??ntje voor jullie!

Dit blogje is ooit begonnen als een dagboekje. Van een avontuur in de kleine kunst die kleinkunst heet. Nu dit stukje van het avontuur is afgelopen zal het bloggen langzamerhand ook minder worden. Al ben ik wel van plan binnenkort een keertje open podium te doen, ergens in de Randstad. En ergens een vorm te vinden om hierin door te gaan. Natuurlijk is de verwerking nog bezig. En dan grijp ik terug op mijn eigen dierbare dichters, zoals Jacques Perk. Zijn Mathilde is me al dierbaar sinds ik een jaar of 16 ben, en dat is gebleven. Natuurlijk, zijn bundel gaat over het verwerken van de liefde voor een meisje. Maar het gaat ook over het er uit komen. De bundel eindigt met een paar mooie nawoorden. ??n daarvan wil ik hier graag afdrukken. Als dank voor jullie lezen. Het open zijn over m'n gevoel was een van m'n persoonlijke doelstellingen van dit jaar. En dit blogje is daar een aspect van. Net als het delen van mijn schrijfseltjes van de Akademie. Dank jullie wel!

Aan den lezer II (CV)

Toen nog niet was, dat waar ge thans op tuurt, Dacht ik: wat zult ge een ander 't hart ontblooten, Dat zich in honderd klanken heeft ontsloten, En uit het wrangste honig heeft gepuurd! Toen heeft in mij een stem mij aangevuurd, Die sprak: "Gij juichte' in wat gij hebt genoten, Wat waar en schoon docht, hebt ge in 't lied gegoten, Geheel uw aard heeft zang en stift bestuurd. Uw lied zegt, wat ge woudt: gij moet het geven, Wat deert u, dat een ander 't oog laat gaan Op wat gij wrocht, en 't vonnist.... als een leven!? Gij hebt, als dichter, niet vergeefs bestaan, Als 't ??n bekoort, en stijft in moed en streven!" - Neem daarom, als ze zijn, deez' liedren aan!