verleidingen
Met Kika gezocht naar de verleiding , maar verder dan de verdieping zijn we niet gekomen. Lang moeten wachten op het hemelse genot , uiteindelijk werd mijn geduld beloond. Kiek wilde geen deel van dit genot, zij had al een wilde nacht gehad.
portretten
vanavond meegetekend met de portretclub van spal. ging goed, ben blij met het resultaat.
zwaan
Ik fiets langs het bos, zie Sofie omhoog kijken. Dan hoor ik langzame, fluitende vleugelslagen. Ik kijk ook omhoog en zie een witte zwaan, gestrekte hals, in een flauwe bocht koersend naar een onbekend doel. Ik vlieg een stukje mee, verheven boven aardse troebelen... Een straat verderop, bewoonde wereld. Ik zie de neurotische jongen die mij gisteravond uit alle macht een containerreinigingsabonnement aan probeerde te smeren. 'Op dit kleine stukje hebben al 300 mensen een abonnement genomen,' loog hij en haalde er nog wat argumenten bij die hij goed vond klinken, zoals: 'we zijn bezig de buurt op te frissen, daar wilt u toch ook aan meedoen?' Het 'met zijn allen' gevoel probeerde hij te slijten voor het 'luttele bedrag' van 5 euro per maand, maar hij stond er alleen voor. Ik zei dat ik tevreden was met mijn tuinslang. Verongelijkt droop hij af. Nu stond hij te kleumen voor een deur die dicht bleef, rode ijsmuts, rugzakje met boterhammetjes, in zichzelf gekeerd, gebogen hoofd, zwart brilmontuur tegen zijn gezicht aan drukkend... 'Arme jongen' denk ik. De zwaan heeft ie niet gezien.
het lijden en de kunst
Als ik happy open lacht miss me tegemoet vanuit het rijtje 'willekeurige foto's'. Het maakt me wat verdrietig. Ik klik 'verversen', weer diezelfde foto. Alsof ze wil laten blijken: ik zie je. Tranen biggelen. Ik lees een boekje over Bram van Velde, een schilder uit de 20ste eeuw wiens werk me inspireert. Hij stelt dat lijden je dichter tot je kern brengt en dat ware kunst altijd vanuit dat binnenste komt. Gewoontes zorgen ervoor dat je dat lijden niet meer voelt. Kunst maken vanuit een gewoonte in plaats vanuit het innerlijk levert 'gewoontekunst' die verder geen belang heeft. Gewoontes kunnen de kunstenaar dus in de weg staan. Ik kan hem wel volgen wat dat lijden en die kern betreft, al denk ik dat zijn moeilijke leven deze manier van denken kleurde. Ik geloof dat er vanuit liefde en geluk, boosheid ook wel, goede kunst te maken is. Maar de noodzaak tot scheppen is wellicht groter in een staat van lijden. Kunst gemaakt vanuit geluk of tevredenheid heeft veel minder te vertellen. Goede kunst is altijd een resultaat van een gevecht dat je hebt gewonnen van het kunstwerk.
ronald plasterk
ik hoor op het nieuws dat ronald plasterk deel uit gaat maken van het nieuwe kabinet. eindelijk weer eens iemand in de politiek die helder, spits en met humor denkt en spreekt, iemand met een visie en een brede horizon. erg benieuwd hoe hij deze nieuwe ploeg kleur gaat geven.
Pageviews : ?
Geblokkeerd door : 0
Favoriet bij : 13
