Sterfbed
. Mijn vader sterft; als ik zijn hand vasthoud, voel ik de botten door zijn huid heen steken. Ik zoek naar woorden, maar hij kan niet spreken en is bij elke ademtocht benauwd. Dus schud ik kussens en verschik de deken, waar hij met krachteloze hand in klauwt; ik blijf zijn kind, al word ik eeuwen oud, en blijf als kind voor eeuwig in gebreke. Wij volgen ??n voor ??n hetzelfde pad, en worden met dezelfde maat gemeten; ik zie mijzelf nu bij zijn bed gezeten zoals hij bij zijn eigen vader zat: straks is hij weg, en heeft hij nooit geweten hoe machteloos ik hem heb liefgehad. Jean Pierre Rawie De Bezige Bij, Amsterdam, 2007
Pageviews : ?
Geblokkeerd door : 0
Favoriet bij : 1
zeiler
Een vrij profiel dat ergens gebruikt kan worden, zou handig zijn, maar we hebben vermoedelijk morgen iets beters.
lm
Het zou inderdaad wel handig zijn als je gewoon bij je geboorte wist wat je wilde doen. Moet zeggen dat ik tot mijn 25e wel wist wat ik wilde toen had ik het bereikt en sindsdien dobber ik eigenlijk ook maar een beetje. Nou ja, het doel blijft groei.
