thuis van Nick
zoon van hele goeie vrienden is geweldig jong en beginnend fotograaf....Nick Luypen heet hij, bezoek zijn site en blog.....
dinsdaggedicht alsof het maandag is
Want tussen droom en daad staan wetten in de weg en praktische bezwaren en ook weemoedigheid die niemand kan verklaren en die des avonds komt wanneer men slapen gaat Willem Elsschot
The Daffodils
I wander'd lonely as a cloud That floats on high o'er vales and hills, When all at once I saw a crowd, A host of golden daffodils; Beside the lake, beneath the trees, Fluttering and dancing in the breeze. Continuous as the stars that shine And twinkle on the Milky Way, They stretched in never-ending line Along the margin of a bay: Ten thousans saw I at a glance, Tossing their heads in sprightly dance. The waves beside them danced; but they Out-did the sparkling waves in glee: A poet could not but be gay, In such a jocund company: I gazed-- and gazed-- but little thought What wealth the show to me had brought: For oft, when on my couch I lie, In vacant or in pensive mood, They flash upon that inward eye Which is the bliss of solitude; And then my heart with pleasure fills, And dances with the daffodils. (Wiliam Wordsworth, 1770-1850)
plaats
Was ik een schip ik ging naar je varen op golven van gelijkmatigheid. Met glanzend dek zou ik je tonen hoe mooi en ruim de kooi op orde, ik het boegbeeld van kalmte zou worden. Maar ik kan geen water maken vanwege de zee, geen zee kan ik voor je dreggen zonder speling van het tij. Alleen een kant om aan te leggen. Aan mij. gedicht: Gerry van der Linden
onhandig bloesemend
dat was in de wonderbaarlijke maand van bloesemingen en overvloed toen mijn borstkas opstoof als papaver ribben in sierpennen uitwaaierden met mijn magere taal openbrak vergelijkingen vrat als vuur water ik schaamde mij diep naar poldergewoonte in loden jas tussen druppel en wind ongevoeling bij takken struikgewas doornen had ik licht opgevat ik wreef haar in en doorzichtig vernederend fonkelniezen kwam over mij o wonder daar ging ik men zou van minder uit schamen gaan maar dit was mijn ziekte baarlijke liefde ramsey nasr
Pageviews : ?
Geblokkeerd door : 0
Favoriet bij : 6
Wendee
Voor mij geldt eigenlijk hetzelfde. Ik heb begrepen dat Next er heel anders uit gaat zien dan dat het nu is. Dat het veel meer een community wordt zoals happy was. Ik hoop dat het ze lukt, dan zal ik me ook af en toe laten zien. Ik kan me nog niet onttrekk
Wendee
Hee Lev! Ja, wat leuk dat ik je hier nog even zie! :-)) Kom je ook nexten? Want dat 'tot ooit', wil ik graag onderstrepen!
Snackbarbie
op de vrijeschool heb ik natuurlijk alle ruimte gekregen om met kleurtjes en creativiteit in de weer te zijn, daar hebben mijn ouders dus ook voor gezorgd, toen mijn tekentalent op de reguliere school ondergesneeuwd dreigde te raken...
Snackbarbie
mijn moeder zit nu naast me, en ze ontkent alles... maar gelukkig hoefden we nooit naar de kerk en konden we fijn naar achterwerk in de kast van de VPRO kijken ;-)
Snackbarbie
elke vakantie moesten we weer kerk in en uit naar brandgeschilderde ramen en van alles kijken, daar heb ik dus die afwijking van ;-)
Snackbarbie
het zou kunnen, maar ik hou er gewoon van om met veel kleur en verzadiging te schilderen en fotograferen en dat had ik als kind ook al, hoewel ook toen werd ik al besmet met kerkramen door mijn ouders
