Interessante waar voor de oxfam-fanaat... ;-)
Waarom ik 'Palestijnse' olijfolie en zataar van Oxfam boycot door Lucas Catherine Ik ben al jaren voorstander van een boycot van Isra?lische producten. Een voortrekker zelfs. Je moet er maar de WeeWeekrant van Oxfam van 15 februari 1992 op nalezen. Ik heb ooit een keer Isra?lische wijn gedronken, samen met Palestijnse vrienden in Jeruzalem, en dat is het geweest. Als ik een Delhaize binnenloop dan zegt zo'n fles Yarden mij niks. En tot voor kort was dit ook zo voor hommos (eigenlijk Hummus bi Tahina). Sinds kort zit ik met een probleem. Ik hou van dit Palestijnse nationale gerecht. Het is ongelooflijk lekker. En ik maak het zelf al sinds 1969 klaar, nadat ik het voor het eerst at in Haifa, in restaurant UM in Wadi Nisnas, samen met de Palestijnse dichter Samih al Qassim. Ik mag dan al wat ouder worden, ik heb een goed geheugen. Ik bereid hommos in verschillende versies: met een sterke smaak van kikkererwten, of met de taratur die meer doorsmaakt (zoals Baba Ghanush, dat fantastische auberginegerecht). Maar dat is voor de kenners. Een maand of zes geleden, las ik in mijn lijfblad, de Isra?lische krant Ha'aretz, dat een bepaald soort hommos dat onder het merk Sabra in onze Delhaizes terechtkomt - het merk Sabra heeft een heel gamma van producten - 'Prestige Houmous met Zaatar', eigenlijk de trots van Galilea is. De Chief Executive Officer, met andere woorden de voorzitter van de Raad van Bestuur van Tzabar (de Hebreeuwse naam van Sabra) die al deze kant-en-klaarproducten naar hier uitvoert, verklaarde in die krant, dat specialisten van zijn bedrijf alle mogelijke Arabische hommosrestaurantjes in Galilea hadden afgeschuimd, tot ze het beste product hadden gevonden. Met de Palestijnse restaurateur maakten zij een deal, om zijn hommosversie te commercialiseren onder wat bij ons dus 'Prestige Houmous met zaatar' heet. Uiteraard verdient deze Palestijn daar niet echt veel aan. Hij werd, net zoals de rest van zijn volk, gerold door de Isra?li's. Ze profiteren van hem, om hier zaken te doen. En ik heb die hommos ooit gekocht! (Foei, Lucas, als straf tien voordrachten over de Palestijnse zaak gaan houden!) En het is geweldige hommos. Vooral met die zaatar. Zataar is een soort wilde tijm. Ik ken het van in Galilea bij het ontbijt, dat daar bestaat uit brood met olijfolie, gekruid met zaatar. Bij ons kon ik geen zaatar vinden om op mijn zelfbereide hommos te strooien. Ik heb wel een Palestijnse vriend, die uit Galilea afkomstig is, en die me altijd belooft wat zaatar te geven. Maar hij vergeet dat. Andere dingen vergeet hij mij niet te geven, maar zaatar wel. Hij wil zelf niet zonder vallen. Een paar weken geleden ga ik over Palestina spreken aan de Vrije Universiteit van Brussel. En daar staat een standje van Oxfam-Wereldwinkels, dat niet alleen olijfolie verkoopt, maar ook zaatar. Direct een potje gekocht. Ik kom thuis en merk op het potje de vermelding ?Isra?l?. Verdomme, denk ik, waarom wordt dit niet geboycot, meer nog het wordt zelfs gepromoot bij de linksverterende medemens. "Maar dat is Fair Trade", zegt mijn dochter. Sorry. Maar ik heb het eens nagetrokken. De firma die aan Oxfam levert is Sindyanna, een Isra?lische Fair-Tradeorganisatie van joden en Arabieren. Maar zo snel ben ik niet tevreden. Sindyanna (in het Arabisch eigenlijk Sindiyan) betekent Indische eik. Een gewone eik heet in het Arabisch 'ballut', maar geef toe, Sindyanna klinkt exotischer. Die eik zou het symbool van Galilea zijn. In de joodse Bijbel misschien, ik heb er nooit van gehoord. Sindyanna 'werkt samen' met vrouwen uit de Westelijke Jordaanoever en uit