beeldhouwen?

2007-03-23

Is beeldhouwen 'mijn ding' ? Na 10 jaar geleden tekenen naar model Na vorig jaar boetseren in klei Na afgelopen halfjaar schilderen naar model Ben ik nu begonnen met houwen in steen. Ik mis de kleur, maar de natuur, het materiaal voegt van nature al veel toe Het idee is niet alleen van jou. opgelegd op en in het materiaal, steen in dit geval breuklijnen en aders bepalen mede de vorm Het is een samenspel tussen het materiaal en jij En met mijn gevoel van lijf, opgedaan in mijn vorige cursussen, en gevoelens uitgedrukt in lijf, opgedaan door te leven en natuurlijke interesse, kom ik nu ook zonder model heel ver.

lentefik

2007-03-20

Zonnestralen die strelen, je omarmen, het vuur dat de winter komt stelen en je opnieuw gaat verwarmen

Bestaan kabouters?

2007-03-18

Wel degelijk bestaan ze !! Als je erin gelooft ga je ze ook zien ! Maar zijn het wel kleine? mensen? met puntmutsen ???? Ken je het gevoel dat wanneer je een bv Citroen Picasso koopt, het net lijkt alsof er heel veel citroen picasso's rondrijden? Die auto's reden er eerder ook al, je hebt zo ook zeker gezien, zijn door je zintuigen waargenomen, maar je bent ze niet bewust geworden. Je bent je alleen bewust van iets wat je kan begrijpen, een emotie bij hebt en waar je ook graag je aandacht aan wilt schenken. Je hebt behoefte aan herkenning en bevestiging (als er ineens allemaal johnny karakters in rondrijden is je auto ineens niet zo 'eigen' meer). Ieder creeert zo zijn eigen werkelijkheid. Wanneer je nu ook oprecht in kabouters gelooft, dan ga je ze ook zien. Als kind geloofden we er wel in en hebben ze misschien ook gezien. Maar later werd ons verteld dat dit verzinsels zijn (gesteund door ook werkelijk verzonnen verhalen en films gemaakt door volwassenen) en wordt ons gedrag niet beloond door in kabouters te blijven geloven. We moesten maar eens volwassen worden. Zeker als kind verwachten we erkenning en bevestiging van de volwassenen, zij zijn ons voorbeeld (zijn ze dat wel??) en we verdringen de herinnering aan kabouters om plaats te maken voor bijvoorbeeld binair gedoe dat wel wordt gewaardeerd en bekrachtigd door de buitenwereld. Daarom herkennen we de kabouter niet meer als we ze zien. Want zijn het wel kleine? mensen? met puntmutsjes? Onze herinnering aan de echte kabouter is verdrongen, afgeleerd. Wel worden we continue het beeld voorgehouden (via films, verhalen) dat het kleine wezentjes met rode puntmutsen zijn. Dat is het beeld dat we bij kabouters hebben. Daar letten we op als we een kabouter willen zien. Maar misschien manifisteren ze zich wel in een andere vorm. Zijn ze er dus wel degelijk, maar herkennen we ze niet als zodanig en worden we ze ook niet bewust.

Ironie

2007-03-01

'tussen aanhalningstekens' duidt vaak op ironie. Maar de ironiestijl is dodelijk voor de ironie. die heeft juist het risico nodig verkeerd begrepen te worden. Het gaat om de goede verstaander, die daag je uit. ironie en metaforen cre?ren intimiteit - ook al omdat niet iedereen het kan begrijpen. Ann? K

verslaving

2007-02-26

Ik zie, ik zie, wat ik graag wil zien, ik neig, te (her) kennen ik handel, zoals je van me gewent bent ik bewandel vaste paden ik hoef niet te wennen geen onrust meer ik hoef niet te baden in onzekerheid deze keer iets nieuws, wat is dat ook al weer waar blijft mijn groeien een andere leer de macht van het waar nemen is niet meer