Ik weet Niets Te zeggen Blijf nog even Hangen In mijn thee Zakjes Van vreugde Vol Verlangen Pluis onzichtbare Stukjes Angst Weg
Vandaag Hoef ik even niet Te denken Wie ik ben Als ik niet weet Hoe Ik moet zijn Het doet er even niet toe Grote plannen Het echte Leven Ons nut Van het bestaan Verre reizen Verre tijden Vandaag Leef ik Gewoon Vandaag Voortaan
Zij at Zijn dikke donzen deken op Hapte Voorzichtig Ging door Het stof Ontblote Hem Langzaam Tot aan zijn naakte vel En zei Jij bevalt me wel
Er verdween een dun laagje Huid Van hem Zij laat haar gaan Stromend Opgenomen door het water Hand in hand Samen Verstrengeld Versmeltend Onderweg Naar grote wateren Tropische oorden Door het afvoerputje van de douche (met dank aan D ;)
Zij hees De benen In strakke netten Ondeugd in keurige lijnen Gevangen heerlijkheid Op zoek naar smullende mond En vroeg hem Netjes Of hij ook Zo hield Van haar Kiprollade
Pageviews : ?
Geblokkeerd door : 0
Favoriet bij : 18
Dat is wel de bedoeling.Maar het leven kent van die momenten. . . zoals de nadagen van Happy, en dat na zes jaar, zucht.Maar dit lieve bericht van jou maakt me weer een beetje gelukkig.Ik ga je blog nog lezen.