Vergelijken
"Vergelijken" 3 mrt, 12:05 Soms betrap ik mijzelf erop. Dan zie ik iemand lopen en dan denk ik: "Had ik maar een beetje het figuur van haar!" Of als ik iemand spreek die heel slim is, dan denk ik: "Had ik ook maar die opleiding die hij heeft gedaan!" Maar als ik dan weer thuis ben en rustig aan mijn kopje thee zit dan zeg ik tegen mijzelf: Wie heeft je toch verteld dat de bamboe mooier is dan de eik of dat de eik meer waard is dan de bamboe? Denk je dat de eik net als deze bamboe een holle stam had willen hebben? Is de bamboe jaloers op de eik omdat hij groter is en zijn bladeren in de herfst verkleuren? Het idee dat twee bomen zich met elkaar zouden vergelijken klinkt zo behoorlijk belachelijk, maar wij mensen, en ook ik dus, hebben er kennelijk moeite mee deze gewoonte te doorbreken. Laat ik eerlijk zijn, er is altijd iemand die mooier is, begaafder, sterker, intelligenter of ogenschijnlijk gelukkiger dan ik. En omgekeerd zijn er altijd mensen die in al deze opzichten voor me onderdoen. Ik kom er niet achter wie ik ben door mijzelf met anderen te vergelijken, maar door te kijken of ik zo goed ik kan mijn eigen mogelijkheden waarmaak. Door te vergelijken ontstaat minderwaardigheid en meerderwaardigheid. Als ik niet vergelijk, zijn alle minderwaardigheid en alle meerderwaardigheid verdwenen. Dan ben ik, dan ben ik er gewoon. Een kleine struik of een grote hoge boom..... het maakt niet uit; ik ben mijzelf.
In ons dorp!
Daar waar ik oorspronkelijk vandaan kom..... uut een klein klote durp! fratsen
Dilemma's
Tussen wal en schip. Dat is de toestand waar ik momenteel geregeld in zit. Allerlei nieuwe keuzes ben ik aan het maken. Op allerlei gebieden. Beslissingen moet ik nemen en daarbij kom ik wel eens vast te zitten. De besluiteloze en dualistische kant van het denken. Ik word er al moe van als ik het uitspreek! 'Moet ik eerst mijn handen loslaten en ondersteboven omlaagvallen of mijn benen loslaten en rechtop omlaagvallen? Moet ik hierheen of daarheen? Moet ik ja of nee zeggen?' En welke beslissing ik ook neem, ik blijf me vaak afvragen of ik anders had moeten besluiten. De enige uitweg om uit zulke dilemma's te komen is volgens mij om het allebei tegelijk los te laten. Uit deze problemen kom ik niet door het op te lossen, een lijst van de voor- en nadelen op te stellen of met mijn verstand naar een oplossing te zoeken. Ik kan het beste mijn hart volgen, als ik die heb gevonden. Soms kan ik hem niet vinden. En weet je wat ik dan doe? Dan spring ik gewoon! Van de spanning gaat mijn hart dan zo snel kloppen dat ik er niet meer omheen kan!
Over seks
Ik zag een programma (in de herhaling op het jongerenkanaal 101), het ging over seks. Aan een tafel zaten een presentatrice en twee mannen. Te praten over seks. Af en toe kwam er een filmpje langs, waarin een keurig hoofd ? kraagje, dasje ? vertelde over seks. Het was, al met al, ontzettend opwindend. Zo was daar Sophie Hilbrand (?oooohhh, d?t programma,? hoor ik u nu zuchten. En u hebt gelijk, er zijn programma?s waar ik wat alerter op reageer dan, zeg, twee jaar na de eerste uitzending). Maar Sophie Hilbrand is best leuk, natuurlijk, en erg ondeugend en oh oh oh, dus nou, daar ging ik toch eindelijk maar eens voor zitten. Sophie vroeg aan de in dit soort programma?s inmiddels onvermijdelijke Kluun: ?Zeg Kluun, wat is je record? Qua aantal vrouwen tegelijk.? Nu moet ik even iets uitleggen over Kluun. Kluun is (denk ik) een leuke vent. Die bovendien weet wat werkt, hij is per slot van rekening niet voor niks ex-marketingman. Hij lijkt me bescheiden, geen pocher, wel brutaal, enzovoort. Een ideale combinatie voor zijn doelgroep: vrouwen van rond de dertig die boeken lezen. Dus Kluun bewaakt dat imago, en in alles wat hij zegt en doet zie je door die spontaniteit heen het idee van: ik