De zon schijnt op mij Want dat wil ik
Het zijn niet alleen de zinnen die prikkelen, maar ook de zinnen die prikkelen
Ik fluisterloop naar je toe 'Hee, jij zweeft' zeg je 'Nee, ik fluisterloop' antwoord ik 'Het is geen tijd voor een meningsverschil' hoor ik je denken terwijl je een sluipkus op mijn voorhoofd plant Synchroondenkend verzinnen we nieuwe liefdestermen terwijl we in elkaars armen droommediteren Mooi is het leven Het leven is mooi Een lentezucht woelt door ons haar We hebben niks, maar we hebben elkaar
Elke nacht gaat er maar een. Ik miste hem vaak. In een toestand van halfslaap reed hij voor mijn neus weg, keer op keer. Ik werd me er bewust van omdat het elke nacht weer gebeurde. Ik probeerde wakker te blijven, wat niet hielp. Ik probeerde meteen in een diepe slaap te geraken. Hij stond een paar keer stil voor me maar toen was ik te sloom geworden om een stap te zetten, om een heldere blik te krijgen, om iets vast te grijpen zodat ik op kon stappen. Je lachte me toe vanuit je wagon en leek teleurgesteld toen ik het niet voor elkaar kreeg. Op een nacht stond je in de deuropening en stak je je hand naar me uit. Ik probeerde zo hard, ik rende, maar de afstand werd niet kleiner. De volgende nacht weer hetzelfde, nu liep ik. Je hand, ik raakte hem bijna, alles vertraagde en vervaagde tot jouw hand in miljoenen zandkorreltjes veranderde en uiteen viel. Ik vroeg me af 'Wie ben je?'. Ik dacht dat je me plaagde omdat je ervan genoot. Toen ik het opgaf (of besloot dat jij meer moeite moest doen, ik weet het niet meer) besprong je me opeens. En toen werd ik wakker door het geluid van de trein. Ik zag nog net hoe hij je verplette, je zwaaide me nog gedag.
Stressend :( Maar dit weekend schilderen in de huiskamer, dan is dat klaar. Dinsdag tapijt bezorgen en maar meteen even leggen en dan volgend weekend over :)
kun je trouwens voortaan niet beter je ijsje goed doorslikken voordat je woorden aan je dochter leert? ik bedoel: dloem....