?Maatje 36, je zal wel veel sporten?? Zonder het antwoord af te wachten knielt ze op de grond en graait ze in haar tasje. ?Wacht even..? Nog geen seconde later houdt ze triomfantelijk een veiligheidsspeld omhoog. ?Daarvan heb ik er altijd een paar bij me,? zegt ze, terwijl ze haar armen om mijn middel slaat, mijn been tussen haar borsten. ?Zo die zit alvast. ?Wacht even.? Anna komt half omhoog, met haar gezicht ter hoogte van mijn ceintuur. Ik kan haar haar ruiken, het ruikt naar perzik, een heerlijke bedwelmende zoete geur die warme gevoelens in mij losmaakt. Plotseling gaat de deur open en zie ik Peter, onze baas, boven Anna uittorenen. Anna schrikt maar handelt snel en drukt zich beschermend tegen mij aan, waarbij haar borsten stevig tegen mijn bovenbeen aandrukken, en maakt een afwerend gebaar naar achteren. ?We zijn nog even bezig hier en hebben daarbij wat privacy nodig.? ?Nou? zegt Peter, ?als mijn ogen mij niet bedriegen, heb ik vooral een borrel nodig, ik zie jullie zo wel, dames!? Terwijl Peter zich haastig uit de voeten maakt, trakteert Anna mij op een stralende lach en speldt ze behendig de overige veiligheidsspelden op hun plaats. Plotseling ben ik weer toonbaar voor een borrel. Ze helpt mij omhoog en we staan oog ik oog. Ik stamel ?ik weet niet hoe ik je moet bedanken?, Anna kijkt mij lachend aan en tuit haar lippen. Als ik haar een zoen op haar wang wil geven, draait zij ondeugend haar hoofd mee en wijst op haar lippen. Ik bloos heftig, geef haar snel een zoen op haar mond en mompel ?ik weet niet wat ik zonder jou had moeten beginnen? snel werk ik mij langs haar heen om het warme kopieerhok te ontvluchten.
Het is vrijdagmiddag, half vier. Over een uur begint de bedrijfsborrel. Ik ben wat onrustig, weet eigenlijk niet zo goed waarom. Of eigenlijk weet ik het wel, het is die nieuwe collega op de afdeling, Anna, jong, snel, strak en wild. Sinds ze vorige week begonnen is, kan ik mijn gedachten maar moeilijk bij mijn werk houden. Alles wat ze doet, is interessant. De manier waarop ze op haar pen zuigt, met haar hand door haar zwarte krullen strijkt, hoe ze in gedachten haar tong over haar lippen laat gaan? Ik kan haar goed zien, tussen mijn beeldscherm en de berg - nog te beantwoorden - post door, nog geen drie meter verderop. Af en toe kijkt ze ook naar mij. Dan vernauwen haar amandelvormige ogen zich tot spleetjes. Ik weet niet of ze mij heel goed opneemt of in het geheel niet ziet, maar het effect is er niet minder om. Het maakt me warm van binnen, een gevoel dat ik tot nu alleen maar bij mannen heb ervaren. Ik weet niet hoe ik me moet voelen. Aan Bas heb ik nog niks verteld. Wat moet ik hem ook vertellen? Ik weet zelf nog nauwelijks wat me overkomt. Maar ik verlang er naar om eens wat langer met haar te praten. Eerst moet ik nog wat werken. Ik raap mijn gedachten bijeen en wat paperassen om vervolgens het kopieerapparaat op te zoeken; ik heb een hoop leeswerk dit weekend. Over twee weken moet ik een presentatie in het buitenland geven en dat vergt nogal wat voorbereiding. Ik heb een bladzijde of tien gekopieerd als het apparaat aangeeft dat ik het papier moet bijvullen. Ik pak een nieuw pak papier en buk diep om de onderste lade van het apparaat open te trekken. De lade klemt en ik krijg het niet direct voor elkaar deze te openen. Ik zet me schrap, geef een ruk aan de lade en een akelig scheurend geluid vult de ruimte. Mijn rokje is over de gehele naad uitgescheurd en behalve mijn bovenbeen zie je het zwarte kant van mijn slipje! Ik vloek hartgrondig en schop in de richting van de lade? Ik hoor een zacht kuchen achter me en draai me geschrokken om. Dat had ik beter niet kunnen doen. Door de onverwachte beweging scheurt mijn rok nog verder uit en automatisch probeer ik met mijn hand mijn slipje aan het oog te onttrekken. Voor me staat Anna, de uitdrukking op haar gezicht houdt het midden tussen lachen, medeleven en iets dat lijkt op?bewondering?! Ik zie hoe Anna op haar lip bijt en even denk ik dat ze me zal uitlachen. Maar niks is minder waar want ze neemt kordaat de twee passen die ons scheiden en trekt mijn handen van mijn rokje. ?Laat eens zien,? zegt ze, terwijl zij belangstellend haar ranke vingers over de naden van mijn rokje laat glijden. ?Het ziet er vaak ernstiger uit dan het is, maar hier weet ik wel raad mee, denk ik.? Mijn huid tintelt daar waar die met haar vingers in contact komt en het is alsof ik plotseling in een droom ben beland, al is het me volstrekt onduidelijk of het een wensdroom of een nachtmerrie is. Ik voel hoe Anna haar handen op mijn heupen legt en ze even snel over mijn billen laat glijden? - WORDT VERVOLGD -
Pageviews : ?
Geblokkeerd door : 0
Favoriet bij : 0
Dit is een agenda spammetje, nieuw item op: 11 oktober, Volksopstand den Haag, gezellig samen demonstreren voor de burgerlijke vrijheden. Kijk op www.happyvpro.nu
hee joe, had ik van jou niet een hele riks @ onlangs? Tja, als je hoop op mij is gevestigd moet ik je teleurstellen. :(
mijn klusboek snijdt geen hout hoor, mijn eerste tip zou dus ook zijn om hiervoor een zaag aan te schaffen! ;)