haar doel Wat bleef was Haar hele Houden van Gevoel
Ego
Langzaam Strijk ik Over mij Eigen Ego En bedenk me Een paar kreukels Is zo gek nog niet.
Pageviews : ?
Geblokkeerd door : 0
Favoriet bij : 18
Lighthouse2
Dat is wel de bedoeling.Maar het leven kent van die momenten. . . zoals de nadagen van Happy, en dat na zes jaar, zucht.Maar dit lieve bericht van jou maakt me weer een beetje gelukkig.Ik ga je blog nog lezen.
