Barplassen de nieuwe sport
4 juni 2009 Leden van studentenverenigingen in een aantal Nederlandse steden hebben het patent op een nieuwe hype: het barplassen. Volgens artikelen op de site Nu.nl en in de Leeuwarder Courant van vandaag is de onsmakelijke gewoonte hard op weg om zich van een gewoonte naar een hype te ontwikkelen. Mannelijke bezoekers die geen zin hebben of die te dronken zijn om naar het toilet te gaan, halen hun lid onopvallend tevoorschijn en zetten vervolgens de kraan open in de hoop dat het feit dat ze op deze gemakkelijke manier plek maken voor meer bier onopgemerkt blijft. Dat dat regelmatig lukt vertelt een 23 jaar oude student uit Drachten die in Groningen woont. "Een druk draaiende bar is het best," zoals hij laat weten. Zijn favoriete barplascaf?s zijn De Tapperij, Molly en De Blauwe Engel in Groningen. Behalve in het noorden doet de smerige gewoonte ook opgang in de studentensteden Eindhoven, Rotterdam en Utrecht. Het barplassen wordt vooral zo onopvallend mogelijk gedaan, en het lijkt ook wel of de bedrijvers van deze sport er wat verlegen over doen. Een student uit Rotterdam wil dan ook liever niet met zijn naam in de krant als hij zegt: "In een drukke, smerige kroeg waar overal bier ligt, heb ik geen bezwaar. Wat je uitplast, is toch vooral bier." Tot zover dit leuk om te vertellen ondanks alle viezigheid opmerkelijk smakelijke verhaal, dat misschien nog wel meer mensen op een idee brengt om het zelf ook eens te proberen. Ik zag het item zelf in eerste instantie staan in de rubriek 'Opmerkelijk' van Nu.nl. Daar werd verwezen naar het artikel in de Leeuwarder Courant. Op Nu.nl was, net als ik hierboven met het noemen van die site en het artikel in de Leeuwarder Courant doe, zowat het hele artikel van de laatste gebruikt. Waarbij het noemen van zo'n bron natuurlijk dient om niet van plagiaat beschuldigd te worden, en bovendien was het onderwerp (net als ik zelf gedaan heb) om diezelfde reden herschreven. Natuurlijk moet je als journalist niet alles nabekken wat je collega's schrijven. Dat gebeurt echter wel heel veel. Ik vind dat voor een weblogsite minder erg dan voor de serieuze pers, waar de overgeschreven leugens (indien leugens) ook nog eens gedrukt staan. Toen ik bij een speurtocht naar het waarheidsgehalte van dat verhaal ging zoeken vond ik een fikse hoeveelheid artikelen over dat fenomeen barplassen. Allemaal waren ze van vandaag... En allemaal waren ze weer een andere versie van datzelfde artikel op de website van de Leeuwarder Courant. Waaronder overigens wel de belofte stond dat er in de krant nog meer over dit uiterst boeiende onderwerp te lezen valt. Een paar jaar geleden, net voor het begin van de zomervakantie stond wereldwijd in een groot aantal kranten het verhaal dat met de opkomst van de mobiele telefoons met bluetooth-mogelijkheid in een rap tempo onder veel jongeren in het openbaar vervoer het bluetooth-daten populair was geworden. Vooral in Engeland. Mensen kwamen via dat bluetooth-daten in contact met een andere ge?nteresseerde die zich door de beperkte reikwijdte van het systeem gegarandeerd dicht in de nabijheid moesten bevinden. Waarna er dus zo snel mogelijk een geschikt en gerieflijk bed werd opgezocht. Het verhaal bleek ondanks dat het tienduizenden keren werd gepubliceerd, en zelfs op dit moment af en toe nog wel eens als waar verhaal genoemd wordt, van A tot Z door een student te zijn verzonnen, die het verhaal vervolgens in de media had 'uitgezet'. ?2009, JP
Uit betrouwbaar onderzoek is gebleken...
