relativeder
neem jezelf vooral niet serieus
schoolplein vervreemding
Als ik op het schoolplein sta te wachten op het naar buiten komen van mijn kind voelt het alsof ik in een etalage sta tis net alsof ik speel dat ik moeder ben tussen de echte moeders om mij heen Vanaf gisteren heb ik besloten om me niet meer verplicht te voelen om praatjes te maken met anderen, ik hoef er niet meer bij te horen. Ik ben zoals ik ben, en dat is meestal introvert, swa! geen rolmodelmoeder, veel te onzeker geen geijkt gezinnetje,vader ontbreekt permanent geen modaal inkomen de kleren niet altijd gestreken waarschijnlijk ben ik niet de enige en was ik dat wel dan ben ik aardig uniek :-)
euforie
gisteren keek ik op ik was veranderd leek onaanraakbaar maar was eindeloos kwetsbaar vandaag vallen de tranen die bij gisteren hoorde aanraakbaar tastbaar
Pageviews : ?
Geblokkeerd door : 0
Favoriet bij : 3
