HOED
ode aan de hoed ik zou het zo graag weten wie je droeg door het leven opgehouden afgelegd, wie zo ligt kan niet meer dragen hoe je weggeworpen van een meisje was ze had last van je bij het zoenen ik voel je hoed ik houd van je in jou besta ik, draag je langer dan haar moeder dragen kon zorgen baarde en hij haar hoeden zou pw
Harry, hol' schon mal den Wagen...
je hebt rare snijbonen. en dat geeft niet. maar als ze naast je wonen. en je ziet hoe oma met haar oude ledematen liefdeloos de auto wordt ingedouwd. als je ziet hoe ze met der groene kaplaarzen der tuin plet. hoe ze alles maar gewoon vindt. der hond toesnauwt en ook nog contacten onderhoudt met merendeels foute mannen. laatst een duitser nog. als je het allemaal elke dag weer moet aanzien. weer die hond, weer die oma, die vuilniszakken weer. gewoon hoe ze wegreed met oma achterin voor - vijf vuilniszakken harrie - die allemaal over oma vielen toen ze optrok doe normaal schreeuwde tegen de hond pw .
ONTEVREDENHEID OVER HET FUNCTIONEREN VAN BEATRIX (71 al weer) NEEMT HAND OVER HAND TOE
majesteit als po?zie uit leven woorden zuigen is is dan wie U was in wie u nooit u zelf vond geen po?zie? pw
de heilige martin of onze eigen lady dy
?We blijven allemaal ontroostbaar achter?? ? de heilige martin of onze eigen lady dy ? goodbye rose of holland U liever dan ik lieve lezer. Dat martin ons ontvallen is mag zo langzamerhand wel als bekend verondersteld. Onze eigen prinses dyana heeft het tijdelijke voor het eeuwige moeten wisselen en alle gevestigde paarden staan te shaken in hun stal. Geen kritisch woord kan er af. het is maar goed dat we pomgedichten hebben in dit land. Pagina na pagina volkskrant martin, martin en nog eens martin en hoe hij onze ogen opende ? ons zijn blik gunde op een blikje heineken ? ja zelfs het weggeworpen blikje zo te bezielen wist dat je er dorst van krijgt. Kent u dat woord bezielen lieve lezer? Nou dan moet u de volkskrant lezen. na de dood van martin is alles even bezield in ons land. Nergens lees je over de provinciaal die slechts over kleine dingen kon schrijven bij gebrek aan visie op het meer wereldomvattende. Een moderne dominee aan de drugs en aan de drank zo uit de negentiende eeuw weggelopen omringd door actuele dingen die er nogal lang over deed om tot een eigen stijl te komen, te lui om er een mening op na te houden. Ingekankerde burgerlijkheid uitmondend in een truttigheid waar ze zo van houden in de provincie dat ze nu schrijven dat ze ? ontroostbaar? achterblijven. moderne leegte en het wachten is op de bloemetjes. Ik zou zeggen leg een bloemetje en nog een bloemetje en vooruit omdat jij het bent nog een bloemetje. En het is dat ze bij het parool nogal aan vriendjes doen anders hadden we onze junk op straat gevonden nog voor de klok 2000 sloeg ? zonder bloemetje. Is er nog wat te doen en enfin zijn woorden. zijn woorden van de buitenkant. Nee martin er is niets meer te doen. Geen reet te doen zou jij zeggen. anders dan te moeten aanschouwen hoe zeer bewogen en ontroostbaar zo velen inmiddels zijn om je heengaan dat je er zelf misselijk van zou worden. Hoe je buitenkant nog warmgehouden wordt in de VK ? we krijgen de crematie nog en op jouw plaats VK rechtsonder doen ze erg hun best hoor nu. Als u toch de VK leest vandaag lieve lezer lees arjan peters over starik. Als een ware kees fens die op het laatst alleen nog maar over de buitenkant van een boek kon schrijven stort peters zich op starik in zijn recensie over DE GASTSPELER. Over hoe je het ongelezene eren kan met aandacht. hoeveel buitenkant kan een mens verdragen zonder uitslag. Het is en blijft allemaal van de buitenkant in de VK. En de bezielde blik achter het zo bezielde blikje moeten we nu ook al missen. Ontroostbaar blijven we achter martin. Goodbye rose of holland. .
