een lijk zeikt niet meneer wolluf
meneer wolluf u noemt mijn naam helemaal niet meer. ik voel me zo geamputeerd. terwijl ik me toch de pleuris werk hier in dat ziekenhuis met al die zieken die hun nest maar niet uit willen. de afdeling bejaarden is het ergste. wat kan het mij nou rotten meneer wolluf of ze aan dementie lijden - dementie is toch geen vrijbrief om de hele dag maar in je nest te roesten. en die van urologie die zijn ook erg hoor. dat is weer het tegenovergestelde - dag en nacht veren ze uit hun bedden - dat zeikt er maar op los en wie mag het urinoir cleanen - u voelt de nattigheid wel aan he meneer wolluf - dat is bettie. ja dat is bettie - ja dat is bettie - neuriede ik bettie voor, op de toon van - ja dat is peter - ja dat is peter - sweet sixteen indachtig. ja dan ken u wel vrolijke liedjes zingen meneer wolluf bitste bettie mij toe - maar dacht u dat het zo een pretje is om midden in de nacht die volgezeken lakens te moeten vastpakken - en het lijkt wel of ze steeds meer zeiken, of ze alles vasthouden om het in een keer tussen de lakens te depo-en. deponeren verbeterde ik bettie het is deponeren bettie - maar van vloeistoffen zeg je dat liever niet hoor - vloeistoffen laat je lopen - of liever als ik je goed begrijp - vloeistoffen laat je niet lopen - of je laat ze wel lopen waar ze horen te lopen - zoals rivieren al jaren lopen waar ze horen te lopen bettie. ik ben het helemaal met je eens. als die urologen meer zouden wegsnijden en eindelijk hun werk eens naar behoren zouden verrichten zuchtte bettie dan hadden wij het van de verpleging ook makkelijker meneer wolluf. een lijk rij je zo het koelhuis in - en een lijkt zeikt niet meer. hoe ik ook mijn best deed lieve lezer bettie zeikte gestaag door: dit was niet goed in de VU en dat was ook al niet goed in de VU en afdeling zus was zo en afdeling zo weer zus. de hele geriatrie kwam langs, de hartbewaking, de afdeling afzetten van benen en andere onderdelen. longen, borsten, afgezette borsten, rollende hoofden, u wil het niet weten - rollende ogen en puilende ogen ook - ik moest toch weer even aan anna maria denken - de grandlady van dichttalent. en weer zong ik spontaan uit mijzelf een liedje - ze kon het lonken niet laten - onze wim indachtig. u blijft maar zingen meneer wolluf en dat voor een patient met guigelton. misschien een rare vraag bettie maar weet jij wat er met dat been van vinkenoog is gebeurd? zouden ze dat been opgestuurd hebben naar het letterkundig museum? jij houdt die dingen altijd zo goed bij. ik weet het niet lieve lezer of ik die vraag beter niet had kunnen stellen. een antwoord op mijn vraag kreeg ik niet - dat was OLVG - maar het antwoord dat bettie mij voorschotelde liet aan onsmakelijkheid niets te wensen over. ik ben gewoon voor dood meneer wolluf. net zoals vroeger, toen de mensen nog dood gingen - nog dood mochten gaan. zoals michael - maar tegenwoordig mag je alleen maar dood gaan als je geld hebt lijkt het wel. wij simpele zielen moeten geamputeerd door het leven en maar doorwerken tot je 67ste - met een borst, met anderhalf been, met weggesneden wratten - alles halen ze bij je weg als je maar doorwerkt. ja bettie zo is het wel kokhalsde ik een beetje. maar kun je je voorbeelden een beetje algemener formuleren want ik word van de realiteit meestal een beetje onpasselijk. en dat kan ik met die guigelton niet hebben. dan moet ik direct ook nog mijn bed in en lig ik ook de hele dag te zeiken - om even bij het door jou aangesneden onderwerp te blijven. bettie sprak ik vaderlijk bettie; je bent wel breedspraking bettie de laatste tijd. ik mag het dan wel aan mijn guigel hebben maar op mijn achterhoofd ben ik nog niet gevallen. kom eens zitten hier kind bij meneer wolluf - en zo geschiedde lieve lezer - en kind wat heb je het warm - doe eens wat uit. dat hoefde ik geen twee keer te zeggen. en in een meer ontspannen pose het rose - lukte het me om bettie tot rust te brengen en ik sprak: BENDERS. wat er toen gebeurde is onbeschrijflijk. in een klap was alle rust weer uit bettie verdwenen. ik zag een sidderend geheel voor me dat me in de verte slechts deed denken aan een mens. een rose drilpuddingachtige massa, een homp vlees zonder weerga, een aanblik waarbij je echt geen liedje meer zingt. benders, benders hoorde ik bettie nog pruttelen. ja benders herhaalde ik bettie. en ik legde haar uit dat als de dingen je teveel zijn geworden of als je doormaalt over wat je ook dwarszit dat je dan alleen maar BENDERS hoeft te roepen. een elektroshock indachtig. .
