eva bij beelden leed en watersramp en gatverdamme weer een crash met zoveel doden en ook bij louis van gaal ik zie je steeds hetzelfde denken het is het topje van de ijsberg en die van gaal wat wordt ie kaal eva mooier had je naam niet ik zie je elke dag in kleuren die ze bij de rampen dragen christo?s droom - goed verpakt mijn oranje necrofiele koningin van het journaal en waarom steeds toch weer dat topje kan het nieuws niet hormonaal laat de doden nou eens liggen en al die lijken op van gaal ?pw
voor alle armen de oude aarde weer bezocht wreef wat stof van je ook op een dode kun je schrijven als het hart jong voelt is alles goed de rest kleurt mee we geven door en dat is het zoals het moet zoals water gaat pw .
Ingrid Jonker - Terug in Zuid-Afrika bleef ze depressief. In de winternacht van 19 juli 1965 verliet ze blootsvoets de kliniek waar ze was opgenomen. Een politie-agent zag haar en bracht haar terug, maar even later wist ze alsnog het strand van Drieankerbaai te bereiken en liep ze de zee in. Haar levenloze lichaam spoelde aan op het strand. Naar verluidt reageerde haar vader op het bericht van haar dood met de uitspraak "Voor mijn part gooien ze haar weer terug". vroeger liep je de zee in eindigde een film droevig en schreef een schrijver niet over zijn pik nu heeft iedereen een zwemdiploma A en een muur met bioscoop van de sony in almere buiten hangen echt geen schilderijen meer en een pik meet al snel een halve meter in almere binnen vroeger kon je nog huilen pw .
voor wat we over hebben het was goed dat het niet zo ging we zouden niet geademd hebben dat het zich nog niet vouwen laat zich nog niet laat opbergen nog niet kleiner laat maken dan het is het weten dat niet wilde pw
KAATJE en ergens ontstond een licht geroezemoes als een wave uit het niets, daar is zij wist ik kaatje, blue als een meisje van 7 en toch ook die uitdagende blik van toen ze 17 was met de parmantigheid van een vrouw van 27 en met het doorzettingsvermogen van een moeder die zojuist heeft gebaard op haar 37ste zo zag ik in haar de vrouw van 47 weer terug het leven geleefd, diepe sporen in een getekend gelaat die vrouwen van 57 na de overgang zo mooi laten zijn de wanhoop voorbij - zo zocht ze de boom als een vrouw van 77 die de natuur liet begaan en het leven door haar hoe ze met haar handen langs de knoestige stam van de kastanje strijkt terugdenkt aan het meisje van 7 hoe ze daar stond onder die kastanjeboom een glimmende kastanje in haar handen uit een groene schil met stekels zoals het leven zou worden hoe ze hem zoende op diezelfde plaats toen ze 17 was zich daar welbewust liet nemen op haar 27ste en trots wandelde met een wagentje tien jaar later een park in de zon een glimmende kastanje een vrouw bij een boom zo is ze mooi zo werd ze kaatje pw .
zie blog - de selektieve verontwaardiging van een marjoke bijv. is veelzeggend. de opmerking "hoeveel kost je want ik wil nu neuken" van een happy stoort haar niet, maar een verhaal over menselijk tekort raakt haar zere benen. ach ja
kort verslag van het ijmuiden feestje valt niet bij iedereen in goede aarde. mensen maken de dingen zo persoonlijk.
kan zondag niet naar Eijlders komen. Helaas. Heb zelf een eigen expositie in Hillegom, gelukkig!
Dank je! En nu ga ik even rookwaar halen! Wil je wel vreselijk de lieve leuke aardige groeten doen aan je vreselijk leuke vriendin?
Uiteraard is het allemaal waar wat ik schrijf! Tss, ik ben een uitermate betrouwbaar type.