Eigenlijk ben ik een hele nette kerel. OK, ook ik ben wel eens onbeschoft, maar ik gebruik mijn mobiele telefoon bijvoorbeeld nooit in een restaurant of in de trein of op een andere ongepaste manier. Ik sta al mijn leven lang weleens voor iemand in een wachtkamer of in het openbaar vervoer op. En eigenlijk ben ik ook best wel goed in luisteren. Zonder dat we er erg in hebben worden de reclamespotjes tegenover ons st??ds asocialer. Waarmee ik wil zeggen dat er in de afgelopen jaren een glijdende schaal is in wat reclamespotjes proberen ons over onszelf te vertellen. Op een of andere manier stuit het fatsoensrakkerige SIRE-spotje met de bovenstaande zin erin mij elke keer weer tegen de borst. Het is waarschijnlijk het 'ons' dat erin zit. Hoezo ons? Ik wil helemaal niet op hetzelfde niveau geplaatst worden als de cokesnuivende reclamemakers die dit soort reclamespotjes over 'ons' allemaal bedenken. Er is ook nog zo'n spotje, ik dacht dat ie van Eagon was. Dan beginnen ze eerst over vakantiegeld of ander geld dat je wel graag opzij wilt zetten. En dan zeggen ze er in ??n adem achteraan 'het d??l is dat u uw geld wegzet bij Aegon Bank'. Ik word daar zo dwars van. Het is mijn geld (als ik het al had) en ook gewoon mijn doel! Wat d?nken ze wel. Het is het doel dat ze zich met hun eigen zaken bemoeien. Flapdrollen! Maar goed, het laat wel op onverholen en ongegeneerde manier zien met wat voor graperige figuren we te maken hebben daar bij die Aegon Bank. Het is een beetje een trend aan het worden. Een toenemend deel van de mensen zoekt hun heil in politieke denkbeelden die meer waarde toekennen aan gezag. En dus denken de reclamespindoctors dat mensen ook zo willen worden aangesproken. Reclame die me dan ook erg stoort is reclame waarin wij als volwassenen, op wie de spotjes zich immers richten, worden weggezet als onzelfstandige randdebielen. Een voorbeeld is het spotje dat ons moet aanmoedigen om aanstaande donderdag voor de Europese verkiezingen te gaan stemmen. Namens onze overheid nog wel. Even voor de goede orde: ik mag sinds mijn 18e stemmen, en ik heb sinds die tijd nog niet ??n verkiezing overgeslagen. Toch word ik in een spotje dat begint met een grap over de twee betekenissen van het woord 'stemmen' door de strenge stem van een ouderwetse schoolfrik tot de orde geroepen. Wat denkt zo'n verzuurde spicht met spinnewebben op intieme plaatsen wel niet? "Nat??rlijk gaan we stemmen," wordt er dan op bijna bestraffende toon gezegd. Even voor de goede orde: jouw 'we', daar hoor ik dus niet bij, al denk je wel dat het zo is! En ik bepaal zelf wel of ik al dan niet mijn vakje rood maak. Mislukte SM-meesteres. Hoewel er genoeg gunstige uitzonderingen zijn voel ik me in toenemende mate vaak ronduit beledigd door reclame die bij mij daardoor zeker contraproductief kan uitpakken. Ik heb er op de radio trouwens meer last van dan op televisie. Nou ja, op de vrolijke uitspraken van Natasja Froger en Maurice de Hond na natuurlijk. Want wie neemt er na zo'n spotje waarin uit onderzoek blijkt dat de portomonnee van Maurice de Hond het allerleegst is, nog ??n onderzoek van die man serieus? ?2009, JP
Raketbrandstof
Het is een beetje een onsmakelijk verhaal, maar ik heb de afgelopen week de totale schoonmaak van mijn darmenstelsel mogen beleven. Twee maal zelfs. Het begon eigenlijk een week eerder al. Het is hooikoortstijd, en ik had toen ik in het winkelcentrum was een zodanige astma-achtige aanval dat ik in paniek overwoog een willekeurig iemand te vragen me naar de dichtstbijzijnde huisarts te brengen. Het zakte af dus dat was niet nodig, en later bij de huisarts werd geconstateerd dat het een vrij extreme hooikoortsaanval geweest moest zijn. Ik ben vervolgens naar de apotheek gegaan en ik kreeg daar pilletjes mee. Maar goed dat ik zo'n bewuste deelnemer in ons gezondheidszorgstelsel ben, want thuisgekomen bleek volgens de bijsluiter dat ik die, ondanks mijn vragen daarover toen ik ze kocht, niet in combinatie met de andere medicatie die ik voor hooikoorts krijg mag