Sterfbed
. Mijn vader sterft; als ik zijn hand vasthoud, voel ik de botten door zijn huid heen steken. Ik zoek naar woorden, maar hij kan niet spreken en is bij elke ademtocht benauwd. Dus schud ik kussens en verschik de deken, waar hij met krachteloze hand in klauwt; ik blijf zijn kind, al word ik eeuwen oud, en blijf als kind voor eeuwig in gebreke. Wij volgen ??n voor ??n hetzelfde pad, en worden met dezelfde maat gemeten; ik zie mijzelf nu bij zijn bed gezeten zoals hij bij zijn eigen vader zat: straks is hij weg, en heeft hij nooit geweten hoe machteloos ik hem heb liefgehad. Jean Pierre Rawie De Bezige Bij, Amsterdam, 2007
Pageviews : ?
Geblokkeerd door : 0
Favoriet bij : 1
Simeon
hm, denk niet dat de vpro echt nodig is. Jammer als ze het format niet willen overdoen aan next, maar dat is dan niet anders.
Simeon
maar goed, de boel wordt opgedoekt, dus die zal ik nimmer weer aanschouwen. Of verhuist u mee naar gene zijde?
Simeon
dat die ruitjesjurk zo in mijn geheugen staat pleit me weer vrij van Korsakow of Alzheimer, vind je niet?
Simeon
oh dar liepen er veel van rond....onder andere een malloot /heilige die schuimbekkend en masturberend door de straten liep. En toch alom gerespecteerd. Kijk, dat kon toen nog..:)
Zwaard
Chapeau! Je gooit wat kinderachtige anonieme ononderbouwde beschuldigingen de site over en bent niet verder tot discussie in staat? Hulde!
Zwaard
Ik kan me nl. zelf geen enkele reactie herinneren, ik hield me vrijwel totaal afzijdig omdat er voldoende olie op het vuur lag en ik daar imho niet veel aan toe te voegen had.
Zwaard
Waar h?b je het over? Je bent bijzonder slecht geinformeerd, blijkbaar. Hebben wij wel eens eerder kontakt gehad?