Majdal Krum, een dorp in Galilea van 10.000 inwoners, dat op de kaarten, die de Isra?lische ambassade tijdens de Antwerpse boekenbeurs verspreidde, niet terug te vinden is. In de jaren 1960 verloor dit dorp ongeveer al zijn grond, op wat olijfgaarden na, aan de naburige joodse stad Karmiel. Baas van Sindyanna is de Isra?lische Hadas Lahav, die in Haifa woont. Het bedrijf startte met de productie van olijfolie. En daarvoor heb je in Isra?l Arabieren nodig, voor de toelevering van de grondstoffen. Ook al hebben de Palestijnse Isra?li's (20% van de bevolking) maar 3% van het land kunnen behouden. Ze bezitten 74% van alle olijfgaarden. Dat is niet niks, en daarbij hebben zij ook de meeste olijfpersen. Een goede reden om een 'joods-Arabische samenwerking' op te zetten. De markt voor olijfolie is namelijk zeer groot. Alleen werd de Isra?lische markt overspoeld met Italiaanse en Spaanse olie. De olie die Sindyanna produceerde was te duur, zeker voor export. Ook al werken ze op een manier die in de Isra?lische industrie zeer gangbaar is. Als het op een commerci?le wijze gebeurt noemt men het outplacement. In Isra?l doet men namelijk aan outplacement door de vrouwen uit de Arabische dorpen in te schakelen als onderbetaalde werkkrachten. Die vrouwen weigeren, in tegenstelling tot hun mannen en zonen, om in de joodse steden te gaan werken. Daarom brengt de Isra?lische industrie het werk naar hen. Zo heeft het bekende merk van ondergoed Schiesser al decennia lang een productielijn in het Palestijnse Tamra, niet ver van Majdal Krum. Boycotten dus dat ondergoed! Palestijnse vrouwen en Palestijnse olijfpersen inschakelen is dus werken volgens hetzelfde stramien, ook al heeft men goede bedoelingen. Toch kreeg Sindyanna het door die Italiaanse en Spaanse olie moeilijk. En manager Hadas Lahav legt in de elektronische nieuwsbrief van de United Jewish Communities of North America (1) uit dat zij op zoek ging naar een manier om haar olie te verkopen en zo terechtkwam bij IFAT, met andere woorden Fair Trade. ("Looking for ways to sell my oil, I learned about IFAT, Fairtrade"). En Bingo, de olie wordt nu en masse uitgevoerd (30 ton per jaar), naar het Verenigd Koninkrijk, Japan, de VS en Europa. Daarna volgden zeep uit olijfolie en zaatar, die niet echt uit Galilea komt, maar uit de bezette gebieden, "vooral uit de streek rond Jenin", zegt Hadas Lahav zelf. En, zoals iedereen weet die zich met de problemen van de Palestijnse economie bezighoudt, wie Palestijnse producten wil exporteren, moet via een Isra?lisch tussenbedrijf passeren. Ook hier gebruikt Sindyanna eigenlijk dus dezelfde manier van werken. Sindyanna doet wat de klassieke Isra?lische industrie ook doet: tussenbedrijf spelen voor olijfolie uit Galilea en zaatar en zeep uit Jenin op de bezette Westelijke Jordaanoever. Mijn eerste reactie was dan ook: wat is het verschil met de ' prestige hommos' van Sabra? Nu kan je, zoals Oxfam-Wereldwinkels, stellen dat Sindyanna een non-profitorganisatie is. Goed, ik wil wel aannemen dat Hadas Lahav en de oprichtster, Roni Ben Efrat, een normaal loon trekken. Mijn vraag blijft dan: waarom komen zij, en niet de Palestijnen, in Europa het woord voeren? Waarom die joodse tussenpersonen? Dit riekt naar paternalisme. Lees er maar Susan Nathans boek "De Andere kant van Isra?l" op na. Hoe zij als joodse in Palestijns Galilea deelneemt aan bijeenkomsten van joods-Arabische verenigingen en hoe schijnheilig zij de joodse deelnemers vindt en hoe cynisch de Palestijnen op al die goede bedoelingen reageren. Volgens haar komen de meeste joden daar voor een ?goed gevoel? en om hun geweten te sussen. Waarom