Oerpijn 2
alles is rauw raakt je keihard tranen prikken in de open wonden die je ogen zijn
...zeer vers...
Gehecht Zoals jij je met vele weerhaakjes vastzette in mij voor P.
...nog een oudje...
Verlangen Mijn god ik lach, mijn god ik huil, mijn god ik laat me gaan en drink de zoete levenswijn, haar roes doet me vergeten, de onzekerheid van het bestaan. Ik. Ik zing maar door en dans mijn dans. Mijn dans op de vulkaan. 21-6-1990
IK ben velen....
Las het vorige stukje in een verder niet met name te noemen... tv gids...............en vond het wel van toepassing op mijn leven, momenteel, in het algemeen en mijn virtuele leven in het bijzonder... "Vekeman(schrijver van Lege jurken, het boek dat hier besproken wordt) laat zien hoe mensen zich eindeloos aanpassen aan de vele werkelijkheden waarin ze leven............... Het ik als een dagelijkse optelsom van talloze improvisaties."
Gelukkig moment
Jaren geleden, toen ik nog in opleiding was voor juf...liep ik stage in een kleutergroep...nu denk ik niet dat het onderwijzen van kleuters my cup of tea is...maar als mensjes vind ik kleuters geweldig...die balans van fantasie en het starten met de ontdekking van het echte leven, vind ik heel mooi... Op een mooie dag, tijdens het buitenspelen...zat ik met een van de kleuters op de rand van de zandbak...en samen apart droomden we een beetje weg..en hadden niet in de gaten, dat de juf en de andere kleuters al naar binnen aan het gaan waren.... Ik draai me naar het kind toe, dat me nadenkend aankijkt...en vraagt...."Ben jij een mens of een kind?" Een groter compliment heb ik zelden gekregen.......
Pageviews : ?
Geblokkeerd door : 0
Favoriet bij : 2
