The Cleu

2008-12-04

the Symbol The Cleu is a symbolic representation of our vision of At-Onement, and the five great miracles of Existence? the real clues to who we are. The outer circle represents the Universe (energy), the very first manifestation and source of all Existence. The next largest circle represents the Earth (matter), the distillation of energy into elemental form, the beginning of rhythm. The small innermost circle represents Life, that peculiar rhythmic interaction of matter that self-replicates. The circle joining Life and the Universe represents Consciousness, the miraculous form of Life that ?knows that it knows.? All the circles together represent At-Onement, the harmonious unification of all the great miracles and greatest miracle of all! For examples of At-Onement, we look to the mystics? Jesus, Rumi, Buddha, Lao-Tzu, Einstein, Gandhi, Black Elk, the Dalai Lama, and others not quite so famous. When all conscious lifeforms reach their level of compassion and awareness, Existence will again be truly At-One. That?s the Cleu! Wear it to remind yourself and others of where we all come from, the great miracles of Existence, and where we?re all headed, At-Onement

regendag

2008-11-30

Regendag Och hoe droevig sleept de dag. Betrokken ligt de lucht met wolken grijs en grauw, 't stuifre?nt, en die hooge boomen schokken hunne kruinen, en vol vreemde rouw ruischen zij, ontblaadrend, droeve zangen. Lijk des avonds in het woud een dolend kind, daar beneden door de donkre gangen aaklig schreeuwt en huilt de wilde wind. Sombre wolken door mijn ziel ook zweven, nevelig betrekt mijn zonneglans. Houd u sterk, o jongling, dat is 't leven. Weze uw droefheid lijk uw vreugd -- eens mans. Albrecht Rodenbach (1856-1880)

herfst

2008-11-25

Herfst Men raapt de appels uit het natte gras, aan vele stelen steekt een gouden blad. De horizon blinkt onder lage wolken, het dorp schuilt om zijn ouden, stompen toren. De zon dwaalt ongedurig over 't land en groet het vee, den zilvren nevelbank. De meisjes spieglen zich in donkre plassen, zien een gezicht van zomervreugd gewassen. De wandelaar keert 's avonds vroeg naar huis, Vol van zonsondergang en windgeruis. Adriaan Morri?n (1912-2002)

De kom der loutering

2008-11-07

De kom der loutering IV Gij gingt des avonds vaak voorbij met bloemen op uw borst, en 'k dacht gij droegt een roos voor mij die gij niet geven dorst. Toen heb ik maand op maand gewacht op bloemen van uw hart en 't hopen bleef me een lichte dracht, want 'k werd door pijn gehard. Hoe wild verlangen kon vergaan in avond-vagen treur! Uw bloemen liggen eens, te laat, te welken voor mijn deur. Maurice Roelants (1895-1966) uit: De kom der loutering (1918)

Hoe zal ik?

2008-09-26

Hoe zal ik, sprak hij "Hoe zal ik," sprak hij, "Den schrik dezer baren, De roovers ontvaren?" "Roei aan," zeide zij. "Hoe zal ik," sprak hij, "Gebrek en ellenden En droefheid doen enden?" "Slaap in," zeide zij. "Hoe zal ik," sprak hij, "Het hart en de zinnen Der schoonen verwinnen?" "Bemin," zeide zij. Karel Lodewijk Ledeganck (1805-1847) (naar Victor Hugo)