Flirts?.

2007-03-16

Jullie weten inmiddels dat mijn voorliefde voor het vak sociale vaardigheden niet bijster hoopgevend is voor de resultaten die ik daar boek. Maar ook dat mevrouw de Werkvorm er een leuk reeksje voor schreef. Gister mocht ik dan weer. De flirtles! In het kader van de bewustwording ende assertiviteit was het de bedoeling je bewust te worden van de door jou ingezette (non)verbale signalen in een eerste contact. Omdat dat al een hele mond vol is voor onze bloedjes had ik dat als volgt vertaald; ?Wat doe jij als je een lekker ding ziet, en je wilt contact maken?? Daar konden ze natuurlijk wel wat mee. De bink van de klas was helaas verhinderd wegens MRI en verliet mopperend de zaal. ?Hebben we eens een geile les, kan ik er niet bij zijn?.? De rest bleef in gespannen verwachting van wat komen zou. En dat werd leuk! Er vond een uitwisseling plaats van door hen ingezette strategie?n en de beeldvorming die ze van anderen hebben. Met briefjes enzo, van die gele plakkerts. Hilariteit en stoere anekdotes alom! Nu zit er eentje, en die heb heel die lessen niet nodig. De knul is zo verbijsterend vaardig op dit gebied, daar kan kunnen we allemaal nog wel een puntje aan zuigen. Tact, strategie, ontwapenend assertief en geestig. H?j maakt er elke keer een boeiend geheel van! Zegt ?ie halverwege de les; ?Juf, mag ik je wat vragen??. ?Tuurlijk mag dat knul, maar ik voel ?m al hangen, dus zullen we dat dan even op het eind van de les doen?? Dat was zonder meer ok. Dus aan het eind van de les kwam die vraag (ik was natuurlijk wel erg nieuwsgierig?) ?Ben je vrijgezel?? ?Ja? ?Altijd al geweest?? "Nee Rik, af en aan Rik? "Oh, want ik dacht, misschien doe je dit wel omdat je tips van ons wilt?? :)

Van ?t ??n komt ?t ander?..

2007-03-11

JP borrel bracht mij weer in Utrecht. Mooi te combineren met de pergola van mammie. Ik en broer klusten dat het een lieve lust was en genoten van de frisse voorjaars buitenlucht. Zijn skeet van een kleine meid scharrelde en fietste door de tuin? (mammie heeft niet zozeer een groot huis maar wel een droom van een giga-tuin. Top voor de kleinkinderen die er naar hartelust in spelen!) Rond het eten rijden we met zijn drietjes naar zijn huis. Peking eendje meegenomen, en ook vrind P. schuift aan voor het diner. We zijn allemaal moe, want hard gewerkt. Beetje buizen, P. glijd steeds in slome slaap maar lacht als eerste bij een goeie grap?. De kleine meid ligt al in bed. Overweeg om gewoon mee te blijven banken hier. Lekker warm nest, op mijn gemak met intimi. Ik heb een hoop te stellen met happy lately, echt blij word ik er niet meer van?. Happy is een slangenkuil, een poel van gelaagde communicatie?. Maar; ik krijg de geest en vertrek! Sfeer is mak, wat gespannen (of lag dat aan mij?). Het belooft een raar avondje te worden. Charlie die me wat hard aanpakt waar ik van schrik, maar best een goed hart heeft zo blijkt? Vroeger dan verwacht komt M., gezellig! Daar is I. ook, met mijn telefoon en blije lach. Verrek; wie schudt mij hier de hand? Mhirr en de Vrolijke! Geinig! Spanning verdwijnt, goed nieuws. Echt vrolijk word ik echter niet?. ?s Nachts heerlijk op de fiets. God wat een zin in friet, maar ik tref niks. Fiets ettelijke rondjes, kan de weg niet vinden. Ah d??r? Thuis, fiets in de schuur, ik strijk neer op de bank. Om 8.00 hoor ik de kleine. H. brengt haar en blijkt later weer naar boven. Sukkel! Ik draai me nog maar ?s om?. Maar de schat is zooo lief; speelt, fluistert, draait haar eerste drol op de po en toont hem trots. Dit is het helemaal?.. mijn broer en mijn kleine nichie; Happy brengt ons bij elkaar! Na het ontbijt nemen wij afscheid. H. bevestigt; leuk je weer veel over de vloer te hebben zus! Tot volgende keer! Dus d?t heb ik aan Happy?..

