Heerlijk Al die bloemen Die uit hun bol gaan Nu Ik Nog!
Ik gooi- de kussen-weg En-klop-mijn gedachten-op
De lente lacht Stiekem lonkend Ook naar mij Ik volg Niet meer Wachten Maar knallen Met dat nieuwe jaargetij
Zoveel On-uitgesproken Woorden Blijven Steken In mij Hart Hoofd Op het puntje van mijn Tong Blijven ze Hangen Spreken me Toe Als ik Besluit Niets Te zeggen
Ik wil de wond dichten De pijn Weg Snijden Uit Jou Woorden
Pageviews : ?
Geblokkeerd door : 0
Favoriet bij : 18
Dat is wel de bedoeling.Maar het leven kent van die momenten. . . zoals de nadagen van Happy, en dat na zes jaar, zucht.Maar dit lieve bericht van jou maakt me weer een beetje gelukkig.Ik ga je blog nog lezen.