Vanmorgen dialyse zoals elke maandagochtend moet ik me herpakken en weer gaan voor een stukje gezondheid. Langaam druppelde de mensen binnen, verpleging en patienten. Weer dezelfde verhaaltjes over het zondigen tijdens het eten en overmatig geklaag over hun mankementen. Alleen Jos kwam niet. Nu is dat niet zo ongewoon Jos neemt het niet zo nauw met de tijd en hij woont tenslotte tegenover het ziekenhuis. Maar om half 10 was hij er nog niet, er werd gebeld ,met de veronderstelling dat hij zich had verslapen. Hij nam niet op, na een kort overleg werd er besloten te gaan kijken door twee van de verpleging. Hij deed niet open, er was een lamp aan op de badkamer. Besloten werd dat er politie moest komen, nu kwam er een angstig gevoel naar boven. Met de beheerder trad de politie en verpleging binnen........... En daar zat Jos op de bank , stil, kin op de borst en wat men ver diep van binnen dacht was waar......Jos was overleden. Toen mij het bericht werd verteld bleef ik stil, innerlijk vloeide tranen. Jos was een grote man, hij had humor en was aanwezig, soms was ie te druk. Hij bakte taarten, nam films mee en bovenal hij was betrokken met iedereen. Hij kon met mij over de Stones praten zoals niemand anders kon. Hij bezocht mij in het ziekenhuis gewoon omdat hij daar zin in had. IK ga je missen Jos, wij gaan je missen Jos. Je bent vergeten met mij te gaan jammen kerel!! Maar dat houd ik wel tegoed, deal??
Zou nog graag eens op een bankje in het park met mijn moeder willen zitten. Lekker in de zon samen moeder en zoon. Maar dat kan niet. Zou nog graag eens een biertje met mijn vader willen drinken in een rokerig caf? met op de achtergrond de muziek van een smartlapper. Maar dat kan niet. Zou nog graag eens met mijn broer willen stoeien om hem te laten merken dat zijn kleine broertje steeds sterker werd. Maar dat kan niet. Zou nog graag eens met mijn zus de ruzie bijleggen die niet nodig was zoveel jaren geleden. Maar dat kan niet. Maar ik kan wel van ze houden. En dat kan wel.
Af en toe sta ik een beetje vreemd in het leven. Kijk ik om mij heen, terug in de tijd en ook wel eens in de toekomst. Niet dat ik angsten heb maar meer hoe ik in het leven sta......en dat voelt dus vreemd. Ik begrijp soms mensen niet meer, ik vind ze dan voorspelbaar en deze mensen doen maar hun "ding" zonder enige rekening te houden met anderen. Mensen zijn zichzelf niet meer en spelen een rollenspel der maatschappij. Maakt mij ook een solitair persoontje, wat ik wel meer begin te bevallen. Zo hang ik niet aan die standaard mensen die hun dag beleven als: zo is mijn leven en ik ben tevreden, en dat stralen ze ook uit, maar ze weten beter. Moet toch echt eens zo'n "Subway"broodje gaan proberen......of twee!!
Dat je af en toe moet terugdenken aan die tumor op je ruggegraad(t) is tot daar aan toe, maar moet dat met veel pijn? En het is alweer eind oktober, gaan we weer voorbereidingen treffen voor sinterklaas en kerst..........uhu en toen ging de wekker.
Het Openluchtmuseum staat bekend om zijn nostalgie. Men kan daar terug in de tijd. Manden vlechten, brood bakken, bijen houden, wol spinnen, hoefijzers smeden. Het was mooi weer en gelukkig niet druk. Oude huizen, zelfs plaggenhutten, schuren, stations allemaal in oude staat. Leuk om te zien dat bijvoorbeeld Opa's vertellen aan hun kleinkinderen hoe geweldig het vroeger was, inclusief dat hun in vroegere tijd zij zo hard moesten werken. Kinderen luisteren graag naar Opa en Oma zorgt dan voor limonade en broodjes. Ja BOEIEN!!!!!
Pageviews : ?
Geblokkeerd door : 0
Favoriet bij : 2
Oh hier ligt alweer sneeuw;) Maar misschien gaan we zondag lekker zwemmen met bubbelbad en turks stoombad, dat is lekker voor je spieren;)
Dialyse? Wat een toestand! Veel succes. En wellicht tot een volgende keer. Tis dat je tamelijk uit de buurt woont anders had je met veel plezier verse tuinbonen gebracht! Slaap lekker!
School van mijn kind heeft tuin. Elke donderdag gaan kinderen daar wieden en zaaien en rooien en oogsten en dan om 15.00 al;s school uit gaat is er winkel. Hele zak verse doperwtjes voor 50 cent en zo.... tuinboontjes dubbbelgedopt en gesmoord in roomboter
Je bankje blog is wel ontroerend. Waarom kan het allemaal niet meer behalve dat je ouders wellicht overleden zijn?
jaha... heb nu ook een 'volkstuin' sinds kort... kan niet wachten op de versche erwtjes, tuinbonen, peultjes, courgettes, sperciebonen, bessen, frambozen, bramen, veldsla, wortels, bietjes....
Nee, ben niet zo'n kokert en dat vind ik heel jammer want ben wel dol op lekker eten.... Maar ik heb gewoon geen kook-vingers. Die van mij zijn groen!
Ik maar steeds verder terug bij jou om te zien wat ik dan had geschreven bij jou waar jij antwoord op heb gegeven...niets te vinden... Opeens een verlicht moment: je hebt het over mijn favoriete jeugdserie!