gebruiken. Met een pakje Vicks Blue en zeer diepbuigende excuses ging ik vervolgens toen ik ze ingeleverd had weer naar huis. Gelukkig is de apotheek hier vrijwel recht tegenover. Een volgende aanval bleef uit, de van de hooikoorts vrijwel voortdurend rood-ontstoken oogleden en een schrale keel bleven. Afgelopen woensdag dus bij Appie Heijn maar een tweetal pakjes hoestpastilles gekocht, in de smaken drop en mentol. En een zakje zwart-wit-pastilles, om alle kwaad toch enigszins te kunnen verdrijven. Eind van de middag had ik zin in een broodje. In de koelkast stond een aangebroken potje Sandwich Spread dat al zeker een week geopend was. Als ik me niet vergis staat er 'Na opening drie dagen houdbaar' op het potje en gewoonlijk mieter ik de substantie ook als het langer dan drie dagen open is gewoon weg. Of vaker nog: het haalt die drie dagen niet eens. Maar goed, mijn koelkast stond per ongeluk bij het opnieuw instellen op een temperatuur rond het vriespunt, en in het potje zat nog vrij veel, dus ik dacht 'ik probeer het gewoon uit, gaat het mis dan doe ik dat nooit weer'. Afijn, ik had het broodje dus nog niet achter de kiezen of toen begon het. Ik heb als kind regelmatig allerlei kinderziektes meegemaakt, dus ik ken het wel een beetje, maar de laatste jaren heb ik vrij stabiele darmen. Voor mij geen yoghurtdrankjes met vriendelijke bactieri?n, want ik kan de klok er gewoonlijk zo al op gelijk zetten. Ik zal de details in deze column uiteraard verder onvermeld laten, maar ik had dit dus nog niet eerder meegemaakt. OK, kan gebeuren natuurlijk eigen stomme schuld. Weg die Sandwich Spread. Of was het van die huismerk Albert Heijn hoestpastilles, smaak menthol die ik hiervoor nog nooit eerder had gehad? De tijd tussen de sandwich-smurrie en het gebeuren was dus eigenlijk toch wel een beetje kort. Ik had inderdaad flink naar de verpakking van die dropjes gegrepen, en ik moet zeggen ze waren een ware weldaad voor de keel. Afijn, het kan natuurlijk allemaal ook nog toeval zijn en gewoon berusten op een ergens opgevangen lelijk beest in de vorm van een in aerosol-vorm rondzwevende bacterie of een virus. De ellende hield daarna de hele avond nog aan, en donderdag begon het alweer aardig op te knappen. Toen ik er 's middags al zo goed als helemaal geen last meer van had nam ik nog een stuk of twee, drie van de hoestpastilles, zonder verdere ellende. Maar ik besloot toch de rest van de menthol-snoepjes maar in de container te doen. Vrijdag had ik opnieuw kriebelhoest. En ik had dezelfde hoestpastilles in de smaak drop dus nog. Ik heb er wel bij nagedacht of het misschien toch niet van die dingen kwam, maar goed dan berustte het vast op een productiefout van de mentholversie. Met de drop-dingen was er ongetwijfeld niets aan de hand. Toch voorzichtig nam ik met een minuut of tien ertussen twee. Toen er daarop niets gebeurde besloot ik dat ze 'veilig' waren en de rest van de middag behoorde de kriebelhoest geheel tot het verleden. Ergens tussen drie en half vier gebeurde er wel iets anders. Het hele circus van een dag of twee ervoor begon dus nog opnieuw. Maar dan een factor vijf of zo zo erg. Ik begon me zorgen te maken, hypochonder als ik soms kan zijn. Dit was wellicht helemaal niet van de snoepjes. Ik had vast een tropische darminfectie opgelopen bij de pizza die ik twee weken geleden nog had gehad, of nog iets heel veel ergers. Voor de zekerheid dus nooit meer dit soort hoestpastilles. Tot aan het eind van de avond hield de ellende aan. Net als op donderdag was de boel op zaterdag alweer behoorlijk tot rust gekomen, en tegen de avond was alles bijna weer genormaliseerd. Sinds die tijd geen hoestpastilles meer aangeraakt. En dus ook niet opnieuw last ervan gehad. Wat ik vermoed is dat ik toch een flinke allergie heb voor een van de in de snoepjes aanwezige ingredi?nten. Dat moet het haast wel zijn. Het is d?t, of er was in deze partij van de antikriebelhoestbonbons per ongeluk een flinke scheut raketbrandstof terechtgekomen.... ?2009, JP
Brokjes of zoiets...
