de reis gong naar het eind van het fietspadje naar het water. nu woon ik beelder mooi dan ik woonde. op de keet na. met een tuinie, een ruiterpaadje, een fietspaadje een graspaadje en dan de plasplas. niemand en naks voor de neus. enkel pietjes en booms en
krijg nou nix... hep ik toch nimmer gewete datte gij hier rondwaart.... (uitgezonderd het bericht van DGH dan) Maar dat terzijde. Ik ga dat onderste plaatje jatte... Je ken nie wete waart goed voor is ommers?
heej daaaaaaaaaaaaar. ja, t gaant goed. daro ook wel? vertel me alles na de verhuis. dan heffen wij het glas in het tuintje met uitzicht op enkel natuur. water, bomen, besies en af en toe een wandelaar. nog 1 1/2 week, dan ben ik verhozen.
het verkeren met hans lijkt wel wat op groepstherapie. ik leer de baas te spelen. in liefde
hans, naar min broer. gewoon, omdat het zo verhelderend was om te kunnen zeggen:'niet doen Hans.'
maar saar keek mij in de ogen en schudde de kop. dus hebben we de centen samen opgemaakt en toen was het genoeg zei de saar.
ach, de goede saar. zij snikte wat en toen gaf ik haar de geest. t dier zat onder de fysiek innerlijke ellende. de artsenij wilde wel wat stuivers met nullen erachter aan mijn verdienen