moet wel zo overkomen als ik ben. Dus hij doet erg zijn best om te zijn wie hij is, maar dat hoeft niet, omdat hij al zo is, van zichzelf, en juist omdat hij er evengoed zo zorgvuldig mee omgaat, wordt het wel eens irritant. Ehh? Juist. Dit even als hele grote terzijde. Maar dus. Sophie wilde weten wat Kluun?s record was. Kluun?s antwoord: ?Ja, dan krijgen we hier een typisch geval van oude man die pocht over behaalde resultaten?? Nu ja, dat was dus de aanleiding voor bovenstaand relaas over Kluun. Want hij wilde het wel graag vertellen (drie tegelijk). Johnny de Mol, de andere gast, die juist niet enorm zijn best doet om zichzelf te zijn, maar het daardoor wel is, vertelde het niet, wat me voor ?m innam. Maar dit onderwerp bloedde een beetje dood (?Zo-ho, drie tegelijk? Hoe kwam dat zo Kluun?? ?Lang verhaal Sophie?), dus kwam er een filmpje, met een verhaal van een keurige meneer die keurige uitleg verschafte over vrouwen die zich laten ingraven, om een groep mannen de kans te geven hun specimen over hun gezicht te ehh, spuiten, en dat dat dan gefilmd wordt. En toen vroeg Sophie aan Kluun: ?waarom vinden mannen dat geil?? Dat wist Kluun niet. Waarna zich een semi-quasi-serieuze discussie ontspon over de marketing van porno. Kluun begon een betoog over een denkfout in die industrie, dat elke film hetzelfde eindigt (geklieder over de lippen en de borsten van het model), maar dat mannen niet per s? hoeven te zien hoe een andere man tot zijn definitieve hoogtepunt komt. Of de andere man aan tafel het er mee eens was. En dat was Johnny. Dus die wijdde er ook nog even over uit. Shot op een knikkende Kluun, duim en wijsvinger wijsgerig om de kin gevouwen. Ja. Het was enorm rebels allemaal. Net Buitenhof. Dus ik ben maar gaan slapen.
WACHTEN
Soms kun je alleen maar wachten. Het zaad is gezaaid, de baby groeit in de baarmoeder, de oester bekleedt de korrel zand en maakt er een parel van. Soms kun je beter alleen maar wachten.... Tevreden, zonder een spoor van angst, eenvoudig wachten.... de natuur op haar beloop te laten zonder slaperig of onverschillig te zijn; Soms denk ik wel eens dat we niet meer kunnen wachten, we zijn vergeten hoe; het is bijna in de vergetelheid geraakt. En wachten op het juiste moment is volgens mij het kostbaarste dat we hebben. Het hele bestaan wacht op het juiste moment. Zelfs de bomen weten het--wanneer het tijd is om bloesem voort te brengen en wanneer het tijd is om alle bladeren te laten vallen en zich naakt tegen de hemel af te tekenen. In die naaktheid zijn ze nog steeds mooi, vol vertrouwen wachtend op het nieuwe blad; ze weten dat het oude weg is en dat het nieuwe snel zal komen, dat er nieuwe bladeren zullen groeien. Wij kunnen niet meer wachten, we willen alles meteen. Ik wil het NU hebben!!... hoor ik veel mensen zeggen. Heb nu het geld dus nu wil ik die LCD! En nu wil ik die auto.... ik wil per se nu zwanger zijn en nu moet ik verliefd worden! Zelfs aan onszelf kunnen we geen grenzen meer geven... En ik denk dat als je soms gewoon in stilte wacht groeit er iets in je binnenste--je ware wezen. En op een dag springt het op en vat het vlam. Dan weet je, het wachten is voorbij!
Pageviews : ?
Geblokkeerd door : 0
Favoriet bij : 3
zee picknick
Hoi, voor een stadswandeling aan de hand van architectuur inclusief dichtwerken kijk dan even op mijn pp.
Snoedelboedel
het is inderdaad maar net waar je je nek naartoe keert. wat gene of deze is. Gezien jouw haardracht is nek van hals nog best lastig te onderscheiden
~ knuflook ~
hij treedt in maart op in lille en later in moskou. moskou ein de lente en dan leonard cohen ... :-)
~ knuflook ~
leonard cohen vond ik altijd tenenkrommend pretentieus, totdat ik hem in het echie hoorde met die inmiddels gebarsten stem. sindsdien ben ik om, maar ik ben mijn jeugd niet vergeten