moet de leiding van de organisatie joods zijn? Zijn de Palestijnen in Galilea misschien achterlijke inboorlingen die door Europese joden moeten ?geholpen? worden. Sorry, hoor, maar de Palestijnen exporteerden al massaal olijfolie en zeep naar Frankrijk in 1856, toen de eerste Europese joodse kolonisator nog in Palestina moest arriveren. Komt daar nog bij dat de machtsverhoudingen in Galilea, net zo zijn als op de Westelijke Jordaanoever: de joden koloniseren er, beheersen er alle grond en alle lokale besturen, ook de Palestijnse dorpen (via de ?regional councils?, in dit geval die van Misgav als ik mijn aardrijkskunde goed ken). En dan gaat het voor mij niet op om economische structuren (in dit geval Sindyanna) te steunen die deze machtsverhoudingen bestendigen, namelijk joodse ?verlichte? kolonisten, die bezorgd zijn over het ?welzijn van de inboorlingen?. Ik ben voor de steun aan Palestijnse zelforganisatie, ook binnen Isra?l, zonder joodse ?leidinggevende partners?. Als Isra?lische joden daar willen aan meewerken, goed, maar dan als hulpkracht, niet als baas en spreekbuis, en zonder gebruik te maken van dezelfde onderdrukkende technieken als de Isra?lische industrie. Ben ik niet te veeleisend? Ik kijk nog eens naar mijn potje zaatar en wat zie ik: een product uit de bezette gebieden, zaatar uit Jenin, dat in Belgi? verkocht wordt onder het etiket Isra?l (er staat nergens het woord Palestina of Palestijnen op het etiket). Toen het idee van de boycot werd gelanceerd, was dit juist wat we wilden aanklagen, dat Isra?l producten uit de bezette gebieden hier als Isra?lisch product op de markt brengt. En daarom boycot ik nu, naast de Isra?lische producten, ook de olijfolie, de zeep en de zaatar van Sindyanna, die door Oxfam wordt verdeeld. En ik ben niet meer afhankelijk van de goodwilll van mijn Palestijnse vriend. Ik vind nu in de Delhaize om de hoek ook zaatar, van een Brits bedrijf uit Bristol dat gespecialiseerd is in Marokkaanse voeding onder het label al?fez, maar dat ook zaatar ?Lebanese style? in de aanbieding heeft. Lucas Catherine
Dezer dagen gaat het qua weggebruik vooral om sneeuw, ijs en strooizout, maar dit is erger..
Kilometerheffing: let op Big Brother is watching you [LEZERSBIJDRAGE] Ik kan me niet aan de indruk onttrekken dat de ANWB erg van de kilometerheffing gecharmeerd is maar haar leden niet. Wie ik ook spreek, ik ben tot op heden maar weinig automobilisten tegengekomen die v??r de heffing zijn. Vraag: hoe betrouwbaar en onafhankelijk is de ANWB eigenlijk? Mijn gevoel zegt dat ze daar toch meer verstand hebben van auto's repareren. Wat betreft de opbrengsten. Minister Bos is natuurlijk bang dat het te weinig gaat opleveren en minister Eurlings lacht dit onderwerp 'snel-weg' en hij bevestigt nogmaals dat het allemaal goedkoper gaat worden. Het is een feit dat als men iets in Nederland verandert, dit nooit goedkoper wordt. Iedere burger realiseert zich dit, behalve belangenorganisaties als de ANWB en politici. Wie weet wordt er straks ook afgerekend over het aantal pechgevallen en is het daarom dat de ANWB zo pro heffing is. Een gesprek op de autoradio ging over het feit dat de belastingdienst de frauderende leaserijder aan het controleren is. Op zich heb ik daar niets tegen. Wat schetst echter mijn verbazing: de belastingdienst maakt daarbij gebruik van de gegevens van de Traject Controles Camera's van Rijkswaterstaat. En nog meer zaken waarover de overheid in het verleden de afspraak heeft gemaakt dat ze niet gebruikt zullen worden voor andere doeleinden om uw en mijn privacy te beschermen. De sprekers beloofden waardig dat alle gegevens direct