Pas als jij me stuurt durf ik te dwalen pas als jij me vasthoudt durf ik los te laten pas als jij het me zegt, weet ik het zelf beter pas als jij het me aanwijst maakt het niet meer uit pas als jij me helpt kan ik zonder hulp pas als jij me meesleept leef ik meeslepend pas als jij me laat gaan, kan ik bij je zijn pas als het niet meer hoeft voel ik wat ik moet pas als het te laat is, besef ik hoeveel want als jij me laat.... als jij mij laat als jij mij laat is het alsof ik niet besta
ik houd zo van zwijgen daarom praat ik zoveel woorden om ruimte voor dat zwijgen te maken ze moeten de woordenzee in tweeen scheiden dat ik vluchten kan naar het beloofde eiland waar het zwijgen is eindeloos snijden mijn woorden in het water J.C. van Schagen
Ja tegen alles, Betarnelijk en onbetarnelijk ja tegen het totaal theater van de ademhaling ja tegen hart en ziel ja tegen ontmoetingen van alleman ja tegen het jungelgevoel (suver nuver) kunst moet net zo zinloos zijn als het zingen van de vogels S. Vinkenoog en T. Irmer
Als ik uitwaai is het niet dat ik veel denken wil Als ik uitwaai is het niet dat ik de tegels in mijn hoofd wil Als ik uitwaai is `t omdat ik los wil Zien hoe het water glinstert boven de golven De luciditeit De helderheid Ik wil de wind in mijn hoofd ik wil de wind in mijn hart De wind leest mijn gedachten weegt elk woord overdenkt de avonden.... maakt duinen van gedachten en een zeebank van geluiden van de stad Al was hij moe van al die jaren waar de wolken overheen waren gesneld Ik wil de wind in mijn hoofd ik wil de wind in mijn hart De wind speelt ruizend met de golven en plooit het eeuwig denken de rimpels uitgestrekt over het strand waarin het daglicht langzaam zinken zal. het strand de plek waar alles opnieuw begint de voetstappen achter en de sporen voor me mijn blik naar morgen en het verlangen naar de verte.
Als alle mensen op hun handen liepen en ankers bleven drijven op de rijn als oesters ongehoord dingen riepen en naalden ons doorstaken zonder pijn, als kangoeroes in hemelbedden sliepen en nummies konden zingen in hun schrijn, als piramiden geurden naar jasmijn als reuzen gingen zwemmen in`t ondiepe en er geen einde kwam aan dit refrein dan hoorde ik een zacht piepen en kusten jij me, dwars door het gordijn.
Pageviews : ?
Geblokkeerd door : 0
Favoriet bij : 0
Nietsvermoedend door je foto's aan het scrollen zie ik ineens Rebecca voorbij komen,wat een dorp is Nederland toch.Ken Rebecca via Maarten Eijsker,waar ze samen mee in het Patronaat in Haarlem heeft gespeeld.En de Andrade tja zucht ,zooo mooi....
Charlie`s Place... zaterdag 29 augustus vanaf 16:00 uur, STRANDFEEST 2009 op het IJmuiderslag bij The Beach Inn. Zegt het voort!
Pluspunt... hihi. Afgelopen voorjaar speciaal voor De Vos afgereisd naar Dendermonde. Kippenvel!