een academische kwestie
Meneer wolluf is dat nou altijd zo dat als je dood bent als schrijver dat ze dan over je gaan schrijven? U wil nog niet dood he? Ik zou het wel bijzonder vinden als ze allemaal dingen over u zouden schrijven hoor. Hoe u leed aan de guigelton ? terwijl u toch gewoon de ene orgie na de andere hier in de VU organiseert. Terwijl u de erotiek uit drenthe zuigt zoals u mijn schaamlippen laatst nog tot in uw slokdarm. Terwijl u nu in de VU veertig hoeren hebt zitten voor de medische staf. En dat allemaal omdat u zich ooit een beetje wankelig voelde. U vergat erbij te zeggen dat u zich lam gezopen had. En eenmaal nuchter dacht daar gaan we wat van maken. Op zijn minst een dichtbundeltje bij EIJLDERS. Begin me een beetje gebruikt te voelen meneer wolluf, steeds moet ik maar opdraven in uw stukkies en u laat me van alles en nog wat zeggen terwijl ik mij met ziel en lust voor u inzet tegen die vreselijke guigelton die u als enige in nederland heeft getroffen. Niemand heeft hier hoeren zitten meneer wolluf in de VU dat weet u net zo goed als ik. En dat dichtbundeltje van u gaat helemaal niet over ziekte ? maar over liefde, leven en verlangen ? de hele guigelton zoals u zelf zegt. Alsof het leven een ziekte is meneer wolluf. Dat u weleens het medisch personeel het hof maakt en mij in het bijzonder dat geeft u toch niet het recht om over mijn schaamlippen te schrijven in het openbaar daar waar wij juist dan zo intiem zijn dat de lichten in de Vu ervan doven. Hoe haalt u het in uw harsus te schrijven dat mijn schaamlippen in uwes slokdarm terecht kwamen. Der zijn nog nooit schaamlippen in een slokdarm terechtgekomen meneer wolluf en ook niet in de VU. U schrijft over academische kwesties en dat hebben we liever niet hier in de VU. En zo lieve lezer word je nou behandeld in de VU. Net als je denkt hier dat ze in een academisch ziekenhuis toe zijn aan een academische kwestie stappen ze eruit. En bettie voorop. Niet dat het vreselijke neonlicht doofde ? ze deed het gewoon uit ? en in het schemer van de middag moest ik meemaken dat bettie zich ontdeed van al het wit dat zo functioneel om haar heen hing om tot het haar zo eigen roze te geraken dat ik proefondervindelijk zag naderen. Zuigen kreng - gebood ze mij zonder enige aarzeling op een wijze die onontkoombaar is voor een man die wel moet luisteren naar de aanwijzingen van de verpleging. En zonder pardoes leek het harde en grijze beton van de VU van het ene op andere moment te veranderen in een weliswaar wetenschappelijk niet verantwoord roze moeras vol lentegeuren waarin bettie mijn hoofd duwde. Je maakt wat mee in de VU. zuigen kreng hoorde ik ergens boven mij bettie herhalen, wild en schokkend zoals je dat niet echt verwacht bij een verpleegster van een gereformeerd ziekenhuis. En in een poging om de wetenschap te dienen zoog ik zoals ik nog nooit tevoren haar gezogen had. Zo innemend dat ik bettie na verloop van tijd met een tot rood aangelopen hoofd inderdaad moest zeggen dat ik slechts bij haar een academische kwestie had aangeroerd ? levende schaamlippen zullen niet snel in een levende slokdarm geraken hoe zeer men ook zijn best doet. Dat het dan wel allemaal niet echt wetenschappelijk hard te maken is, maar dat de dichter of de schrijver er wel raad mee weet - met het zo onverantwoorde zachte po?tische roze. En het was alsof ik engelen hoorde zingen boven mij in een enerverend roze ? alsof toch de wetenschap en de poezie samen gingen, alsof wat niet echt academisch is het meer academische in de VU niet in de weg hoeft te staan. Zo zong bettie naschokkend dat ik mijn slokdarm voelde trillen. .
Pageviews : ?
Geblokkeerd door : 0
Favoriet bij : 6
ily
zie blog - de selektieve verontwaardiging van een marjoke bijv. is veelzeggend. de opmerking "hoeveel kost je want ik wil nu neuken" van een happy stoort haar niet, maar een verhaal over menselijk tekort raakt haar zere benen. ach ja
ily
kort verslag van het ijmuiden feestje valt niet bij iedereen in goede aarde. mensen maken de dingen zo persoonlijk.
fotodoc
kan zondag niet naar Eijlders komen. Helaas. Heb zelf een eigen expositie in Hillegom, gelukkig!
Charlie
Dank je! En nu ga ik even rookwaar halen! Wil je wel vreselijk de lieve leuke aardige groeten doen aan je vreselijk leuke vriendin?
Ohnonotme
Uiteraard is het allemaal waar wat ik schrijf! Tss, ik ben een uitermate betrouwbaar type.