Op mijn net schone vloer een kat helemaal leeg gekotst alleen het vachtje was nog over nou ja, dat en het karakter en dan maar schreeuwen dat er snel opnieuw iets in moet brokjes of zoiets ?2009, JP
De macho en het watje in mijn hoofd
Ik behoor tot de vijf of zo procent van de mensen die zowel een sterk ontwikkelde alfa-kant van hun brein hebben als een sterk ontwikkelde b?ta-kant. Het brein bestaat uit twee helften, de linkerkant is ruwweg waar de ratio zit en de rechterkant is vooral van de emotie. Omdat in aantal meer vrouwen sterk zijn in alfa, wordt dat ook wel de vrouwelijke kant van het brein genoemd, maar dat is niet helemaal waar. Op de universiteit kom je bij de b?ta-vakken ook vrouwen tegen. En bij de alfa-vakken mannen die niet homo zijn. Ik bedoel maar. De beide hersenhelften worden bij gezonde mensen verbonden door het corpus callossum, een soort flatcable dus. Bij mensen die zo erg epilepsie hebben dat ze aan een van de eerstvolgende aanvallen kunnen overlijden werd in het verleden het corpus callossum wel operatief doorgesneden. Ik weet niet of dat nog gebeurt, maar het doel van zo'n actie was om ervoor te zorgen dat een oplaaiende aanval van wanorde in het brein (want dat is epilepsie) zich veel moeilijker naar het hele brein zou kunnen uitbreiden. Behalve dat het inderdaad de aanvallen verlichtte was het ook een interessant wetenschappelijk experiment. Zo werd aan zo'n pati?nt een grafisch grapje getoond, dat door de ene hersenhelft snel werd begrepen. De andere helft van het brein waarin een bepaald deel van de spraak sterk vertegenwoordigd is kon door het gebrek aan communicatie wat er grappig was echter niet onder woorden brengen, wat de pati?nt vervolgens in grote verlegenheid bracht. Het is soms lastig zo'n bizar dubbeltalent. Het is bijvoorbeeld bijna altijd een innerlijke strijd. De b?takant die houdt extreem gezegd van wiskunde. Mijn alfa-kant van fotografie. De betakant is rationeel wars van, en soms zelfs een beetje bang voor emotie, en op een ander moment kan ik vaak bijna vrouwelijk onzeker lopen twijfelen of reuze emotioneel zijn en daar dan weer mee te koop lopen. De alfa-kant wil vooral een stabiele relatie en in zo'n relatie maatjes zijn. De b?ta-kant wil het liefst een beetje in de marge aanrommelen, niets te vast als het even kan. Resultaat is dat ik nooit eens echt heb kunnen kiezen ergens voor (of soms op voor mijzelf onbegrijpelijke wijze dingen stukmaak). Het grappige is dat ik mensen met dezelfde 'gave' (dus zowel alfa als b?ta) er gewoonlijk direct uitpik. Met die mensen zit ik namelijk vanaf de eerste seconde zo geweldig meteen op dezelfde golflengte dat ik daar keer op keer stomverbaasd over ben. Vaak ook maken mensen die hetzelfde hebben tussen hun dertigste en veertigste een spectaculaire carriere-move. Is iemand bij de start van zijn of haar loopbaan in een alfa-vak begonnen dan wordt de overgestapt naar een b?ta-vak gemaakt en andersom. Ik ben zelf toen ik halverwege de dertig was vanuit de techniek in een relatief creatief vak terechtgekomen bijvoorbeeld. Die keus was eigenlijk niet vrijwillig. Mijn creatieve kant is door mijn omgeving lang niet als serieus genomen. En meegaand als mijn alfa-kant is, nam die dat zelf dus ook niet serieus. En nog altijd moet ik oppassen dat mijn alfa-kant er niet teveel ondersneeuwt. Een jaar of vijf geleden hervond ik een technische hobby, waar ik me soms enorm in kan verliezen. Mijn alfa-ik is daardoor nogal in het gedrang gekomen. Schrijven lukt veel minder dan daarv??r. En eigenlijk kan dat niet. Zo is het vaak gegaan. Met de macho en het (liefkozend bedoeld) watje in mijn hoofd..
Pageviews : ?
Geblokkeerd door : 0
Favoriet bij : 1
Hyena
Het ?s wel zo, al is dit hele profiel een beetje flauw en strookt die karakteromschrijvin g niet met de mijne. Dan nog is jouw constatering naar mijn mening wel waar.
Bietekwiet
Haha, ik spak de timmerman aan en nu heb ik een kijkje mogen nemen in de renovatiewoning. Het schiet al aardig op. Nu is de zon ook nog gaan schijnen en ben ik eindelijk aan het schrijven geslagen :-)
Bietekwiet
Vanochtend bij het aanhoren van de eerste timmergeluiden, heb ik de boosheid van me af gevloekt. Dat heeft geholpen. Daarna heb ik oordopjes in gedaan.
Bietekwiet
Ik wil juist in de hoeken van mijn huis zitten. Om tot rust te komen en van daaruit te werk te gaan. Ik zit al zo'n twee jaar met renovatie-o verlast. Ik voel me niet in maar uit mijn hoek gedrukt :-(
Bietekwiet
Leuke tip: ''Writer 9;s block'' van Kamagurka. het ISBN nr. is: 90-6169-490-6. Grappige stripjes :-)
Hyena
Ik heb speciaal voor jou een plaatje van een 'echte' marsupilami neergezet. Dat doet minder pijn dan mijn ongelijk toegeven. Wat ik bij deze toch doe. Dapper h
Hyena
Mensen die ruzie met je maken tijdens een writersblock veroorzaken bij mij veel meer inspiratie. Maar dat kan aan mij liggen.
