Wildplassen op de Veluwe

2007-04-09

Met de paasdagen was ik weer even bij mammie. Ze had ons uitgenodigd voor een brunch. Aangezien ik de zaterdagavond gezellig uit was geweest en daarna nog wat had zitten happy-en vreesde ik al dat het ?wat later zou worden?. Je slaapt dan niet zo lekker; ik wilde haar niet teleurstellen maar een wekker op mijn vrije dag vind ik een ramp?. Gelukkig werd ik mooi op tijd wakker. Het zal een uur of 6 zijn geweest; een kakofonie van kwetterende vogels in de verder muisstille stad. KUT?. Na een uur werd het eindelijk rustiger en sukkelde ik godzijdank weer in slaap. Schrok wakker om 9.30; w?gwezen! Aangekomen bij mams kreeg ik een heel vreemde verrassing; er was helemaal geen sprake van brunch; wij gingen dineren! Ze lachte er zelf een beetje schamper om want ooh, had ze het werkelijk over brunchen gehad? Dat was toch nooit de bedoeling geweest?. Sta je daar met je zorgvuldig leeggehouden maag! Vreemd genoeg hebben wij niet eens angst voor een evt. ingetreden dementie. Het is meer een vorm van verregaande chaos; hopelijk niet m?jn voorland?. Ach ja, gezellig was het ook wel weer. Heerlijk in de zon zitten, beetje met de Ixus pielen, babbelen en krantjes lezen. Zelfs nog even de post doorgenomen; de stalkert houdt goed vol maar mams heeft nu wel min of meer in de gaten dat ze hem in zijn eigen STRONT moet laten gaarkoken. Lachen is het wel, treurig genoeg. Dan het eten. En glaasjes wijn, want daar is ze nooit kinderachtig mee. Dus maar neergestreken in logeerkamer. ?s Morgens krijg ik dan altijd een reuze haast om weer weg te komen. Ik besluit dan in ene; nu is het mooi geweest, en graai snel mijn spullen bij elkaar. Nooit langzaam vertrekken maar g??n als je het voelt opkomen! Toen ik het durp eenmaal uit was merkte ik dat ik wel even naar de plee had kunnen gaan voor vertrek. Wellicht iets teveel koffie en thee gehad drong een volle blaas zich dominant aan mij op. En wat dan h?, wat dan?.? Zin in zo?n Shell-plee heb ik nooit, al was het maar omdat je dan eerst een halfuur in de rij moet om de sleutel te halen, om daarna boven zo?n stinkende plee te hangen. Bij het frietkot waar ik altijd langs rijd is ?berhaupt geen plee, en als ik eenmaal de snelweg op zou schieten was wildplassen uitgesloten. Dus, een plekkie zoeken in het bos! Papier heb ik sinds het tijdperk van de kleine kinderen altijd wel bij me, dus mijn besluit stond vast; ik ging Plassen! Vanzelf deden vele mogelijkheden zich voor. Overal weg zijweggetjes. Alleen; tweede paasdag en heel Nederland, + half Duitsland, zit op de Veluwe?. Overal auto?s, fietsers, motoren en wandelaars?. Toch maar zo?n straatje ingeschoten. Snel de auto uit; ik moet nu ?cht heel nodig?! Maar niks geen privacy; geen blad aan de bomen en al helemaal geen begroeiing op de grond. Tsjeee. Uit de broek in een soort van kuil? Nee, daar staan w??r twee recreanten?.. Achter de deur van de auto? Hmmm, wel erg zichtbaar vanaf de weg. Na de kleedkamer sc?ne van vrijdag besluit ik er direct van af te zien. Het is te veel, te wit. Ik ben niet meer jong en al helemaal niet meer slank. Even doorpakken en ik ben thuis, kan ik gewoon op mijn eigen plee, en hoef ik me geen zorgen te maken om mijn derri?re?. Wat wou ik toch graag een jongetje zijn!!!!

De date

2007-04-07

Vriendin R, jullie welbekend van vloeibare zaken en grote schare minnaars, was er weer even. Ze deed verslag van een weekje in Zuid-Limburg met C, die ik verder niet ken. C. is een vrouw van pak ?m beet 50, die een tijd geleden aan het daten is geslagen via internet. Na wat vage contacten had ze ?beet?. Er was een klik, er werd gebeld, je kent het wel. Hoe toevallig; op de date-dag zelf werd deze vlam opgenomen in een ziekenhuis, en het klonk best ernstig?.. Van een verkering hebben ze verder afgezien, ik geloof dat hij er fysiek niet meer toe in staat was of zoiets, dat weet ik eigenlijk niet eens. Pech hebben, was onze conclusie, kan gebeuren. Daarna had ze het een tijdje rustig gehouden; ze had toch enige teleurstelling opgelopen in het daten. Nu had ze, bij het plannen van dit uitje, R. verteld over een nieuwe man. Hij was heel leuk, ze hadden uren gebeld, ze wist van alles over hem te vertellen en hij klonk heel ?betrouwbaar?. Of R. het goedvond dat C. hem die week ging zien want ze waren nu wel heel dicht bij. Tuurlijk; R. is de moeilijkste niet dus het feest kon beginnen! Op de aankomstdag zou er (mobiel) gebeld worden voor een definitieve tijd en plaats. Dus dat deed C. Ze hoorde aan de andere kant wel haar vent, maar hoorde ook dat hij niets hoorde?Zo?n eindeloze stroom van ?halloho, hoehoe?. Ben je daar?? En dat bleef zo, die hele week. Ze had het nog geprobeerd met andere toestellen, email van de receptie van het huisjespark, alles had ze uit de kast gehaald, maar nee hoor, geen contact?.. Thuisgekomen probeerde ze het wederom. En ja hoor; hij nam op! En h??rde haar! Echter; deze man zei van niets te weten!! Ja, hij woonde in Heerlen, ja hij was belastingconsulent, ja hij had twee zonen, maar nee, van C. had hij nog nooit gehoord! Dat zijn stem ook nog eens verdacht veel leek op die van de man in kwestie leek berustte volgens hem op toeval. Hij was ook van plan geweest haar te bellen, vanwege al die mislukte foons, maar hij had gedacht dat zij verkeerd verbonden was?. C. was verbijsterd. Samen werden ze het er nog over eens dat ze gigantisch bij de neus was genomen?. Alleen zegt hij; ?niet door mij?! Best lullig?... (dus meiden; een date met een belastingconsulent uit Heerlen is een no-go!)