Regen

2007-03-09

Ik was er best vroeg bij vanmorgen. Heb me kind de deur nog uit zien gaan :) , en na twee bakken koffie verkeerd wist ik weer waar ik gister was gebleven; een vakantie! Vorig jaar ben ik languit in de val van de ?ledig- en lamlendigheid? gelopen. Zo?n lange vakantie heb ik dat ik dacht ?ach, plannen is onzin?. Helaas bleken diverse opties net iets t? vrijblijvend, een zakte Skeet in de verzengende hitte deemoedig en passief in elkaar?. Een depressie die duurde tot november... D?t overkomt me geen tweede keer heb ik me toen voorgenomen en dit jaar ben ik dus gedurende 6.5 week geen d?g thuis! Jammer maar helaas; dat vraagt enige voorbereiding, en aj, wat ben ik toch een slechte beslisser! Het miezert. Toen ik de deur uit ging nog niet, want ik bedacht me nog dat dat best lullig kon uitpakken op mijn oude barrel zonder spatbord. Maar Kate was vol goede moed. Lange lijst met ?things to do?. Fiets kopen, vulpen van de reparatie halen, horloge van de reparatie halen, nieuwe onderboxen en kaart kopen. Caf? zoeken voor me feestje, kreeg nog een tip van vrind. En oh ja, wijn voor De Man, maar dat kan straks ook nog?. Ik fiets door de stad en droom over vakantie. De regen deert me niet, de rotte fiets nog minder. Nat tot op het bot sjouw ik van het ene adres naar het andere. Mijn zelfbruinende dagcr?me zakt in plakkerige druppels van het hoofd. Die knopen had ik natuurlijk allang een keer aan mijn jas moeten zetten, want nu miezert het zelfs m?n decollettage in. Brrr, koud?. Spiekerbox wordt zwaar en plakt aan mijn benen. Krullen zijn geen krullen meer maar hangende sliertjes. Maar ik weet het zeker. Vakantie! Dit jaar komt alles goed! Sofia Boekarest gaat het worden. Skeet is coming!

Happy-oma!!!

2007-03-04

Over hoe je kinderen je altijd weer verrassen; Mijn jongste ( een wat op zichzelf en stil tiep) deed het door tegen alle verwachtingen in al vast te gaan verkeren vanaf de dag dat hij 15 was. Zijn ontmaagding werd openlijk besproken en wij bleven verbijsterd achter. Ineens ben je niet alleen meer van eten en drinken en een dak boven het hoofd, nee, voor je d?r erg in hebt sjouw je condooms in grote verpakkingen naar binnen; niet voor jezelf, maar voor je kind!! De oudste (nu bijna 19) verraste ons door tegen alle verwachtingen in totaal n?et te gaan verkeren! Wellicht is hij van het opmerkzame soort en heb ik hem niet bepaald gestimuleerd door er zelf wel eens een potje van te maken. Op school verkochten de meisjes stiekem zijn foto of smeedden snode plannen om hem in boxer te kunnen aanschouwen, maar, ?mij maken ze pis nie lauw? is zijn typisch sto?cijnse houding?. Eigenlijk vervulde dat mijn moederhart met minstens zoveel trots?. Gister verraste de oudste me wederom. Na een aantal prikkelbare weken (wat is er toch met het jong??) was daar in ene een meiske. Zo leuk, zo levendig, zo puur natuur, (?n slim!!); ik smolt?. Laat ik toch in g?densnaam hopen dat de volgende verrassing nog even op zich laat wachten! Nu wil ik d?lgraag oma worden en was ik er zelf ook vroeg bij; ik weet nog goed hoe mijn moeder als aan de grond genageld stond toen ik haar de geboorte van ditzelfde kind aankondigde. Nee, dat moet niet leuk zijn geweest!! Hoewel het altijd wel weer goed komt is het toch beter als je even een opleiding afmaakt enzo... Maar daar kon dit meiske (Uni. Maastricht), hem wel eens aardig in stimuleren...!!

Communicatie-boekjes

2007-03-02

Kreeg op school een vak dat me heel niet zint?. Sociale vaardigheden? Niks voor mij! Doe mij maar iets meer technisch en abstracts als waarnemen en observeren, of methodisch werken. Maar niet d?t! Weet ook niet waarom ik er zo van ril. Misschien van huis uit; kind van de jaren zeventig; anti-autoritair opgevoed, vrije seks, assertiviteit in de vorm van onaangepast gedrag en grenzeloos ego?sme gepropageerd door sosjale academies, en als laatste de volslagen over the top jeugdhulpverlening (Sosjale Joenit!!!) ?. Bah bah en nog eens bah?. Zo. Das eruit. Maar nu zit ik nog met dat vak?.. Mevrouw de Werkvorm, sommigen van jullie nog bekend uit eerdere blogs, schreef er een leuk lessenreeksje voor. Het is helemaal haar ?ding?. En over dat vak van haar moet dan ook vergadert worden. Dat je elke keer bij elkaar gaat zitten en de boel doorneemt als het ware?. Wat ik niet zo goed snap want als je zo?n leuke reeks hebt gemaakt moet dat toch voldoende zijn? Met een onverslaanbare glimlach predikt en verkondigt ze ?het woord?. Waarbij je als vanzelf denkt dat je te kort schiet, of niet deugt, als je niet met haar blijmoedige optimisme de materie tegemoet treedt. Ik krijg er zo'n evangelisch gevoel bij.... Ze had me wel in de smiezen. Dak me huiswerk niet doe?.. Dus gaf ze me, heel onschuldig, een boekje?. Geweldloos communiceren heet dat (volgt ze me op happy??). En dat ligt hier nu dus alweer een week of wat, te liggen. Denk altijd wel gelijk te weten wat daarin staat en ja hoor! Ik wist het! Bl?h-bl?h-bl?h.....!!! Skeet is natuurlijk obstinaat en verzet zich?. Maar waarom daar zoveel suffe boekies over zijn? ? Je zou denken, leuk voor autisten en sociaal-debielen, die het niet kenne. Maar voor doodnormale zielen? Laten we toch asjeblief gew??n doen!