bladzijde 13 svp
bladzijde 13 svp - erwin vogelezang heeft een mening - best een lief jongetje. ons jongetje. beetje uit de KLUITEN gewassen inmiddels . dat mag neutraal gesteld. erwin vogelezang. geen onbeleefd jongetje. geen onvriendelijk jongetje. geen jongetje om zonder handschoenen aan te pakken. gewoon een jongetje. ik weet niets (zwaaien naar Pom, part I) vaak vraagt men mij of ik van dit of dat iets afweet. ik ontken alles. en als men het nogmaals vraagt ontken ik dubbel: nee, van dit of dat heb ik geen kennis, niets weet ik van dit of dat. modieuze ziektes, zaadontlasting, dood. drugs, depressies, diepzeeduiken. men verdenkt mij van kennis van de vreemdste zaken. men schroomt niet om mij te consulteren. men vermoedt dat ik thuis ben om over hen te waken. maar ik heb spelletjes te doen, confetti rond te strooien, de vruchten van mijn arbeid te verbrassen. ik heb na te denken over de zin van deze zin, de zinloosheid van deze. http://erwinvogelezang.blogspot.com/index.html en kijk toch eens. ons jongetje kan schrijven. opbouwende kritiek zelfs. zomaar uit het niets. bloos gewoon ervan. jongetje heeft een hekel aan thonetstoeltjes dat is het. ik schreef eerder over het jongetje en zijn bundel: Naar mate de bundel vordert is er meer dood, zo leeft deze bundel zich uit. Ik vind Vogelezang een jongetje. De eerste keer dat ik hem zag was op het toilet van een podium verzorgd door Pim Karhof en Alex Franken. Bijzonder onaangenaam het jongetje. Hij wist wat po?zie was en de wereld kon niet schrijven maar hij wel. En mij rekende hij tot de wereld. Ik geloof dat ik nu echt plassen moet zei ik, altijd aimabel dit vriendelijk ik in onmogelijke situaties. etc etc en wat schrijft het jongetje? het jongetje geeft wat overwegingen bij mijn gedicht - ga er eens over denken. zo slecht zijn jongetjes suggesties niet - overleefd met een d vind ik wel grappig: Ha Pom, Best aardig! Vreselijke stoelen, inderdaad. Misschien een idee om de traditionele nieuwjaarsbrandjes verplicht van twee exemplaren te voorzien. Ik zou 'zo een' in regel 2 door 'zo'n' vervangen (het is een spreektalerig gedicht), 'in honderd jaar' schrappen (opvulsel) en nog even goed kijken naar de laatste zinnen van de slotstrofe. Dat 'tekent zo mooi tegen het antiek' vind ik een beetje flauw. Groetsch, Erwin, het jongetje PS. Overleeft of overleefd? Maakt voor de betekenis wel uit natuurlijk. bladzijde 13 svp het is toch een afgrijselijke gedachte dat zo een kutstoel van thonet langer meegaat dan jezelf de hele mensheid overleeft in honderd jaar dat ze dan met hun nog te concipieren reet weer op dat kreng gaan zitten of beter nog ter contemplatie een bundel rukken uit de kast bij de w van wolluf ik hoop van harte dat ze in mijn vierde bundel bladzijde dertien zullen lezen en dat ze weten dat ik ze vanaf deze stoel een voorspoedige dood toewens met dezelfde helse rugpijnen het zitvlees uitgevreten tot de botten - wit - uitgeslagen schimmel over het hele lijf tekent zo mooi tegen het antiek pw .
eerbetoon michael jackson
je bent erg mens je had moeten liegen dat DE WAARHEID de halve waarheid was een woord minder kan ook geen BED ik noem maar wat dat je haar alleen maar van achteren opknipt om niet af te takelen zoiets je had moeten liegen dat er sprake was van een generalisatie van GENERATIE -eigenschappen van depressieven bijvoorbeeld dat als je in het weekend nou je BABY had getoond in een doorzichtig blousje ?n in het blacklight had gestaan dat je dan - ja dan had willen DANSEN of zo je had moeten liegen dat je klaar wilde komen om te STERVEN je bent echt erg! pw .
zij moesten pitbulls pijpen
ik las in een krant vandaag - een volkskrant over hoe je hoort te sterven ik las van afrikaanse vrouwen zij moesten pitbulls pijpen in een schuur urine zuigen uit babyflessen tot de laatste druppel er waren paarden elektrische schokken op hun tepels en van een duitser die hans horse heette aukje er blijven dingen in mijn hoofd waarover ik wel schrijven moet dan vreet de po?zie mij uit zoals ik de dag uitwoon schreeuwend om niet dood te gaan pw
DUITSER
de stemmingmaker. een zwarte dag. vijftien van de honderd. overal om je heen. wil ik nog wel wonen in dit land? duitser van woorden spat het kletssteen uit ogen vuuromrand het hoofd een rode luchtballon blauw aangelopen blond mama zij komen weer het is kuifje kind goebbels was wat duitser pw .
Pageviews : ?
Geblokkeerd door : 0
Favoriet bij : 6
ily
zie blog - de selektieve verontwaardiging van een marjoke bijv. is veelzeggend. de opmerking "hoeveel kost je want ik wil nu neuken" van een happy stoort haar niet, maar een verhaal over menselijk tekort raakt haar zere benen. ach ja
ily
kort verslag van het ijmuiden feestje valt niet bij iedereen in goede aarde. mensen maken de dingen zo persoonlijk.
fotodoc
kan zondag niet naar Eijlders komen. Helaas. Heb zelf een eigen expositie in Hillegom, gelukkig!
Charlie
Dank je! En nu ga ik even rookwaar halen! Wil je wel vreselijk de lieve leuke aardige groeten doen aan je vreselijk leuke vriendin?
Ohnonotme
Uiteraard is het allemaal waar wat ik schrijf! Tss, ik ben een uitermate betrouwbaar type.