verwijderd zouden worden. Hier gaat het dus fout. Uw gegevens worden niet verwijderd. Neen, alle gegevens worden verdeeld onder andere overheidsinstanties. Wat nu met de kilometerheffing? Ook hier is beloofd dat alle gegevens direct worden gewist en dat uw privacy gewaarborgd blijft. Het Europees Verdrag voor de Rechten van de Mens beschermt een aantal fundamentele mensenrechten. Het recht op individuele vrijheid is een fel besproken thema, dat heel wat discussie heeft opgeleverd in de loop der jaren. Dit recht stelt: eenieder heeft het recht op de fysieke vrijheid. Dit betekent dat men beschermd behoort te worden tegen willekeurige beroving van die vrijheid en dat men het recht heeft om in vrijheid te leven. Als de overheid u en mij 24 uur per dag gaat controleren op iedere kilometer is deze regel al geschonden. Wat zegt die wet nog meer? Kennisgeving van de redenen is een absolute vereiste om iemands vrijheid te beroven. Slechts om zeer uitzonderlijke redenen - zoals openbare veiligheid die in het gedrang komt - kan hiervan worden afgeweken. Laat dat nu allemaal niet aan de orde zijn. U als automobilist kan in het ergste geval aangemerkt worden als verkeershufter maar een gevaar voor de openbare veiligheid neen. Ik durf dan ook te voorspellen dat binnen nu en tien jaar Nederland is veranderd in een voormalige Sovjetstaat die iedereen controleert en dat alle kilometergegevens verdeeld worden onder diverse overheidsinstanties. Het heden en verleden hebben bevestigd dat de overheid met betrekking tot het maken van afspraken slecht te vertrouwen is. Begrijpelijk dat burgers argwanend reageren. Ik vraag me af hoe het zit met buitenlanders, als die vrij door Nederland mogen rijden. U en ik wel betalen en een ander niet is onacceptabel. Over gelijke rechten gesproken, een motorrijder hoeft ook niet te betalen en scheurt met een motor waarvan de katalysator verwijderd is kris kras door Nederland. In het weekend trekt hij er lekker op uit, de motor toeren en vervuilen de natuur. Waar u met de auto niet kan komen, scheuren de motorfietsen lekker doorheen. U als burger betaalt straks veel geld omdat u moet rijden en niet omdat u mag rijden. Met de motor bent u vrij en blij. Vreemd toch? Dit heet rechtsongelijkheid. Als het over discriminatie van homo's en hetero's zou gaan had de politiek op zijn kop gestaan. Discriminatie tussen automobilist, motorrijder en buitenlandse automobilist mag blijkbaar wel. Dan de prijsdifferentiatie van de kilometerheffing. Binnen het redelijke stel ik dat ik iedere maand op zijn minst een factuur ontvang, met daarop waar ?n hoeveel kilometer ik gereden heb. Sterker, ik wil gewoon een prijslijst! Ik mag als burger toch wel kijken of ik niet even kan omrijden wat misschien wel veel goedkoper is. En naast die prijslijst wil ik ook een uitgebreide factuur die aangeeft het tijdstip en wat de prijs op dat moment was. Niet meer dan redelijk, u wilt toch ook dat u zelf kan controleren of het tarief juist is. Techneuten maken ook fouten. Dan hebben we nog de leaserijder. Uw werkgever kijkt mee, want ook die wil weten waar hij voor betaalt en natuurlijk waar u op een bepaald moment was. Hoezo vrijheid? Kortom, technisch zal het haalbaar zijn, maar onze vrijheid is een groot goed en dat wil niemand kwijt raken behalve politici en zogenaamde belangenorganisaties die het ergste communisme van vroeger moedwillig willen overtreffen. (HEIN LAMBERMONT, Roadreporter AD Autowereld)
Favo website.. :
Cold Shivers Running Down My Spine LEGENDARY1-2-3-4 ALSEEN VOGEL DUTCHSOULBROTHER'S RADIO SHOW FLEXE-STRAATMUZIKANT
Pageviews : ?
Geblokkeerd door : 0
Favoriet bij : 2