Sport, kleedkamers en ander meisjesleed.

2007-04-05

Bij ons thuis was sport een vies woord. Dat ?d??d je niet?; volstrekte onzin! Dat we bergen beklommen met bepakking, en elke zondag een fikse wandeling maakten deed niet terzake. Sport was ?not done?. Dat kwam mij natuurlijk best goed uit. Altijd de grootste van de klas, bepaald niet van elastiek, werd ik niet echt enthousiast gekozen voor de competitie-spellen (leed 1). Op mijn 11e jaar 1.82 lang (leed 2), inmiddels uit de kinderkleding door naar het serieuze werk, deed ik me heel stoer voor. Dat was ik tenslotte ook. En sporten was niet stoer, dus dat deed ik ?ch nie! Jaren later beland ik in het jongerenwerk. Sport wordt alom gezien als middel ?jongeren te bereiken?. Ik ging het nog geloven ook, maar leverde zelf natuurlijk geen enkele bijdrage (ik weet heus hoe mijn snor te drukken!). Ik kreeg mijn kinderen maar weigerde iets te doen aan buikspieren of gewicht, want wars van enig schoonheidsideaal en tenslotte ook al aan de man?. Nu ben ik 43 geworden. In de loop der jaren heb ik wel hier en daar een poging gedaan. Maar sportscholen blijven n?et aan mij besteed en dingen afspreken waar je dan weer aan vast zit heb ik gr?te moeite mee?. Ik wandel/fiets/zwem dus maar zo nu en dan, mezelf wijs makend dat ik ??it, echt waar, wel wat ?ga doen?. Want daar kan ik natuurlijk allang niet meer omheen! Tot ik een meel kreeg van ??n van de meisjes. Of we mee deden met volley-ballen! Er was al een trainer gevonden en een zaal beschikbaar. Dus j? zei ik (direct!), ik wil?.. (Ik had het ooit wel eens gedaan op school en lekker lang h?, das dan een voordeel!) Wat zich vervolgens allemaal gaat afspelen wil je liever niet weten. Want h?e verschijn je aan die hippe meiskes, als je geen tenue hebt, geen schoenen, geen fijne sporttas?.? De eerste avond red ik me met een ouwe pyama-broek, en mijn sneakers van drie zomers terug. Ik donder alles in een boodschappentas en meld mij (te laat, kreeg d?rect op mijn flikker!). Maarja, na het geheel eens aanschouwd te hebben (hip en slank) wil ik toch de volgende keer niet meer in die pyama?. Dat wordt shoppen. Ik zie mezelf voor me, huppelend in sexy out-fit en heel sportief, en zoek bij dat plaatje een short, broek en jasje. Sjouw winkel in winkel uit om bij de eerste weer te eindigen; sexy en rank zit er nog helemaal niet in Skeet! (leed 3!). Je moet genoegen nemen met iets heel neutraals, zeker niet te strak, en zwart (kleed altijd goed af?.). In de kleedkamer zie ik direct waarom dat ook weer was (leed 4!). Jammer h?, dat je er nooit wat aan deed? (au, spijt!). Maar gelukkig weet ik nu in ??n keer weer waarom het allemaal was begonnen?? ik M?et Wat Doen!

gezellig 1

2007-04-01

samen online, da's pas gezellig!

Gezellig

2007-03-31

Je kunt er stevig over van mening verschillen. Gezellig?.. Sterker nog, je hebt zelfs mensen die het een non-begrip vinden. Zoiets als ?leuk?. Professioneel gezien hoor ik soms wel bij die laatste groep, maar in mijn eigen dagelijks leven (als m?ns!) vind ik sommige dingen tamelijk gezellig! Ik vind het bijvoorbeeld be-h??r-lijk gezellig lekker met mijn jongens aan tafel te zitten (mits ze in de juiste stemming zijn natuurlijk), of met mijn vriendinnen in de kroeg, om een wijntje te drinken met Ploek, te feesten met de meiden, of te leuteren in de koffiekamer. Soms is het zelfs verdraaid gezellig tijdens een les! Daarnaast heb ik van die huiselijke momenten. Ik ben een solist, een einzelg?nger. Vind het h??rlijk alleen te zijn, te punniken of te kantklossen in mijn eigen huissie. Op de bank met een DVD, in bed met een boek en een CD. Hmmmm! Waar ik niet goed in ben is de troep achter me kont op te ruimen. Het gebeurt me eigenlijk dagelijks dat ik beneden kom en dat ik schrik van de bende die ik er zelf van heb gemaakt? Niet zo gezellig. Wat ik dan doe is vlot de hele zooi in de vaatwassert stoppen. In het weekend ben ik dan in de begenadigde omstandigheid dat er bij kan gaan zitten, in de keuken, koffie, krantje, laptop erbij, en die vaatwassert maar pruttelen op de achtergrond. H??rlijk; Ge-zel-lig!!!