Boudewijn De Groot De Morgen

2007-07-11

De dag komt, liefste, de dag, de zon door de gordijnen, dromen die verdwijnen. Ik weet dat je niet blijven mag. Word wakker, liefste, 't is licht, je haren op het kussen, je mond en daartussen de schaduwen op je gezicht. Tot morgen, liefste, misschien. Nu zachtjes naar beneden, niet kraken met de treden. Mijn hospes mag jou niet zien. Want hij en alle anderen, liefste, proberen telkens weer om ons te veranderen, liefst in een dame en een heer. Die altijd netjes blijven, liefste, en nooit gevaarlijk doen, zich nooit door hartstocht laten drijven, liefste, behalve soms een zoen. Toch gaan we, liefste, onze gang. Als ik kan, dan trouw ik met je want dat wou ik, dat weet je toch al sinds zo lang. Ook zonder dat, liefste, ook dan kan ik van je houden. Zonder je te trouwen ben jij mijn vrouw en ik je man. De liefde, liefste, is sterk, sterker dan de mensen die alles netjes wensen met door de week de zaak en zondags kerk. Ik doe de ramen open, liefste, de straat is leeg en stil. Ik zie je buiten lopen, liefste, ons bed is leeg en kil. Nu je weg bent, zal ik dromen, liefste, van wat ik moest en zou. Tot je terug zal komen, liefste, droom ik alleen van jou.

zoenen

2007-07-09

Zoenen, Er zijn zoveel woorden voor zoenen. Van heel netjes tot redelijk plat. Kussen, tongzoenen, bekken, Muilen, plat op de bek pakken, Tongen, kopkluiven, speeksel uitwisselen, Huig verkennen, kaken, tsjapen, Naar buiten gaan, happen, Brommers kiek'n... Er zijn zoveel woorden voor zoenen. Waarschijnlijk wel meer. Ik blijf het gewoon zoenen noemen

Afwasmachine

2007-07-05

Adieu messen en vorken, ik was jullie nooit meer af. Het is uit tussen ons. Geen toegewijd leuteren meer tussen zachte doeken, ik stop jullie als lastige kindertjes in een creche, ik ben blij dat ik jullie heb, o, ik zou jullie niet meer willen missen! Maar nooit meer zullen jullie als bekenden door mijn handen gaan. Handebindertjes! Voortaan zijn jullie vaat. Hoor eens, we moeten redelijk zijn, het gaat niet aan de conversaties na het ontbijt, hoe was de pap, maakte het ei te vlekkerig, is er niet al te hard op je gebeten en was de rabarber verfrissend? En het douwderideine lepeltje mijn deukje mijn fijn klein mongooltje, moet jij ook door de molen? O, grote opscheplepel worden je kinderen nu voortaan zonder aanziens des persoons door het water geslagen? Wij moeten niet kinderachtig zijn. Warme sopjes hebben hun tijd gehad. De wereld eist ons op voor gewichtiger zaken. Mijn persoonlijkheid bijvoorbeeld, moet nog ontplooid. Dat kan natuurlijk niet met jullie, of met de kopjes.

nog meer info

2007-07-03

Eos Griekse godin van de dageraad. Ze maakt deel uit van de mythologie over de Hesperiden. In heel Europa en onder de Slavische volkeren komt een vergelijkbare drie-eenheid voor. De Noren kenden de nornen. Zij zijn identiek aan de Slavische Zarya. Ook komt Eos overeen met de Indiase dageraadgodin Usha. In de Griekse mythologie is Eos kind van de titanen Hyperion en Theia. Ze trekt 's morgens in het oosten de deuren open van de paardenstal van haar broer Helios. Haar wagen wordt getrokken door de paarden Lampos (fakkel) en Phaeton (schijnende). Ze rijdt naar de Olympos om daar de komst van Helios aan te kondigen. Als deze komt, wordt ze Hemera (dag); 's avonds komt ze als Hespera (avond) met Helios aan aan de westelijke oceaankust. Phaeton wordt ook wel genoemd als haar zoon. Zijn vader is Kephallos. Phaeton is in feite de morgen- en avondster Venus. Ook wordt Phaeton genoemd als de zoon van Helios, die door een ongeluk met de zonnewagen van zijn vader veroorzaakt dat de inwoners van Afrika zwart werden. Een andere naam voor Kephalos was Astraios/Astraeus, de 'sterachtige'; met deze aanduiding wordt ook naar de planeet Venus verwezen. Kephalos sprong net als Aphrodite van de Leucadische (witte) rots; hij deed dit uit schuldgevoel, omdat hij zijn vrouw Prokis had bedrogen met Eos. Aphrodite sprong uit smart voor haar gestorven geliefde Adonis. Eos had vele minnaars. Homerus verklaart dit doordat ze ooit door Aphrodite betrapt werd tijdens een samenzijn met Ares (de Griekse Mars); zij strafte Eos met een onophoudelijk verlangen naar jongelingen. Behalve Kephalos behoorde de jager Orion tot haar minnaars. Eos is oorspronkelijk dezelfde godin als de Germaanse of Angelsaksische Eostre of Ostara. Ook is ze in naam en wezen verwant aan de Indiase rigvedische dageraadgodin Usha. Anderen vermelden een connectie, ook etymologisch, tussen Ostara, Ishtar, Esther, Astarte etc. Eos zou dan ook in deze lijn liggen. Dat zou haar vele minnaars verklaren. Eos zou dan een aspect kunnen zijn van Aphrodite, die zelf voortkomt uit de Fenicische Astarte. Een van haar functies, of van haar priesteres, was die van heilige prostituee.

Dageraad, Eos, Usha, Aurora

2007-07-02

Symbool De dageraad is een symbool van de hoop en van alle mogelijkheden. De dageraad komt v??r het daglicht tot volle kracht. De duur van de dageraad wordt bepaald door de ligging op aarde: hoe dichter bij de polen, hoe langer de dageraad duurt. Vele godsdiensten kennen goden of godinnen van de dageraad. Vele godsdiensten kennen aan de dageraad een belangrijke waarde toe. Godinnen De godin van de dageraad zien we in vele godsdiensten. Zo kennen we binnen het hindoe?sme godin Usha, de Griekse godin Eos, en de Romeins godin Aurora. Enkele voorbeelden Binnen het jodendom kan de rituele slachting pas vanaf de dageraad plaatsvinden. Niet eerder. Binnen de islam wordt voor het begin van de dageraad het fajr-gebed gebeden. En tijdens de vastenmaand ramadan geldt het gebod om te vasten vanaf het eerste moment van de dageraad. In het christendom is de dageraad het embleem van wedergeboorte en geestelijke verlichting. Hermetisme De dageraad is in de hermetische traditie ??n van de belangrijkste figuren en staat daar symbool voor wijsheid. Twee belangrijke praktijken in hermetisme zijn de astrologie en de scheikunde. Via het hermetisme speelt de dageraad een belangrijke rol in de ontwikkeling van de Europese cultuur en vooral de Renaissance. Een belangrijke wetenschappers als Isaac Newton was aanhanger van het hermetisme. Kunst Aurora is vaak geschilderd. Vaak als godin die de overwinning van het zonlicht op de nachtelijke duisternis symboliseert, als brenger als voorspoed en licht. Je vindt haar zelfs terug in uitingen van de vrijmetselarij en de kaballah. Kortom een mer ? boire aan kunstuitingen, die alle de moeite waard zijn.