nieuw gezicht

2007-10-09

Mijn ouders vinden Tom Tom een wonder. Mijn vader noemt hem consequent Tam Tam. Wat niet gek gevonden is als hij had gezocht. Maar alles komt hem aanwaaien. Vele verwondingen heeft de man al aan zijn hoofd gehad. Als kind heb ik hem nooit kunnen bereiken vanwege alle spullen die rondom zijn hoofd vlogen. Pas sinds kort heb ik een vaag vermoeden van hoe hij eruit ziet. Dit komt door zijn nieuwe bril met kogelvrije glazen. Ik schenk ze tot de rand in met rode wijn. En ik hef de glazen op Pearl. Zij die mij mijn vader een gezicht gaven.

Zakje

2007-10-09

In het ochtendgloren lag mijn dekhamster Bert met de benen wijd in 't malse stro. Gonzales (het vrouwtje red.) zat er rustig bij aan een noot te knabbelen. De zon scheen in kooi. Ingredienten voor een mooie stoeipartij. Maar in de middag lag Bert nog steeds op dezelfde wijze in het gesubsidieerde hooi. Toen zag ik het. Gonzales had, voor er over daden gesproken kon worden, zijn zakje er af gebeten. Bert liet een gapend gat achter. Ik roll een stone over Berts toekomst en draai voor hem Sympathie for the devil.

koud weer

2007-10-04

Ik werd vandaag wakker met mijn ex Ongebruikelijk want we zijn reeds lang operatief van elkaar verwijderd. Ik had haar in mijn droom ontmoet en ze wilde nog niet weg. Ik wilde haar vastpakken maar haar hand zat er tussen. Het bleek een hand van plastic. De echte hand was er van ijzige koude afgevroren vertelde ze.

arm ie

2007-10-03

Terwijl ik stilzit gaat mijn volvo 244 een krappe honderd kilometer per uur. Het Nederlandsche landschap met al die grappige Nederlansche mensen staat ook stil. Alles is goed en op zijn plek tot een soldatenauto met kar voorbij rijd met een noodgang. Ik trap het gaspedaal diep in, trap door de bodem heen maar haal ze in en snijd ze de weg af. 'Je moet je schamen jullie' schreeuw ik. Maar dan zie ik dat de soldaten huilen. Ze huilen dat het geen weerga geeft. Ik probeer met ze te praten maar er is geen beginnen aan. Ik kruip weer terug in mijn volvo in het besef dat het land onverdedigbaar is geworden.

Vooruitgang

2007-09-30

Lubbers is een man naar mijn hart. Blubberig. Pia Dijkstra is een vrouw die ik om mijn vinger wil winden. Soms komen woorden niet goed uit op papier. Toen er nog niet geschreven kon worden was de persvrijheid ongekend. Doet vooruitgang ons wel zo goed? Lubbers knijpt pijnzend in een secretaressebil en denkt aan Ria in betere tijden.