Niet alles in een verhaal behoeft waar te zijn. De leugens zijn in iedere tekst terug te vinden maar wat doet het ertoe wanneer men tracht een gevoel te beschrijven? Bevat een kunstobject altijd waarheid? "Ik wil de waarheid horen! Was jij het die mij als klein kind sloeg?" De kalende man kon geen woord uitbrengen, alle kleur was weggetrokken uit zijn gezicht. Zijn ogen staarden strak naar de honkbalknuppel die ik op mijn schouder liet leunen. "Weet jij hoeveel tanden een gezond mens heeft?" Met ogen groot van angst wendde de man zijn blik tot mij. Hij keek me strak aan. De wenkbrouwen licht opgetrokken in een poging er onschuldig uit te zien. "Nou? Weet je het niet?" Ik walgde van de vent, kijk hem daar nu eens staan. Trillend op zijn benen. "Twee?ndertig, een gezond mens heeft twee?ndertig tanden. Verstandkiezen meegerekend." "alstjeblieft....... nee....." Hij klapte nu al bijna in elkaar en ik had hem nog met geen vinger aangeraakt. "Hoeveel denk jij dat ik er in ??n klap uit kan rossen? Nou? Doe eens een gok.." De man verliest duidelijk de controle over zijn blaas, ik zie hoe zijn spijkerbroek langzaam donker kleurt door de urine. Ik ben het spuugzat, die eikel staat nu al in zn broek te schijten! Met een wilde beweging geef ik hem zo hard ik kan een mep middenin zijn smoel. Ik voel zijn tanden over het hout schrapen. Als ik de bat uit zijn bek trek, pleurt er iets uit zijn mond. "Godverdomme, een kunstgebit!" Dat heb ik weer. De lol is er nu wel af, allemaal in ??n keer. De onderkaak van de man hangt in een rare hoek onder zijn gezicht. Dat was een flinke mep geweest. Gorgelend valt hij achterover.... Overmeesterd door afschuw deinst de schrijver achteruit, een stukje weg van het beeldscherm. Hij kan niet geloven wat hij zojuist geschreven heeft. "Walchelijk..." Maar hij moet dit afmaken. Hij had het immers aan de jongen beloofd... Hij verbreekt zijn beloften nooit... nooit.. Ganade heeft overigens toch weinig zin, het is al te laat. Dit slachtoffer zal nooit meer naarbuiten durven, en die kaak is al helemaal niet meer te repareren. Op zijn rug begint de man, zijn eigen bloed gorgelend, achteruit te kruipen. Ik glimlach en hef de knuppel nog een keer op, ditmaal laat ik hem met grote kracht op zijn schedel neerkomen. Een doffe klap, ik had niets anders verwacht. De vent beweegt niet meer. Ik moet oppassen dat ik zijn schedel niet kapot sla. Als de schedel open is krijgt de zwelling ruimte. Daardoor overleven veel patienten uiteindelijk toch nog de meest fatale ongelukken. Deze schoft zou waarschijnlijk al dood zijn aan een hersenbloeding. Maar zekerheid voor alles. Ik geef hem nog een paar meppen en controleer daarna de slagader. Niets..
Ik buk niet, de punt komt nu recht op me af, zal deze raak zijn? Als ik het snel bereken moet deze recht tussen mijn ogen komen. Geduldig wacht ik af maar het projectiel lijkt stil te hangen in de lucht. Ik applaudiseer voor mijn belager. "Goedzo! Je leert het al." Slechts een grimas krijg ik als antwoord, terwijl reeds een nieuwe pijl aangelgd is. Het volgende schot. Ik hef mijn hand op en grijp de pijl uit de lucht, daar waar hij stil is blijven hangen. "Als je nou klaar bent met het beschieten van mijn lijf, kunnen we misschien een keer praten." Ik ben nieuwsgierig, w??rom probeert ze me te krenken? Het moet een simpele reden zijn, doch er wil mij niets tebinnen schieten. Ze is mooi als ze kwaad kijkt, misschien is d?t het wel. Misschien vind ik haar z? mooi als ze kwaad is dat ik haar expres terg, slechts om mijzelf te verlustigen aan die felle blik. De blik die lijkt te willen doden. Maar wanneer ik mijn excuses maak, w??t ik dat ze toe zal slaan. Want juist dan, is iemand op zijn kwetsbaarst. We zitten middenin een patstellig, iemand zal nu toch zijn mond moeten opentrekken.
Ze kijkt me aan, knippert veel met haar ogen. Het lijkt alsof ze tracht me af te koelen met haar lange wimpers. Onnatuurlijk lange wimpers. Ik word gek van dat geknipper. "Ik heb je zo gemist!" Roept ze uit. "Ik jou z? niet!" Zeg ik zacht terug. Alsof ik haar een klap geef, deinst ze achteruit. Geen schuldbewustheid, of ben ik misschien te hatelijk? Ben ik onmachtig tot vergeving? ik weet het niet, maar nu ik haar zie voel ik alleen woede. Een demon uit het verleden, een zuiger, leegtrekker van beurzen. Ik keer mijn broekzakken om en laat ze naar buiten steken. "Zie! Je hebt hier niets te zoeken, het is op." Het geknipper stopt, strak kijkt ze me aan terwijl een straal vocht uit haar ogen loopt. Krokodillentranen, ze bestaan.
Ze gelooft me niet. Ze stelt mij een vraag, ik geef antwoord en ze gel??ft me niet... Ze gelooft in God. Leest in de bijbel. Ze gelooft in een ark, zo vernuftig dat deze alle diersoorten herbergen kan. Ze gelooft dat masturbatie tot blindheid leidt. Ze gelooft dat ze zondig is, alleen omdat ze geboren werd. Maar ze gelooft mijn zonden niet.
Omdat het vrijdag is en ik niets te doen heb ga ik zorgen dat ik bezig blijf. Omdat ik iets doen wil, vooral op vrijdagavond. Omdat ik me verveel, spreek ik mensen aan. Omdat ik denk, dat dat misschien gezellig kan zijn. Omdat ik van gezelligheid hou. Omdat ik tijdens een conversatie niet alleen ben. Omdat ik er niet van houd, alleen te zijn. Omdat... H?, rot toch eens op met die vervelende vragen...
Pageviews : ?
Geblokkeerd door : 0
Favoriet bij : 2
Dit is een agenda spammetje, nieuw item op: 11 oktober, Volksopstand den Haag, gezellig samen demonstreren voor de burgerlijke vrijheden. Kijk op www.happyvpro.nu
hela hola hiep hoeraaaa jij bent jarig hiep hiep hiep! wij wensen jou een fijne dag! :-)