Dat kan er ook nog wel bij: na een weekje strandvakantie in n luxe villa en Den Haag onwikkelt Jade een buikpijn. Die buikpijn verergert daarna en blijkt niet een in eerste instantie door de huisarts geconstateerde niersteen te zijn, maar een blinde darm ontsteking, die zover is dat opereren niet mogelijk is. Enkele dagen niet eten en aan een infuus helpt. Dan moet veel rust in 6 tot 8 weken tot beterschap leiden.
Onze levens gaan door: Emma is bezig met de bekende groep 8 sores, zoals daar zijn de musical en alle andere einde basisschool perikelen. Ze is ook meisje af nu. Ik werk en we zijn ons weer aan t orienteren op een ander huis: dilemma is ofwel een klein huis in n goeie (=gewilde) buurt, danwel n groter in n andere wijk, c.q. stad..
Klaar, dat is het gevoel voor mij nu. De kamer van Roos is ontruimd; bewarenswaardige dingen volgens mij bewaard en de rest weggedaan hetzij naar de kringloop hetzij naar de stort. Het graf samen met Emma ingericht; we zijn er heel tevreden mee. We gaan een gezamenlijk tuintje maken van de graven van Roos en Joke. Resteert de financien en de emoties. Elk op zijn tijd.
Ik kom er met name nu achter dat in rouw de rollen die je bent/speelt weer zo duidelijk worden. Ik ben vader van een kind wiens moeder overleden is, dus ik moet extra vader en moeder tegelijk zijn.. Ik ben vriend van mijn vriendin; met haar wil ik delen (en dat kan ook)) en zij is een enorme steun. Ik ben voormalig partner die alles moet regelen en uitzoeken: wat bewaren en wat niet. Dat is zacht en hard tegelijk. Ik beleef het verleden met haar opnieuw. Er is een stuk van mn leven weg, lijkt t. Ik ben ex-schoonzoon van een ontroostbare moeder; ik wil haar troosten, maar er is ook afstand. Mijn kind heeft geen afstand; zij vindt haar oma lief. Ik ben zoon van een moeder die verdrietig is. Ik ben ex-zwager van een zus met man, die wel betrokken willen worden, op mijn verzoek. Ik ben ex-partner die haar meest nabije vriend van de laatste jaren een plek probeert te geven, op mijn initiatief. Ik ben contactpersoon voor eenieder die iets kwijt wil over de dood van Roos. Deze rouw is soms rauw. Dat is zoals het is.
Roos, de moeder van Emma, en mijn voormalige liefde en levensmaat, is plotseling in haar slaap overleden op zondag 20 januari. Ze is 47 jaar geworden. Dit is als een shock aangekomen. We hebben samen met familie en vrienden in haar gedachte afscheid genomen en dat is volgens ons goed gegaan. In het aardse is ze de buurvrouw van Joke geworden.
Dag, Gait. Hopelijk tot ziens, op een Next. Jij bent ??k een van die bijzondere ontmoetingen geweest in de laatste jaren.
Ha gait, dank. We gaan dat wachtwoord maar even proberen. En dan de discussie daar voortzetten.
hoi, leuk dat het in goeie aarde valt. ik vergeet jullie de hele tijd te bedanken voor jullie kaart. ben er heel blij mee! (maar jullie wisten niet dat het over was tussen mij en met jacky he?, niet leuk, niet goed, dat spijt me)
Gait! Doe me eens je nieuwe adres! (stuur ik een mooie (zelfopgenomen) dubbel-CD op van pablo ziegler (zie blog). Prachtige argentijnse gitaar! (van Enrique Sinesi).
Hee!, dus je hebt weer de rust voor alternatieve geluiden? Ik heb er genoeg! (en al een goede naam opgebouwd in me buurtje hier.) En ik heb je gemist! Hoest met jouw en de jouwen?