het MINIgedicht van B en pw
het minigedicht is een vorm van po?zie waarover B en ik nu al weer jaren heen en weer schrijven. over de noodzaak, de estetiese functie, het literaire gehalte ? u kunt het zo gek niet verzinnen of wij stonden er al bij stil. Af en toe verhaalde B tussendoor over de liefdes die hij kende, die hij weer wilde zien, over voorspoed en tegenslag, over leven na de dood en over doekjes tegen het bloeden als het wel nog leeft. Zijn dromen en alles wat de werkelijkheid hem ook nog bood. Het zijn duizenden en duizenden mails geworden lieve lezer.ik zelf ben niet zo spraakzaam. Ik schrijf altijd iets terug in de trant van. is het echt zo? het zit ook niet mee he? Of ja als je het zo ziet! Maar nu in dit prachtige jaar 2009 waarin balkenendepaus langzaam verbrokkelen en tot stof zullen wederkeren in hun enerzijds leugenachtige en anderzijds bruingevlekte bedjes ? zo heel anders dan in de bedden hier in de VU waar slechts gods sperma vloeit en heerst temidden van de guigelton en vrouwelijke overvloed, waar het leven is en poezie plaats vindt op vruchtbare aarde waaromheen dan wel die gereformeerde lucht hangt ? maar ja je kunt niet alles hebben in een hoerenkeet waar de bakterien je om je oren vliegen en het vreten je elke avond weer doet voelen hoe het vreten moet zijn van een voederbak in een zwijnenstal. Hoe dan ook B. en ik presenteren u na lang beraad en in een groot besef de poezie dienende een volstrekt nieuwe vorm in letterland ? DE MINI XXL ? genaamd. uw dienaren: ben vannacht van een heel hoog dak gevallen, dood en? heb jij nog fijn gedroomd? pw BLOEDGROEP AB als mijn bloedlichaampjes een hart zouden hebben waren ze stuk voor stuk voor jou bestemd martinB .
zoals alles een kan zijn
zoals alles een kan zijn ik dacht dat het niet mooier kon niet mooier dan de vroege ochtend die jonge klimop glimmen liet op vogelhoogte dat alles al eens is gehoord geroken, gezien in verleden kleuren gevoeld, geproefd in woorden die er altijd waren en toch weer nieuw - alsof alles lichter als echte zon die nooit meer overgaat die ook tussen deze woorden weer en dat ik steeds mijn hoofd weer draai om dichter pw .
schepping
schepping het is niet erg als er achthonderd paarden stuiven over de oude gracht opgejaagd door vandalen die niet weten dat daar een belofte over de schepping sprak in haar geschraap vaak tot op het bloedeloze bot geen dode huid meer om te kussen geen afscheid niets behalve een stuk papier zo sprak zij dat ze iets wilde zijn lijf, om met eigen ogen te zien dat het waar is pw
eervolle uitnodiging vanuit CAF? EIJLDERS aan POM WOLFF ? unieke, eenmalige eijlders uitgave 19/4
eervolle uitnodiging vanuit CAF? EIJLDERS aan POM WOLFF ? unieke, eenmalige en exclusieve eijlders uitgave ? we schrijven leidseplein, we schrijven heilige grond, we schrijven 19 april 2009 - ik riep het al eerder. Heilige Grond daar aan het leidsplein van Amsterdam. Meer dan een halve eeuw po?zie op de maandelijkse dichtersdagen. Sommige dingen vraag je niet die overkomen je. kwam vannacht thuis uit het boxelse ? sprak met max die mij en mijn guigelton terug reed naar de VU ? over het leven ? over baader ook en ulrike ? ja dat waren andere tijden max ? over de poezie natuurlijk. En eenmaal weergekeerd in mijn bedje van de VU ? nog even aan het infuus van mijn lappie ? (max nog een verse plastik handschoen in zijn mik gedouwd) las in ik mijn mailbox het navolgende: Beste Pom, Paul Lokkerbol en ik hadden bedacht dat het wel eens tijd zou worden dat er in de serie van de Dichters bij Eijlders eindelijk ook een bundel van jouw hand zou verschijnen. Wij hopen dat je dat met ons eens bent, Hij zou dan 19 April verschijnen en gepresenteerd worden op de dichtmiddag. We hopen snel van je te horen. Met vriendelijke groet. Ronald Offerman Ik hoefde niet lang na te denken ? po?zie ? heilige grond ? mooiedagdroom in de nacht ? leidseplein ? mijn Amsterdam ? in het hart getroffen dit ik ? nou mag ik sterven