Die arme oude Ida - voor het ongeluk geboren, maar ze blijft doorgaan - en wat is het leven toch een tranendal en wat is die Ida toch een dappere vrouw " "Ik kan je wel vertellen dat ik het goed zat ben om dat te horen. Niemand maakt iets mee , dat niet bij hem past. De wereld daarbuiten doet alleen wat je haar zegt te doen. De wereld behandelt je zoals je haar behandelt, omdat jijzelf het verhaal zo vertelt. "Als jij de wereld zo verdomd graag wil veranderen Ida, dan moet je om te beginnen je kijk op de wereld veranderen" "Dus jij wil me vertellen dat mijn hotel is afgebrand is omdat ik ben zoals ik ben?" "Precies jij bent degene die de oorlog met de mormonen verklaarde" "Die oorlog moest verklaard worden" zei Ida " Als ik het niet had gedaan, had niemand anders het gedaan. Ik werd ertoe gedwongen" "Wie dwong je" "Iedereen die denkt dat hij of zij een heilige is en hun manier van leven op willen leggen moet bestreden worden. Zo is het nu eenmaal en zo ben ik nu eenmaal. Vraag me niet om te veranderen" "Ja, dat heb ik verdomme eerder gehoord. Zie je dan niet Ida, hoe jij je op zo een manier indekt? Als je denkt voor het ongeluk ter wereld bent gekomen - als je denkt dat er over wat jou gebeurd is niets te zeggen valt - als je denkt dat je niets anders kunt doen dan je aan verguizing blootstellen, dan zal de wereld precies doen wat haar gezegd wordt en zijn zoals jij zegt dat ze zijn zal. Maar zo gauw iemand jou een spiegel voorhoudt - zo gauw iemand het waagt om Ida erop te wijzen dat jij mogelijk iets te maken hebt met de manier waarop de gebeurtenissen in jouw leven zich ontwikkelen - is het eerste dat je doet, jezelf achter dat versleten, zielig rotverhaaltje verstoppen - dat je nu eenmaal bent wie je bent en dat iedereen dat maar beter kan accepteren, omdat je niet van plan is te veranderen. In mijn ogen is dat verdomd dogmatisch en een laffe manier om door het leven te gaan, omdat zo alles wat je in je leven niet aanstaat, de schuld van anderen blijkt te zijn"
150 kg steen een steen een soort steen diabas is haar soort Haar? een indruk van zeemeermin spiegelglad daar waar suggereert Gebroken, gespleten van de eenheid eenheid met rots, aarde zoals zij oorspronkelijk was
Loopt het over en vloeit het uit tot de nerven van de bladen je wikkelen in een fijne herinnering? van mij, een vraag aan jou
het enige wat voor je ligt, ben jij, die kijkt wat voor je ligt
Voor mij de boezem van de wilde duinen, de adem van de wind, de strelingen van het wuivend gras, de kreten van uitbundige meeuwen en de zilte smaak van het zout wat zich aan mijn lippen hecht
Pageviews : ?
Geblokkeerd door : 0
Favoriet bij : 13
Laat het kind in jezelf los en ga mee naar de Winterefteling 15 januari 2010 tijd volgt in blog
NIEUWE WANDELING OP ZONDAG 6 SEPTEMBER! details volgen op pp. geef je op als je meeloopt! groetjes, Jackie
hoihoi! er staat nog een doos boeken hier van de koninginne dag. zin om die een keer op te halen en dan meteen een koffie te doen?