dacht ik maar de nachtzuster in de VU die mij hoorde dromen zeide mij ? jij mag nog helemaal niet sterven ? jij ? ik moet de nachtdienst nog door en zonder jou kom ik de nachtdienst niet door ? je sterruft maar raak maar wel als mijn nachtdienst afgelopen is ? en zo was ik weer in de wereld lieve lezer. keek haar aan en dacht ja hier wordt nog niet gestorven pom, vrij naar karlijn groet. Over het antwoord hoefde ik niet lang na te denken: ?ja - helemaal vereerd - om hoeveel gedichten gaat het. trots adem ik deze nacht. ik lees jullie. grt. Pom?. in een prachtige traditie plaatst eijlders dit ik. misschien kunt u navoelen hoe vereerd ik ben met deze uitnodiging op de plaats waar ik met mijn vader zat in mijn vaderstad. De vijftigers waren daar, dirkie ging mij voor, sven natuurlijk? tsjee wat voel ik me.. Ongeveer tien jaar geleden was er het goede idee om de fameuze dichtmiddagen nieuw leven in te blazen. Dit in navolging van de jaren vijftig toen het caf? ook al druk bezocht werd door veel schrijvers en dichters. Het was natuurlijk ook de plek waar de leden van de vijftigers samen kwamen. Hans Andreus, Remco Campert, Bert Schierbeek, Simon Vinkenoog en vele andere schrijvers bezochten het caf? regelmatig. Ook werd hier het legendarische tijdschrift Braak opgericht. Mieke van Beeren, Floor Voerman, Dirk Oudshoorn en Kees Godefrooij waren tien jaar geleden de drijvende krachten achter de po?ziemiddagen, die inmiddels zijn uitgegroeid tot erg drukke dichterlijke happenings. Ook in de traditie van de vijftigers verschijnt er enkele malen per jaar een bundel, in eigen beheer uitgegeven. De laatste twee seizoenen is de presentatie in handen van Ronald Offerman en Paul Lokkerbol. Dirk Oudshoorn - Ad fundum Floor Voerman - Verlangen naar vervlogen tijden Kees Godefrooij - Versen en sonnetten Lisan Lauvenberg - Gezellig mens & woeste dijen Sander Brouwer - Bericht uit Genemuiden Sven Ariaans - Ontlokken skeletten Tenny Frank - Ik nam ze mee jou woorden. Ronald Offerman - Schemer De Residentie - Ik kom ook niet uit een ei Linguina - Kleine lier van eeuwige wiederkehr Ron Hamming - Voor de goede verstaander Jan Willem van hamel - Het Aart mens Michiel van Rooij - Vergeten randjes tandpasta Loes Essen (Blue) - Vertraagd in kleur Verzamel bundel seizoen 2007 - Aansprekende Samenhang Hiltsje Jongsma - Sjeder de zon breekt door pom wolff - ............ .
voor verjaagden uit de wanhoop
Ach die van Ton van ?t Hof is de slechtste niet, ergens heeft hij wel verstand van po?zie. anders schrijf je niet: ?De totale desillusie is zeer tekenend neergezet in Wildernis, waarin aan het einde nog eenmaal wordt omgekeken naar de illusie, de liefde, waaruit de relatie ooit moet zijn voortgekomen.? - Ton van ?t Hof wildernis waar gehakt wordt blijft slechts spaanhout staan daar gelden oerwoudwetten wildernis en klaagt men stenen uit de grond hier bouwen we een nieuwe stad van krijt voor verjaagden uit de wanhoop op de resten bouwen we blauwe bomen en ook witte als volledigheid al iets is is volledigheid misschien het bier dat we samen dronken onder deze blauwe boom waar ik lijnen zag waarbinnen ik je dacht te weten wonderkind steeds witter er hoeven geen mensen bij pw .
Pageviews : ?
Geblokkeerd door : 0
Favoriet bij : 6
ily
zie blog - de selektieve verontwaardiging van een marjoke bijv. is veelzeggend. de opmerking "hoeveel kost je want ik wil nu neuken" van een happy stoort haar niet, maar een verhaal over menselijk tekort raakt haar zere benen. ach ja
ily
kort verslag van het ijmuiden feestje valt niet bij iedereen in goede aarde. mensen maken de dingen zo persoonlijk.
fotodoc
kan zondag niet naar Eijlders komen. Helaas. Heb zelf een eigen expositie in Hillegom, gelukkig!
Charlie
Dank je! En nu ga ik even rookwaar halen! Wil je wel vreselijk de lieve leuke aardige groeten doen aan je vreselijk leuke vriendin?
Ohnonotme
Uiteraard is het allemaal waar wat ik schrijf! Tss, ik ben een uitermate betrouwbaar type.
